بیعتی از جنس غیرت به استحکام زردکوه/ وقتی بختیار زیر بصیرت قوم بختیاری له شد

به گزارش جهانبین نیوز، یکی از اقدامات شجاعانه، آگاهانه و با بصیرت اقوام مختلف ایران اسلامی در مسیر پیروزی انقلاب را می توان حرکت حساس و ماندگار قوم بختیاری در حمایت از ولایت و زعامت انقلاب اسلامی در ایام الله فجر انقلاب و ۱۹و۲۰ بهمن ماه ۱۳۵۷ دانست. اولین دیدار بختیاری ها با امام در روز ۱۹ و ۲۰ بهمن ۱۳۵۷ در مدرسه علوی تهران انجام شد و ۱۵۰۰ نفر از ایل بختیاری با امام خمینی بیعت کردند.

حرکتی که از منطقه چغاخور محل تاریخی ایل بختیاری و بختیاری های بخش بلداجی و بروجن در استان چهارمحال بختیاری شروع شد و در تاریخ ۱۹ و ۲۰ بهمن ۵۷ به همراه سایر نمایندگان طوایف بختیاری چهالنگ و هفت لنگ از سراسرکشور در مدرسه علوی با امام بیعت کردند.


در برخی مطبوعات آن زمان خبر این دیدار به عنوان بیعت بختیاری ها با امام منعکس شد.


۱۹ بهمن ماه ۱۳۵۷ برگی دیگر از اوراق زرین حماسه و افتخار قوم بختیاری

یکی از اقدامات شجاعانه، آگاهانه و با بصیرت اقوام مختلف ایران اسلامی در مسیر پیروزی انقلاب را می توان حرکت حساس و ماندگار قوم بختیاری در حمایت از ولایت و زعامت انقلاب اسلامی در ایام الله فجر انقلاب و ۱۹ بهمن ماه ۱۳۵۷ دانست که با حضور در مدرسه علوی تهران برای بیعت با حضرت امام خمینی (ره) برگی دیگر از اوراق زرین حماسه و افتخار این قوم را در تاریخ رقم زد.


از شکننده‌ترین ضربات بر پیکر رژیم شاهنشاهی، حرکت شجاعانه قوم بختیاری در ۱۹ بهمن ۱۳۵۷ بود که بحق می‌توان آن را از ایام الله نامید. در این روز، بختیاری های متعهد پس از روزها التهاب و پیگیری و جوش و خروش، با حضور در اقامتگاه رهبر بزرگ انقلاب اسلامی درتهران و بیعت با حضرت امام، سندی از افتخار، حماسه، رشادت و ایمان را در برگ‌های زرین انقلاب اسلامی وقوم بختیاری به ثبت رسانیدند.


این حماسه حضور و بیعت قاطعانه بختیاری ها، طلیعه خجسته انقلاب عظیم گردید، آری اینگونه شد که قومی که از نظر شاه و بختیار مهمترین پشتوانه بختیار و طاغوت به نظر می رسید و گاهی هم بختیار تهدید می کرد نگذارید ایل بختیاری را به تهران فرا بخوانم تا مردم را سرجایشان بنشاند بعلت تحولی که انقلاب در روح انسان ها پدید آورده بود قوم آرمانخواه و آزادمردان بختیاری که از دوران مشروطیت به دنبال شریعت ،عظمت و آزادی واقعی ملت بود با حضور به موقع و با بصیرت در تهران در خدمت آرمان انقلاب اسلامی و امام راحل درآمد و در طول انقلاب نیز خصوصا در هشت سال دفاع مقدس حماسه‌های پر شوری در دفاع از کیان اسلام و انقلاب آفرید.

پشتوانه مملکت ما ایلات و عشایر بودند

امام (ره) در این روز خطاب به بختیاری ها، حرکت آنها را مهم بر شمردند و فرمودند؛ "شما جوانمردان ایل بختیاری خوش آمدید، یکی از بزرگترین خیانت هایی که سلسله پهلوی به ایران کردند این بود که عشایر و ایلات ما را از بین بردند پشتوانه مملکت ما ایلات و عشایر بودند که از آن جمله ایل بختیاری که من سوابق با آنها دارم بختیاری ها این عنصر را از خود نمی دانند و مقابل او ایستاده است باید این قیام را ادامه دهید تا ان شاء الله آخر نقطه و نهایت که قیام یک حکومت عدل انسانی اسلامی به جای یک حکومت طاغوتی است".


وقتی پای دین، ایمان و انقلاب در میان است بختیاری از همه چیز خود می گذرد

مقام معظم رهبری نیز همیشه نسبت به ایل بختیاری نگاهی راهبردی، مهربانانه و بسیار مثبت دارند و نمونه آن در دوبار دیداری که از استان داشتند در محروم‌ترین نقاط چهارمحال بختیاری یعنی روستاهای سرآقاسید و روستای لپد بازفت حضور یافته‌اند و بختیاری‌ها را مورد تفقد خود قرار داده‌اند.
مقام معظم رهبری در فرمایشات گهربارشان در دیدار ستاد کنگره شهدا در مهرماه سال ۹۴ فرمودند: اون نکته‌ای که آقای نکونام(نماینده ولی فقیه در استان) گفتند درباره‌ آمدنِ مردم چهارمحال‌ و بختیاری [به تهران‌] برای ابراز بیزاری از بختیار، خیلی مهم است. ممکن است مردم شیراز، مردم مشهد، مردم تبریز هم بیایند از بختیار ابراز بیزاری بکنند امّا خیلی فرق می‌کند که مردم بختیاری بیایند از یک فرد سیاسیِ شاخص بختیاری که در مقابل انقلاب و در مقابل امام قرار گرفته، ابراز بیزاری کنند؛ این نکته مهم است. این هم که ایشان گفتند که مردم توقّع دارند که آن روز، روز شاخصی باشد، درست است، این واقعاً جا دارد؛ چون در بین عشایر این وابستگی‌ها و پیوندهای عشایری، چیز کوچکی نیست، چیز خیلی مهمّی است. اینها همان کسانی هستند که در قضیّه‌ مشروطه، بلند شدند از شهرکرد -آن‌وقت دهکرد- آمدند اصفهان و اصفهان را گرفتند و آمدند تهران و کارهای بزرگی را انجام دادند، بیشتر با پیوندهای محلّی این کار را می‌کردند؛ یعنی تأثیرات قبایلی و عشایری بر روی مردم وجود داشت که حرکت می‌کردند می‌آمدند. امّا همین پیوندها در آنجایی که پای دین در میان است، پای انقلاب در میان است، پای امام در میان است، بکلّی کم‌رنگ می‌شود و بی‌خاصیّت می‌شود و از بین می‌رود؛ این خیلی چیز مهمّی است. بنابراین خیلی کار بجا و بموقعی است.


پایان پیام/ 1024ج