به گزارش
جهانبین نیوز؛ کرونا همان ویروسی که کم و بیش همه ما را در خانه حبس کرده است و 14 روز بیماری و درد و رنج را به افراد تحمیل میکند.
در این مدت فرد بیمار به توصیه پزشکان باید در خانه بماند استراحت کند، تغذیه خوب داشته باشد و فقط و فقط به سلامتی خود فکر کند، نه فکر و خیال هزینه دارو و دکتر را داشته باشد و نه هیچ مشکل دیگر.
اما وقتی یک خبرنگار به کرونا مبتلا میشود، اولین فکری که به ذهنش میرسد مراجعه به دکتر بدون دفترچه بیمه است و اینکه چقدر هزینه دارو و دکتر باید پرداخت کند، دغدغه پرداخت هزینهها بیشتر از دغدغه بیماری است، حال بماند که خبرنگار حقالخبر تا زمانی درامد دارد که کار کند.
خبرنگاران مبتلا به کرونا بعد از قرنطیبنه باید برای حقوقشان منهای 14 روز در خانه ماندن برنامهریزی کنند، خبرنگارانی که همواره پا به پای یک مدیرکل، یک استاندار، یک وزیر، یک رئیس جمهور و... کار میکنند و ساعت کاری ندارد.
کار خبرنگارانی که در یک جلسه طولانی و نفسگیر شورای اداری بعد از سفر یک مسئول کشوری حضور یافتهاند به این جلسه ختم نمیشود و وقتی همه خسته برای حضور در منزل و استراحت جلسه را ترک میکنند باید برای آمادهسازی خبر خود اقدام کنند و خدا میداند این اخبار کی به پایان برسد، حال خندهدارترین کار دنیا آن است که مقایسهای بین حقوق یک خبرنگار حاضر در این برنامه با یک مسئول دیگر داشته باشیم.
متاسفانه خبرنگاران علیرغم کار سخت و 24 ساعته نه حقوق درست و حسابی دارند و نه بیمه، خبرنگاری شغلی پراسترس اما کمدرآمد است و فعالان این عرصه به دلیل نداشتن امنیت شغلی استرس و فشار بالایی را تحمل میکنند، خبرنگاران با وجود آنکه همیشه مشکلات مردم را مطرح میکنند، اما گویا برای مطالبه خود نمیخواهند حرفی بزنند و این را باید به پای نجایتشان گذاشت، خبرنگاران همواره ترجیح میدهند زمانی که در اختیار دارند برای دیدار با مسئولان را برای مطرح کردن مشکلات مردم صرف کنند تا مشکلات خود را بیان نمایند.
سیل، زلزله، بیماری و خطر همه فاکتورهایی هستند که روزانه یک خبرنگار با آن سر و کار دارد
مریم بیگی خبرنگار خبرگزاری ایسنا در گفتوگو با
جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: خبرنگاران در هر جلسهای که مسئولان حضور دارند و هر اتفاقی که افتاده باشد، خطرناک، بیماری ویروسی باشد، سرد یا گرم باشد و یا حادثهای رخ داده باشد خبرنگاران حضور دارند.
وی با بیان اینکه اگر تلاش یک خبرنگار بیشتر از یک مدیر نباشد، کمتر نیست افزود: با این وجود شرایط یک مدیر و حتی یک کارمند ساده کجا و شرایط یک خبرنگار کجا.
بیگی با اشاره به اینکه بسیاری از خبرنگاران در جریان شیوع بیماری کرونا درگیر این بیماری شدند، درحالی که نه بیمه دارند و نه حتی حقوق ثابتی که بتوانند از پس هزینههای آن برآیند، خاطرنشان کرد: درواقع یک خبرنگار اگر یک روز کار نکند درآمدی ندارد چه برسد به اینکه بخواهد 14 روز قرنطینه باشد و از خانه خارج نشود.
خبرنگاران با درآمد پایین چگونه باید زندگی خود را تامین کنند؟
این خبرنگار با تاکید بر اینکه مشکلات یک خبرنگار به اینجا ختم نمیشود تصریح کرد: بسیاری از همکاران من برای خرید ابتداییترین وسیله کار خود یعنی یک گوشی موبایل که بتوانند از آن برای خبرنویسی، حضور در شبکههای اجتماعی، عکس گرذفتن و... استفاده کند هم با مشکلات شدید مالی مواجه هستند.
وی یادآور شد: خبرنگاری که نه بیمه دارد و نه برای کار شبانهروزی که انجام میدهد هیچ اضافه کاری دریافت نمیکند در این شرایط سخت اقتصادی چگونه باید زندگی خود را تامین کند.
بیگی خاطرنشان کرد: کافیست اتفاقی در دورترین نقطه استان رخ دهد در این شرایط خبرنگاران و عکاسان خبری هستند که باید خود را به محل حادثه برسانند چراکه امنیت شغلی نداشته و ممکن است همین کار نصفه و نیمه خود را هم از دست بدهند.
به گزارش
جهانبین نیوز؛ بسیاری از خبرنگاران به دلیل مشکلات جسمی که برایشان پیش آمده از عرصه خبر کنار رفتند اما هیچ کسی حتی سراغی هم از آنان نگرفته است.
نگاهی به لیست خانه مطبوعات نشان از عضویت خبرنگارنماها در این خانه دارد
وحید رئیسی یکی دیگر از خبرنگاران استانی در گفتوگو با
جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: مسئول تا زمانی یک خبرنگار را در کنار خود نگه میدارد که بداند از طریق رسانه آن خبرنگار، سکوی پرتابی برای کسب جایگاههای بالاتر میتواند برای خود دست و پا کند.
وی با اشاره به اینکه خانه مطبوعات برای حمایت از خبرنگاران راهاندازی شده است بیان داشت: خانه مطبوعات حداقل کاری که میتواند انجام دهد ساماندهی خبرنگاران میباشد، این درحالی است که تاکنون در این راستا هیچ اقدامی در این استان صورت نگرفته و بعضا شاهد اسامی در بین لیست افراد عضو خانه مطبوعات هستیم که حتی یک سطر خبر ننوشته و آشنایی چندانی با سختیهای راه خبرنگاری ندارد.
رئیسی یادآور شد: اگر خبرنگاران نیز همانند بقیه مشاغل برای فعالیت در این عرصه از فیلترهایی عبور میکردند شاید امروز شاهد این وضعیت برای خبرنگاران نبودیم.
دادگاه مقصد خبرنگارانی که مطالبهگری را در پیش میگیرند
این خبرنگار چهارمحالی با تاکید بر اینکه خبرنگاری شغل نیست بلکه حرفه است اضافه کرد: اگر به کار خبر هیچ علاقهای نداشته باشیم قطعا بعد از مدتی کوتاه آن را ترک کرده و دیگر ارزشی برای آن قائل نخواهیم شد.
وی بیان داشت: وظیفه اصلی خبرنگار مطالبهگری از یک مسئول است و این درحالی است که خبرنگارانی که عملکرد مسئولی را نقد میکنند با برخورد شدید از سوی آنها مواجه شده و دادگاه مقصد خبرنگار مطالبهگر خواهد بود و جایی برای دفاع از حق خبرنگار وجود ندارد، این درحالی است که با وجود اینکه خبرنگاران پل ارتباطی میان مردم و مسئولان هستند، باید برای دریافت جواب یا پیگیری مطالبه مردمی مدتها دنبال یک مسئول یا روابط عمومی وی دوندگی کنند.
به گزارش
جهانبین نیوز؛ از آنجایی که خبرنگاران به هیچ سازمانی وابسته نیستند و هیچ گزینشی برای جذب خبرنگاران وجود ندارد در چهارمحال و بختیاری هر روز شاهد رشد تعداد خبرنگاران هستیم این درحالی است که برخی از این افراد نابلد بوده و با انعکاس نادرست مسائل حساس مشکلاتی را ایجاد میکنند.
لازم است از در سطح کلان کشور برای حمایت از خبرنگاران اقداماتی صورت بگیرد چراکه امروزه جنگ، جنگ رسانهای است و خبرنگاران رزمندگان این عرصه هستند، اگر خبرنگاری دغدغه معیشت، کار و... را دارد نمیتواند آنگونه که باید بایستد و از کیفیت کار کاسته خواهد شد، نتیجه این موضوع چیزی جز پیروزی جبهه دشمن و گرایش مردم به سمت رسانههای بیگانه نیست.
انتهای پیام/1026ج