من اکنون می‌روم تا باخدای خود، ملاقات کنم. می‌روم تا آتشی را که در درونم مشتعل شده خاموش نمایم، من اکنون به‌سوی سنگر خالی هم‌رزمم، به‌سوی لانه باصفای جبههٔ جنگ پرواز می‌کنم و دشمن بداند سنگر رزم هیچ موقع خالی نمی‌ماند.
۰
تاریخ انتشاريکشنبه ۷ مرداد ۱۴۰۳ - ۰۰:۰۵
کد مطلب : ۵۵۲۷۱
شهيد مهرداد آژير:
دشمن بداند سنگر رزم هيچ موقع خالی نمی‌ماند
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «جهانبین نیوز»، شهید مهرداد آژیر در وصیت‌نامه خود می‌نویسد:
بسم رب الشهداء
اشهد ان لااله‌الاالله وحده لا شریک له و اشهد ان محمد رسول‌الله شکر خدای را که توفیق یافتم درراه مبارزه حق علیه باطل شرکت کنم و آنچه را که دارم در طبق اخلاص نهاده تقدیم ایزد منان کنم و آنچه حسین (ع) ویارانش و تمام رزمندگان صدر اسلام پروانه‌وار به دور آن می‌گشتند من هم آن را بازیافتم و آن چیز شهادت است.
آیا انسان به خود اجازه می‌دهد که با چشم خود ببیند که جنایتکاران و متجاوزان دست به نابودی اسلامش، شرفش و کشورش دراز کرده و قصد نابودی آن را داشته باشد.
من اکنون می‌روم تا باخدای خود، ملاقات کنم. می‌روم تا آتشی را که در درونم مشتعل شده خاموش نمایم، من اکنون به‌سوی سنگر خالی هم‌رزمم، به‌سوی لانه باصفای جبههٔ جنگ پرواز می‌کنم و دشمن بداند سنگر رزم هیچ موقع خالی نمی‌ماند.
اما باید از رهبرم، امامم، خمینی بت‌شکن قدردانی کنم که مرا از میان گرداب‌های روزگار که به‌سوی پرتگاهی روان بودم نجاتم داد و هادی و راهنمایم شد. وتوای هم‌رزمم و دوستم خود بهتر می‌دانی که این انقلاب به چه نحوی پیروز شد.
با کشته شدن علی‌اکبرها و علی‌اصغرها و حبیب بن مظاهرها نکند خدای‌ناکرده بی‌تفاوت بنشینی و دنیا را بر آخرت ترجیح بدهی. هیچ حزن و اندوهی به خود راه نده که ما پیروزیم اما پدر و مادرم، نمی‌دانم چگونه از شما معذرت بخواهم که بدون اجازه شما به جبهه رفتم.
پدر و مادرم اگر مرا ندیدید حلالم کنید که خود بهتر می‌دانید که من از اوایل انقلاب می‌خواستم در تمام موارد سهمی داشته باشم.
پدر جان و مادر جان، بعد از شنیدن خبر مرگ من اشک نریزید و به خواهرانم بگویید در سوگ من اشک نریزند زیرا امام بزرگوارمان در سوگ فرزندش اشک نریخت چون می‌دانست که رضای خدا در این امر است.
اکنون‌که این وصیت‌نامه را می‌نویسم صدای توپ‌ها و گلوله‌های لشگر کفر در همه‌جا پیچیده است.
برادرانم را می‌بینم که تکبیرگویان در اثر انفجار گلوله‌ها شهید می‌شوند.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه‌دار
خداحافظ همگی شما عزیزان
مهرداد آژیر
انتهای پیام/1030ج
بسم رب الشهداء
اشهد ان لااله‌الاالله وحده لا شریک له و اشهد ان محمد رسول‌الله شکر خدای را که توفیق یافتم درراه مبارزه حق علیه باطل شرکت کنم و آنچه را که دارم در طبق اخلاص نهاده تقدیم ایزد منان کنم و آنچه حسین (ع) ویارانش و تمام رزمندگان صدر اسلام پروانه‌وار به دور آن می‌گشتند من هم آن را بازیافتم و آن چیز شهادت است.
آیا انسان به خود اجازه می‌دهد که با چشم خود ببیند که جنایتکاران و متجاوزان دست به نابودی اسلامش، شرفش و کشورش دراز کرده و قصد نابودی آن را داشته باشد.
من اکنون می‌روم تا باخدای خود، ملاقات کنم. می‌روم تا آتشی را که در درونم مشتعل شده خاموش نمایم، من اکنون به‌سوی سنگر خالی هم‌رزمم، به‌سوی لانه باصفای جبههٔ جنگ پرواز می‌کنم و دشمن بداند سنگر رزم هیچ موقع خالی نمی‌ماند.
اما باید از رهبرم، امامم، خمینی بت‌شکن قدردانی کنم که مرا از میان گرداب‌های روزگار که به‌سوی پرتگاهی روان بودم نجاتم داد و هادی و راهنمایم شد. وتوای هم‌رزمم و دوستم خود بهتر می‌دانی که این انقلاب به چه نحوی پیروز شد.
با کشته شدن علی‌اکبرها و علی‌اصغرها و حبیب بن مظاهرها نکند خدای‌ناکرده بی‌تفاوت بنشینی و دنیا را بر آخرت ترجیح بدهی. هیچ حزن و اندوهی به خود راه نده که ما پیروزیم اما پدر و مادرم، نمی‌دانم چگونه از شما معذرت بخواهم که بدون اجازه شما به جبهه رفتم.
پدر و مادرم اگر مرا ندیدید حلالم کنید که خود بهتر می‌دانید که من از اوایل انقلاب می‌خواستم در تمام موارد سهمی داشته باشم.
پدر جان و مادر جان، بعد از شنیدن خبر مرگ من اشک نریزید و به خواهرانم بگویید در سوگ من اشک نریزند زیرا امام بزرگوارمان در سوگ فرزندش اشک نریخت چون می‌دانست که رضای خدا در این امر است.
اکنون‌که این وصیت‌نامه را می‌نویسم صدای توپ‌ها و گلوله‌های لشگر کفر در همه‌جا پیچیده است.
برادرانم را می‌بینم که تکبیرگویان در اثر انفجار گلوله‌ها شهید می‌شوند.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه‌دار
خداحافظ همگی شما عزیزان
مهرداد آژیر
انتهای پیام/1030ج