کوزه گر از کوزه شکسته آب مي خورد و دانشگاه علوم پزشکي ما که خود مرکزي براي تربيت نيروي متخصص است از نبود مرکزي تحت غنوان مرکز درماني يا اورژانس رنج مي برد.
۰
تاریخ انتشارشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۶ - ۱۴:۵۷
کد مطلب : ۳۸۱۲۸
کوزه گر از کوزه شکسته آب مي خورد!/دانشگاه علوم پزشکي، دانشگاهي بدون مرکز اورژانس
به گزارش جهانبین نیوز به نقل از منطقه آزاد؛ این روزها که شاهد بیماری های عجیب و غریب با مکانیزمی غیرآشنا هستیم و ناگهانی بودن تقریبا ویژگی همه آن هاست بهتر است علی رغم تلاش در امر پیشگیری که قطعا امری اجتناب ناپذیر است و این روزها بیشتر از درمان موثر واقع می شود به فکر درمان های ناگهانی هم باشیم.
در اینکه پیشگیری بهتر از درمان است شکی نیست ولی متأسفانه امروز دست به هر چیزی اعم از خوراک و پوشاک که می زنیم باید مراقب باشیم که استفاده از آن می تواند چه بلایی بر سر سلامتی مان بیاورد. از تولید پوشاک با مواد اولیه نایلونی و غیر استاندارد که بگذریم به مواد غذایی و خوراکی ای می رسیم که علی رغم اینکه تمام رسانه ها در تلاشند تا مضرات آن ها را بگویند ولی باز هم برخی افراد بر مصرف آنها اصرار دارند.
گروهی از مردم علی رغم اینکه جزء قشر تحصیل کرده و آگاه ما هستند و بر مصرف این مواد خوراکی مداومت می کنند، دانشجویان هستند. محمدعلی آشنا یکی از این دانشجویان در گفتگو با منطقه آزاد صراحتاً بر مضر بودن این مواد خوراکی بالأخص فست فودها اقرار می کند اما درد آنجایی است که دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد ضمن توضیح مکانیسم و عملکرد مواد مضر و فرآیند ایجاد و رشد بیماری باز هم از مصرف این مواد خوراکی ناسالم دست نمی کشند.
طب اورژانس یا پزشکی اورژانس یکی از تخصص‌های نسبتاً جدید پزشکی است که حیطه فعالیت‌های آن در زمینه بیمارانی است که نیازمند اقدامات فوری فوریت‌های پزشکی بوده و باید هر چه سریعتر تحت درمان قرار گیرند. ارائه خدمات پزشکی در بیماران مراجعه کننده به اورژانس ها، در نظام سلامت جامعه اهمیت خاصی دارد. علی‌رغم پیشرفت طب در سالیان اخیر و بالندگی رشته های تخصصی و فوق تخصصی، متأسفانه کیفیت خدمات اورژانس بهبود قابل توجهی نداشت. ایده ایجاد رشته طب اورژانس برخاسته از چنین مشکلاتی بوده است.
اتفاقاتی که در سالیان اخیر در دانشگاه ها به وجود آمد و عدم سرعت در روند درمان و احیاء باعث مشکلات عدیده و حتی مرگ دانشجویان در دانشگاه ها شد مبین اهمیت این مهم در دانشگاه ها است. به طور مثال چندی پیش دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در خوابگاه دانشگاه دچار گاز گرفتگی شد که شاید اگر حتی امکانات احیا در مرکزی تحت عنوان اورژانس دانشگاه موجود می بود خود دانشجویان می توانستند تلاش خود را در امر احیاء این دانشجو انجام دهند.
گفتنی است اجرای سند ارتقای خدمات اورژانس بیمارستانی از سال ۸۸ با همکاری ۲۲ دانشگاه علوم پزشکی آغاز شد و تعیین تکلیف بیمار کمتر از شش ساعت، خروج بیمار از اورژانس کمتر از ۱۲ ساعت، ترخیص با رضایت شخصی بیمار، تعداد احیای قلبی و تنفسی ، زمان رسیدگی به بیمار و استقرار متخصصان مقیم در اورژانس، از جمله شاخص های ارتقای عملکرد بیمارستان های کشور است که به آنها ابلاغ شده است.
از این بیماری ها و مبحث بی انتهای پیشگیری که بگذریم، جایگاه درمان و مراکز درمانی بسیار مهم به نظر می رسد. این مهم با نظارت وزارت بهداشت انجام می گیرد ولی متأسفانه شاهدیم که کوزه گر از کوزه شکسته آب می خورد و دانشگاه علوم پزشکی ما که خود مرکزی برای تربیت نیروی متخصص است از نبود مرکزی تحت غنوان مرکز درمانی یا اورژانس رنج می برد.
توضیح اینکه، دانشگاه علوم پزشکی به گروهی از دانشگاه‌های دولتی ایران گفته می‌شود که در آن رشته‌های پزشکی و پیراپزشکی تدریس می‌شود. مدیریت این دانشگاه‌ها به جای وزارت علوم، بر عهده وزارت بهداشت است.
حال از مسئول دانشگاهی که در دانشگاه خود یک اورژانس جمع و جور ندارد چگونه انتظار می رود در امر بهداشت و درمان موثر واقع شود؟
آیا او هم از نبود دکتر رنج می برد؟
انتهای پیام/۹۲۰م
در اینکه پیشگیری بهتر از درمان است شکی نیست ولی متأسفانه امروز دست به هر چیزی اعم از خوراک و پوشاک که می زنیم باید مراقب باشیم که استفاده از آن می تواند چه بلایی بر سر سلامتی مان بیاورد. از تولید پوشاک با مواد اولیه نایلونی و غیر استاندارد که بگذریم به مواد غذایی و خوراکی ای می رسیم که علی رغم اینکه تمام رسانه ها در تلاشند تا مضرات آن ها را بگویند ولی باز هم برخی افراد بر مصرف آنها اصرار دارند.
گروهی از مردم علی رغم اینکه جزء قشر تحصیل کرده و آگاه ما هستند و بر مصرف این مواد خوراکی مداومت می کنند، دانشجویان هستند. محمدعلی آشنا یکی از این دانشجویان در گفتگو با منطقه آزاد صراحتاً بر مضر بودن این مواد خوراکی بالأخص فست فودها اقرار می کند اما درد آنجایی است که دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد ضمن توضیح مکانیسم و عملکرد مواد مضر و فرآیند ایجاد و رشد بیماری باز هم از مصرف این مواد خوراکی ناسالم دست نمی کشند.
طب اورژانس یا پزشکی اورژانس یکی از تخصص‌های نسبتاً جدید پزشکی است که حیطه فعالیت‌های آن در زمینه بیمارانی است که نیازمند اقدامات فوری فوریت‌های پزشکی بوده و باید هر چه سریعتر تحت درمان قرار گیرند. ارائه خدمات پزشکی در بیماران مراجعه کننده به اورژانس ها، در نظام سلامت جامعه اهمیت خاصی دارد. علی‌رغم پیشرفت طب در سالیان اخیر و بالندگی رشته های تخصصی و فوق تخصصی، متأسفانه کیفیت خدمات اورژانس بهبود قابل توجهی نداشت. ایده ایجاد رشته طب اورژانس برخاسته از چنین مشکلاتی بوده است.
اتفاقاتی که در سالیان اخیر در دانشگاه ها به وجود آمد و عدم سرعت در روند درمان و احیاء باعث مشکلات عدیده و حتی مرگ دانشجویان در دانشگاه ها شد مبین اهمیت این مهم در دانشگاه ها است. به طور مثال چندی پیش دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در خوابگاه دانشگاه دچار گاز گرفتگی شد که شاید اگر حتی امکانات احیا در مرکزی تحت عنوان اورژانس دانشگاه موجود می بود خود دانشجویان می توانستند تلاش خود را در امر احیاء این دانشجو انجام دهند.
گفتنی است اجرای سند ارتقای خدمات اورژانس بیمارستانی از سال ۸۸ با همکاری ۲۲ دانشگاه علوم پزشکی آغاز شد و تعیین تکلیف بیمار کمتر از شش ساعت، خروج بیمار از اورژانس کمتر از ۱۲ ساعت، ترخیص با رضایت شخصی بیمار، تعداد احیای قلبی و تنفسی ، زمان رسیدگی به بیمار و استقرار متخصصان مقیم در اورژانس، از جمله شاخص های ارتقای عملکرد بیمارستان های کشور است که به آنها ابلاغ شده است.
از این بیماری ها و مبحث بی انتهای پیشگیری که بگذریم، جایگاه درمان و مراکز درمانی بسیار مهم به نظر می رسد. این مهم با نظارت وزارت بهداشت انجام می گیرد ولی متأسفانه شاهدیم که کوزه گر از کوزه شکسته آب می خورد و دانشگاه علوم پزشکی ما که خود مرکزی برای تربیت نیروی متخصص است از نبود مرکزی تحت غنوان مرکز درمانی یا اورژانس رنج می برد.
توضیح اینکه، دانشگاه علوم پزشکی به گروهی از دانشگاه‌های دولتی ایران گفته می‌شود که در آن رشته‌های پزشکی و پیراپزشکی تدریس می‌شود. مدیریت این دانشگاه‌ها به جای وزارت علوم، بر عهده وزارت بهداشت است.
حال از مسئول دانشگاهی که در دانشگاه خود یک اورژانس جمع و جور ندارد چگونه انتظار می رود در امر بهداشت و درمان موثر واقع شود؟
آیا او هم از نبود دکتر رنج می برد؟
انتهای پیام/۹۲۰م