بي توجهي مسئولين شرکت نفت نسبت به آلودگي نفتي در بخش ميانوه شهرستان اردل صنعت ،کشاورزي،دامداري و پروش ماهي اين منطقه را نابود کرد.
به گزارش جهانبین نیوز، سرخون شهري در بخش ميانکوه شهرستان اردل و در جنوبيترين نقطه چهارمحال و بختياري قرار دارد که از سال ۹۱ و بعد از تجميع با چند قسمت ديگر تبديل به شهر شده و در حال حاضر نيز مرکز بخش ميانکوه است.
چشمه سرخون که از کوهستانهاي منطقه سرچشمه ميگيرد و در مسيري به طول ۲۰ کيلومتر در منطقه گسترده شده است تا چند سال پيش جريان حياتي اين بخش بود.
اکنون اين چشمه به سبب پسماندهاي ناشي از عبور خطوط انتقال نفت خام از خوزستان به پالايشگاهاي ديگر خصوصاً پالايشگاه اصفهان آلوده شده و نه تنها ديگر منبع آباداني، عمران و سرسبزي منطقه نيست بلکه از آب آن حتي براي شرب نيز نميتوان استفاده کرد.
در واقع اين آلودگي نفتي زندگي مردم منطقه را مختل کرده و ميرود و به يک فاجعه زيستمحيطي که هم زندگي انسانها، هم منابع آب و هم کشاورزي و پرورش آبزيان منطقه را تحتالشعاع قرار دهد.
مهران بابائيان نماينده پرورش دهندگان ماهي قزل آلاي منطقه ميانکوه در حاشيه تجمع اعتراض آميز مردم منطقه ميانکوه جلوي تلمبه خانه گندمکار که نسبت به بدقولي هاي شرکت نفت صورت گرفت افزود: قريب ۷ سال است که رودخانه و چشمه سرخون که تنها منبع تامين آب شرب و کشاورزي مردم منطقه ميانکوه بوده به علت نشت نفت از تاسيسات خط انتقال نفت دچار آلودگي نفتي گرديد که اين امر باعث گلايه و اعتراض مردم اين منطقه از مسئولين شده است.
بابائيان افزود:آلودگي نفتي باعث تعطيلي ۶۵ مزرعه پرورش ماهي ، از بين رفتن ۲ هزار هکتار زمين شاليزار ۱۵ هکتار باغات و کشاورزي و تعطيلي يک کارخانه اب معدني گرديد .
وي بيان کرد:بي توجهي مسئولين شرکت نفتي در خصوص جلوگيري از نشتي نفت در اين منطقه همچنين باعث بروز بيماريهاي متعدد ناشي از آلودگي آب شرب و همچنين مهاجرت مردم منطقه و بيکاري شديد گرديد ولي صرف جلسات متعدد و توافقات انجام شده که متاسفانه هر بار با عهد شکني مسئولين به نتيجه نمي رسد.
نماينده پرورش دهندگان ماهي قزل آلاي منطقه ميانکوه در پايان اظهار داشت:مردم منطقه ميانکوه شهرستان اردل از اينکه چند سالي نشتي لوله انتقال نفت باعث آلودگي آب شرب و محيط زيست اين منطقه شد گلايه مندند و از مسئولين خواستند که ديگر نظاره گر اين مشکل نباشند و براي حل آن چاره اي بجويند.
از مجموع مسائل ذکر شده اولين سؤالي که در اذهان تداعي ميشود اين است که وزارت نفت و شرکت ملي پالايش و پخش فرآوردههاي نفتي ايران چرا در خصوص تعهدات خود به مردم اين منطقه محروم پاسخگو نيستند؟
اينکه نفت سرمايه ملي است را بارها و بارها شنيدهايم و همه به آن تأکيد دارند پس چرا براي انتقال اين طلاي سياه بايد از لولههاي مستهلک استفاده شود که در طول مسير نيز شاهد اينگونه اتفاقات باشيم؟