قهرمان تکواندو جهان در سال ۲۰۱۱ گفت: ملی پوشان در رقابت های قهرمانی جهان باکو با «خودباوری» می توانند به اهدافی که برای آن ها از سوی کادر فنی ترسیم شده است، دست پیدا کنند.
۰
تاریخ انتشارشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۴۰۲ - ۱۰:۳۱
کد مطلب : ۵۳۸۱۰
با همه وجودم مدال طلای قهرمانی جهان را می‌خواستم؛
نصرآزادانی: به موفقیت تکواندوی ایران در باکو امیدوارم؛ موفقیت دور از دسترس نیست
به گزارش جهانبین نیوز و به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا و به نقل از سایت رسمی فدراسیون تکواندو؛ علی‌رضا نصرآزادانی، قهرمان سابق تکواندوی جهان پیرامون کسب مدال طلای بیستمین دوره مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۱۱ به میزبانی گیونگجو در کشور کره جنوبی عنوان داشت: مدالی که به دست آمد مرهون مسیری بود که از سال ۲۰۰۵ آن را شروع و طی کردم. در آن زمان تمام تلاشم بر این بود تا عضو تیم ملی شوم اما در رقابت های جهانی ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷ این توفیق نصیبم نشد. سال ۲۰۰۹ عضو تیم ملی تکواندو شدم و از نظر آمادگی جسمانی در بهترین وضعیت ممکن بودم و برخی ها معتقد بودند طلای قهرمان جهان برای من خواهد بود اما متاسفانه پای سکو باختم و مدال نگرفتم. همه این ناکامی ها یک فهم و درکی بود تا بتوانم طلای جهان را در سال ۲۰۱۱ از آن خود کنم.
قهرمان جهان در سال ۲۰۱۱ در ادامه با اشاره به اهمیت خودباوری و شجاعت در هر دیدار برای تکواندوکاران بیان داشت: سال ۲۰۱۱ تمرینات سختی در نظر گرفتم و بسیار تلاش کردم تا خودم را به ظرفیت و شخصیت قهرمانی برسانم؛ با همه ذهنم مدال را خواستم و به آن رسیدم. مطمئنا همه اعضای تیم ملی باید به این خود باوری برسند و حقیقت موفقیت و چشیدن طعم شیرین آن را قبل ازرقابت های جهانی درک کنند. آن ها باید بدانند همه این تلاش ها و سختی هایی که تحمل کرده اند همگی به در مسیر رسیدن به مدال جهانی است و حالا که این فرصت آن فراهم شده باید در ذهن خود این ظرفیت را بپذیرند و از هیچ چیز نترسند. فقط بار فنی مهم نیست، باید شخصیت هر فرد برای قهرمانی ساخته شود که برای هیچکدام از ملی پوشان ایران این مهم دور از دسترس نیست.
نصر آزادانی در ادامه تأکید داشت: این واقعیت را در خصوص «اولوگ بک رشیدوف» قهرمان المپیک توکیو از کشور ازبکستان در وزن ۶۸- کیلوگرم باید قبول کنیم که وی را تا یک روز قبل مسابقه اش در المپیک هیچکس نمی شناخت و حتی باور به مدال آوری اش نداشتند اما به او به درک قهرمانی در المپیک و آن خودباوری در این آوردگاه بزرگ رسیده بود. بنابراین هر بازیکنی می تواند قهرمان المپیک شود تا دیگران را در حسرت حتی یک مسابقه دادن با خودش بگذارد و حتی همه آرزو داشته باشند جای او باشد.
مربی تیم ملی بلژیک در خصوص پیش بینی اش از رقابت های قهرمانی جهان باکو عنوان داشت: صادقانه می گویم، واقعا به نتیجه گرفتن تیم ملی ایران در باکو امید دارم و همواره امیدوارم بتوانیم افتخارات سال های گذشته را با مدال های خوشرنگ بازیکنان تکرار کنیم. پتانسیل قهرمانی در تکواندوکاران موجود است و در میان اسامی اعزامی به غیر از عاشورزاده و حسینی نام «مهران برخورداری» دیده می شود؛ او تنها ملی پوش بجا مانده از مکزیک است که توانسته مدال کسب کند و حالا در کنار سایرین با تلاش بیشتر و البته بالا بردن مهارت های روحی و روانی می تواند این بار برنز را به طلا تبدیل کند. در مجموع کادر فنی در کنار بازیکنان بسیار خوب کار می کنند که امیدوارم به اهدافی که در سر دارند، برسند.
وی در ادامه با اشاره به اینکه غرور کاذب نباید در ورزشکار رسوخ کند، تصریح داشت: بازیکنان باید روی بحث روانی بسیار کار کنند؛ آن ها باید به قدری آماده باشند که صرفا این مسابقات مثل یک رقابت کشوری برایشان تلقی شود و به عنوان یک دیدار تمرینی به آن نگاه کنند. اینگونه تا آن ترس از رویارویی با بزرگان و عنوانداران از بین می رود. به هر حال تیم ملی اعزامی به باکو از بازیکنان باتجربه و جوان تشکیل شده است و امیدواریم با این نسل از تکواندو اتفاقات خوبی در دنیا بیفتد. واقعا بازیکنان باید به خود مطمئن باشند و البته این خودباوری که در قلب ورزشکار است غرور تلقی نشود. پیش از رقابت های جهانی ملی پوشان باید به این درک برسند که تحت هر شرایطی مدال را تصاحب کنند.
انتهای پیام/
قهرمان جهان در سال ۲۰۱۱ در ادامه با اشاره به اهمیت خودباوری و شجاعت در هر دیدار برای تکواندوکاران بیان داشت: سال ۲۰۱۱ تمرینات سختی در نظر گرفتم و بسیار تلاش کردم تا خودم را به ظرفیت و شخصیت قهرمانی برسانم؛ با همه ذهنم مدال را خواستم و به آن رسیدم. مطمئنا همه اعضای تیم ملی باید به این خود باوری برسند و حقیقت موفقیت و چشیدن طعم شیرین آن را قبل ازرقابت های جهانی درک کنند. آن ها باید بدانند همه این تلاش ها و سختی هایی که تحمل کرده اند همگی به در مسیر رسیدن به مدال جهانی است و حالا که این فرصت آن فراهم شده باید در ذهن خود این ظرفیت را بپذیرند و از هیچ چیز نترسند. فقط بار فنی مهم نیست، باید شخصیت هر فرد برای قهرمانی ساخته شود که برای هیچکدام از ملی پوشان ایران این مهم دور از دسترس نیست.
نصر آزادانی در ادامه تأکید داشت: این واقعیت را در خصوص «اولوگ بک رشیدوف» قهرمان المپیک توکیو از کشور ازبکستان در وزن ۶۸- کیلوگرم باید قبول کنیم که وی را تا یک روز قبل مسابقه اش در المپیک هیچکس نمی شناخت و حتی باور به مدال آوری اش نداشتند اما به او به درک قهرمانی در المپیک و آن خودباوری در این آوردگاه بزرگ رسیده بود. بنابراین هر بازیکنی می تواند قهرمان المپیک شود تا دیگران را در حسرت حتی یک مسابقه دادن با خودش بگذارد و حتی همه آرزو داشته باشند جای او باشد.
مربی تیم ملی بلژیک در خصوص پیش بینی اش از رقابت های قهرمانی جهان باکو عنوان داشت: صادقانه می گویم، واقعا به نتیجه گرفتن تیم ملی ایران در باکو امید دارم و همواره امیدوارم بتوانیم افتخارات سال های گذشته را با مدال های خوشرنگ بازیکنان تکرار کنیم. پتانسیل قهرمانی در تکواندوکاران موجود است و در میان اسامی اعزامی به غیر از عاشورزاده و حسینی نام «مهران برخورداری» دیده می شود؛ او تنها ملی پوش بجا مانده از مکزیک است که توانسته مدال کسب کند و حالا در کنار سایرین با تلاش بیشتر و البته بالا بردن مهارت های روحی و روانی می تواند این بار برنز را به طلا تبدیل کند. در مجموع کادر فنی در کنار بازیکنان بسیار خوب کار می کنند که امیدوارم به اهدافی که در سر دارند، برسند.
وی در ادامه با اشاره به اینکه غرور کاذب نباید در ورزشکار رسوخ کند، تصریح داشت: بازیکنان باید روی بحث روانی بسیار کار کنند؛ آن ها باید به قدری آماده باشند که صرفا این مسابقات مثل یک رقابت کشوری برایشان تلقی شود و به عنوان یک دیدار تمرینی به آن نگاه کنند. اینگونه تا آن ترس از رویارویی با بزرگان و عنوانداران از بین می رود. به هر حال تیم ملی اعزامی به باکو از بازیکنان باتجربه و جوان تشکیل شده است و امیدواریم با این نسل از تکواندو اتفاقات خوبی در دنیا بیفتد. واقعا بازیکنان باید به خود مطمئن باشند و البته این خودباوری که در قلب ورزشکار است غرور تلقی نشود. پیش از رقابت های جهانی ملی پوشان باید به این درک برسند که تحت هر شرایطی مدال را تصاحب کنند.
انتهای پیام/