چین _ آمریکا؛ آینده جهان در گذرگاه رقابتی خطرناک

به گزارش جهانبین نیوز؛ محمد رضا عسکری ارمندی پژوهشگر سیاسی در یادداشتی نوشت:

از سال ۲۰۲۰ جهان شاهد دگرگونی‌های بسیاری شد، اگر چه از سال های قبل از آن همیشه صحبت از ظهور چین به عنوان ابر قدرتی بزرگ‌ در راس نظام بین الملل بود و بسیاری سال ۲۰۵۰ را برای رسیدن چین به این هدف بزرگ پیش بینی می کردند اما جهش اقتصادی، نظامی و حتی نفوذ سیاسی چین در آسیا و آفریقا بسیاری از معادلات را تغییر داد و کمتر از ۳۰ سال از زمان پیش بینی شده، چین وارد رقابت بزرگ برای پایان دادن به قدرت فائقه اروپا و آمریکا برآمد.

اما این سوال پیش می آید که آیا جهان به پایان حاکمیت انگلو ساکسون ها یا انگلو فیل‌ها نزدیک شده در حالی که این مسئله‌ای پیچیده و دشوار خواهد بود، زیرا غرب با وجود روباه پیر و سایر قدرت های اروپایی در مقابل انتقال قدرت به شرق واکنش های زیادی خواهند نشان داد، همانند همان سناریو کرونا که به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران برنامه ای برای مهار و کنترل چین بود و تلاشی برای بدنام کردن کشوری (چین) که با تاکید بر مولفه صلح دوستی و همگرایی جهانی از حسن شهرت برخوردار است در مقابل آمریکایی که در طول عمر ۲۵۰ ساله خود برای حفظ و تداوم ابرقدرتی بیش از ۱۰۰ جنگ کوچک و بزرگ در جهان به راه انداخت و حتی برای منافع خود از قربانی نمودن متحدین نیز چشم پوشی نکرده همانند اوکراین که طعمه بازی های سیاسی آمریکا برای کشاندن روسیه به جنگ برای جلوگیری از ائتلاف جهانی شرق بود در واقع آمریکا از وضعیت معادلات جهانی احساس ترس کرده و با سناریویی دقیق اوکراین را در مقابل روسیه علم کرده تا جنگ در مرزهای روسیه منجر به تحلیل رفتن قوای نظامی و حتی سایر سطوح اقتصادی و سیاسی روسیه و افزایش نارضایتی‌های مردمی شود و البته سناریوی بعدی چین خواهد بود جایی که تایوان طعمه ای خواهد شد تا با ناآرام کردن مرزهای چین و فراهم شدن زمینه شورش اویغورها این کشور درگیر چالش های بزرگی شود که دیگر هوس ابرقدرتی بلامنازع را نداشته باشد.

از طرف دیگر تحریک علی اف و فراهم‌نمودن زمینه نفوذ رژیم موقت صهیونیستی در آذربایجان و ترکمنستان نیز در ادامه همان سناریو جدید آمریکا می باشد تا با حساس نمودن ایران نسبت به مرزها که خط قرمز نظام می باشد قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای شرقی را درگیر ناآرامی در مرزهای خود نماید که خروجی این سناریو تجدید قوای آمریکا برای بقاء خواهد بود.

جنگ جهانی سوم جنگی بدون برد برای همه طرفین خواهد بود، جنگی که بمب های هسته ای پیشرفته سرنوشت تاریخ را تغییر خواهد داد و قدرت‌های جهانی می‌دانند که چقدر استفاده از اتم می‌تواند خطرناک باشد و از طرف دیگر انباشت سلاح‌های هسته‌ای در جهان وضعیت رقابت در نظام بین الملل را پیچیده‌تر کرده است به همین جهت نیز استفاده از این سلاح ها در مقطع فعلی پیش‌بینی نمی‌شود و در حال حاضر کشورهای دارنده سلاح‌های اتمی بیشتر بر جنبه بازدارندگی آن تاکید می‌کنند و قطعا هیچ کدام از کشورهای صاحب بمب های اتمی شجاعت استفاده را ندارند چون به خوبی می دانند شلیک یک بمب اتمی پایان تاریخ را خواهد نوشت به همین جهت نیز از سایر ترفندها و سناریوها برای تخریب و تضعیف رقیب استفاده خواهند نمود و در این بین چین و آمریکا شاید درگیر بلوک بندی جهانی شوند و با تشکیل ائتلاف ها و اتحادیه ها این رقابت همچنان ادامه داشته باشد اما نمی توان منکر این مسئله شد که آمریکا در سراشیبی افول قرار گرفته و نظام فعلی فرسایشی شده و شاید در سال های آینده شاهد حرکت های تجزیه طلبانه در برخی ایالت هایی خواهیم بود که دیگر نمی توانند با نظام فعلی کنار آمده و البته آینده آمریکا قطعا فروپاشی از درون خواهد بود نکته ای که از سال ها قبل بسیاری از اندیشمندان و استراتژیست های غربی از آن احساس خطر کرده و تلاش می کنند به هر نحوی از ایجاد شکاف در ایالت های آمریکا جلوگیری کنند همان پاشنه آشیلی که چین و روسیه و سایر شرکای منطقه ای روی آن سرمایه گذاری خواهند کرد.

وجهه بین‌المللی و مسالمت‌جوی چین تبدیل به مهمترین وزنه برای این کشور شده در حالی که آمریکا نزد افکار عمومی به شدت منفور شده و بیش از هر چیزی نام آن با جنگ و جنایت شناخته می شود به همین دلیل نیز اگر چه سخت اما قطب بندی قدرت در نظم نوین بین المللی مبتنی بر نظامی تکثرگرا خواهد بود که البته نقش چین، روسیه، ایران، هند، برزیل و حتی کره شمالی متفاوت تر از نظم قدیمی خواهد بود و در آن سو نیز اروپا چندان از نظام تکثرگرایی که نقش قدرت های این منطقه را در آینده جهان پررنگ تر خواهد کرد چندان ناراضی هم نخواهند بود چرا که اروپا قدرت از دست رفته خود را ناشی از غفلت تاریخی به دلیل دو جنگ جهانی و فرصت طلبی آمریکایی ها می دانند.

انتهای پیام/1020ج