عضو هیات علمی دانشگاه گفت: بازیگران خارجی نقش بسیار مهمی در بحران سوریه ایفا کردهاند.
علیرضا اسماعیلی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی«جهانبین نیوز»، اظهار کرد: بازیگران خارجی نقش بسیار مهمی در بحران سوریه ایفا کردهاند. کشورهای مختلف از جمله ایالات متحده، روسیه، ایران، ترکیه و کشورهای خلیج فارس هر کدام به نوعی در این بحران دخیل بودهاند. این مداخلات به شکل حمایت نظامی و مالی از گروههای مختلف، اعمال تحریمها و حتی حملات نظامی مستقیم صورت گرفته است.
وی با اذعان بر اینکه تحریمهای اقتصادی به ویژه از سوی ایالات متحده، تأثیرات بسیار مخربی بر اقتصاد سوریه داشته است گفت: این تحریمها باعث کاهش شدید منابع مالی دولت و افزایش مشکلات اقتصادی برای مردم عادی شده است. به عنوان مثال، تحریمهای قیصر که در سالهای اخیر اعمال شدهاند، محدودیتهای شدیدی بر تعاملات اقتصادی سوریه با سایر کشورها ایجاد کردهاند.
اسماعیلی با بیان اینکه وضعیت انسانی در سوریه بسیار وخیم است گفت: میلیونها نفر از مردم سوریه به دلیل جنگ ویرانگر، خانههای خود را از دست دادهاند و به عنوان آوارگان داخلی یا پناهندگان در کشورهای همسایه زندگی میکنند.
این استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: دسترسی به خدمات اساسی مانند بهداشت، آموزش و غذا به شدت محدود شده است و بسیاری از مردم در شرایط بسیار سختی زندگی میکنند.
اسماعیلی ادامه داد: سازمانهای بینالمللی مانند سازمان ملل متحد، صلیب سرخ و سازمانهای غیردولتی نقش مهمی در ارائه کمکهای انسانی به مردم سوریه ایفا کردهاند. این سازمانها تلاش میکنند تا با ارائه غذا، دارو، سرپناه و خدمات بهداشتی به مردم آسیبدیده کمک کنند. با این حال، موانع امنیتی و سیاسی گاهی اوقات مانع از دسترسی این کمکها به مناطق نیازمند میشود.
وی اذعان داشت: آینده سوریه همچنان نامشخص و پیچیده است. با وجود تلاشهای بینالمللی برای یافتن راهحل سیاسی، اختلافات عمیق و مداخلات خارجی همچنان ادامه دارد. به نظر میرسد که برای رسیدن به یک صلح پایدار، نیاز به همکاری و توافق میان تمامی طرفهای درگیر و همچنین حمایت جامعه بینالمللی است.
اسماعیلی با بیان اینکه برای پایان دادن به بحران سوریه، نیاز به یک رویکرد چندجانبه و جامع است گفت: این شامل مذاکرات سیاسی بین تمامی طرفهای درگیر، کاهش مداخلات خارجی، تقویت نهادهای دولتی و مدنی، و ارائه کمکهای انسانی به مردم آسیبدیده میشود. همچنین، باید به مسائل ریشهای مانند اختلافات قومی و مذهبی و نابرابریهای اقتصادی پرداخته شود تا از بروز مجدد بحران جلوگیری شود.