بر اساس قطعنامه شوراي حکام مي‌توان به صراحت گفت که موضوع جعلي ابعاد به اصطلاح نظامي برنامه هسته‌اي ايران، موسوم به پي ام دي، به تاريخ پيوسته است.
۰
تاریخ انتشاردوشنبه ۷ دی ۱۳۹۴ - ۰۹:۲۵
کد مطلب : ۲۶۳۳۸
کارشناس مسائل سياسي در فارسان:
تحريم‌ها از در مي‌روند تا از پنجره وارد شوند
به گزارش جهانبین نیوز به نقل از سايت پايگاه خبري تحليلي پيرغار به قلم محسن فارساني نوشت:
اما ظاهرا قرار نيست تاريخ پذيراي موضوع تحريم‌هاي ايران باشد و آنها را با خود ببرد. چرا که اگر بپذيريم که غربي‌ها پس از تغير قلب راکتور و انجام اقدامات بعدي ايران تحريم‌ها را تعليق و يا لغو کنند و از قوانين سازمان تجارت جهاني و محدوديت‌هاي تجاري آن و سخنان آمانو و جان کري چشم‌پوشي کنيم و آنها را به قول سردمداران سياست خارجي دولت تدبير و اميد جهت مصرف داخلي کشورهاي خودشان بدانيم از يک موضوع نمي توان صرف نظر کرد و آن تصويب "طرح ممنوعيت تردد به ايران" توسط مجلس نمايندگان کنگره آمريکاست. که با توجه به همراهي دولت اوباما با آن و راي قاطعي که آورده احتمال تبديل آن به قانون دور از ذهن نيست.
مجلس نمايندگان آمريکا روز سه‌شنبه هفته پيش (8 دسامبر 2015) با 407 راي موافق و 19 راي مخالف به طرحي رأي داد که ورود افرادي که اخيراً به ايران، عراق، سوريه يا سودان سفر کرده‌اند، با محدوديت مواجه مي‌کند. بر اساس اين طرح شهروندان 38 کشور که دوست آمريکا محسوب مي‌شوند و مطابق قوانين ايالات متحده در حال حاضر بدون اخذ رواديد و تا سقف 90 روز مي‌توانستند وارد خاک آمريکا شوند، در صورتي که در 5 سال گذشته به ايران، سوريه، عراق يا سودان سفر کرده باشند، بايد مورد بررسي قرار گيرند.
جالب اينجاست که اگر طرح براي مبارزه با تروريسم ارائه و تصويب شده است چرا از کشورهايي که در چند سال گذشته محل رفت و آمد تروريست‌ها بوده‌اند هيچ نامي نيامده است عربستان تروريست پرورتر است يا هر کدام از کشورهاي اشاره شده يا مثلا حضور تروريست‌ها در افغانستان و پاکستان بيشتر نمود دارد يا در ايران؟ در حوادث تروريستي ۱۱ سپتامبر، مادريد، بمبئي، سان‌برناردينو، لندن، پاريس اتباع و مسافران کدام کشورها قرار داشته‌اند آيا در هيچ کدام از اين حوادث ايراني‌ها به عنوان تروريست حضور داشته‌اند؟ ايراني‌ها اگر در اين حوادث حضور هم داشتند جز آسيب‌ديدگان و کشته‌شدگان بوده‌اند نه جانيان و آدم‌کش‌ها.
ظاهرا آمريکايي‌ها همانطور که به کانديداي پيشنهادي دولت تدبير و اميد براي پست نمايندگي سازمان ملل ويزا ندادند امروز مي‌خواهند محدوديت‌هايي را نه فقط براي اتباع ايراني بلکه براي هر فردي که به ايران(چه در گذشته و چه در آينده) مسافرت داشته، اعمال کنند. و اين يعني آنکه بر اساس اين طرح، سفر به ايران براي کساني که به آمريکا هم سفر مي کنند همراه با ريسک خواهد بود، مي‌شود گفت اين طرح بسياري از کشورهاي اروپايي و آسيايي که احتمالا دولت روي سرمايه‌گذاري آنها در دوران پساتحريم حساب ويژه‌اي باز کرده بود را در بر خواهد گرفت. اين يعني آنکه ما تحريم نيستيم اما هر کسي که مي‌خواهد به کشور ما تردد کند بايد ريسک عدم صدور ويزا به آمريکا را بپذيرد درست مانند زمان تحريم که هر کسي با ايران تجارت مي‌کرد بايد ريسک عدم تجارت با آمريکا را مي‌پذيرفت. اين يعني آنکه روز از نو و روزي از نو با اين تفاوت که ما امروز به دست خودمان دستاوردهاي هسته‌اي‌مان را نابود کرده‌ايم و از امروز رسما يک استثنا از ان پي تي هستيم و پذيرفته‌ايم معادلات جديدي بر امنيت ملي کشورمان حاکم شود. ولي عملا تحولي در وضعيت اقتصادي کشور و تجارت جهاني پيش نمي‌آيد. اين يعني آنکه ايران يکي از پرريسک‌ترين کشورها براي گردشگري است. اين يعني هرگونه انتقال تکنولوژي به ايران با ريسک بالا همراه است اين يعني آنکه در همه اين مدت دولت‌مردان ما سر کار بوده‌اند. و عملا قرار نبوده تحريمي برداشته شود. اين يعني آغاز بد عهدي طرف غربي...
اين طرح آنچنان شور بود که با اعتراض برخي از طرف‌هاي اروپايي همراه شد. و بخش مهمي از فضاي رسانه‌هاي متفاوت دنيا را به خود اختصاص داد در اين زمينه پايگاه اينترنتي المانيتور درگزارشي با اشاره به اقدام خلاف برجام آمريکايي در تصويب اين طرح نوشت: «در حوزه برنامه جامع اقدام مشترک، اولين تأثير قانون ۱۵۸H.R. اين خواهد بود که اعضاي هيأت‌هاي تجاري از کشورهاي اروپايي، استراليايي، ژاپني يا کره‌اي که در حال برنامه‌ريزي براي سفر به ايران متعاقب پايان موفق گفت‌وگوهاي هسته‌اي هستند، مجبور خواهند بود بين ديدار از ايران و يا برخورداري از مزاياي لغو رواديد يکي را انتخاب کنند. البته اولويت‌بندي اين مسأله با توجه به حجم اقتصاد‌هاي ايران و آمريکا به اين معني خواهند بود که بسياري از آنها از سفر به ايران به‌دليل ترس از به خطر افتادن روابط‌شان با آمريکا اجتناب خواهند ورزيد. صنعت توريسم ايران نيز که در فضاي پس از توافق در حال احياء است از اين قانون ضربه خواهد خورد زيرا توريست‌ها را از سفر به يکي از معدود کشورهاي باثبات در خاورميانه منع خواهد کرد.»
همه اين اتفاقات در حالي رخ داده است که در برجام آمده است:
«اتحاديه اروپايي و دولت‌هاي عضو و همچنين ايالات متحده، منطبق با قوانين خود، از هرگونه سياست با هدف خاص تاثيرگذاري خصمانه و مستقيم بر عادي‌سازي تجارت و روابط اقتصادي با ايران، در تعارض با تعهداتشان مبني بر عدم اخلال در اجراي موفقيت آميز اين برجما (برجام) خودداري خواهند کرد.»
اين يعني آنکه نام دولت روحاني به عنوان دولتي که براي منافع زودگذر سياسي خود با تحليل غلط و گره زدن همه مشکلات کشور به تحريم‌ها و انتظار کشيدن براي روز برداشتن تحريم‌ها و وقوع معجزه، خسارت‌هاي راهبردي به کشور وارد کرد که از قضا اين موضوع هم در تاريخ خواهد ماند، چرا که ٤ سند برجام، قطعنامه ٢٢٣١، ارزيابي آقاي آمانو و قطعنامه شوراي حکام زير ساخت تهديدات نوين عليه ايران خواهند بود . و ما با خوشحالي آنها را پذيرفته‌ايم. در حالي که طرف مقابل هنوز اجراي برجام را شروع نکرده زير آن زده و علاوه بر تهديد ايران به تحريم‌هاي موشکي با تصويب چنين طرحي، سنگي بزرگ در راه برداشتن تحريم‌هاي ظالمانه غرب عليه ايران قرار داده تا ثابت کنند مشکل آمريکا با ايران ارتباطي با انرژي هسته‌اي نداشته و اين موضوع جز بهانه‌اي که مي‌شود آن را با بهانه ديگر جايگزين کرد نبوده است.
آقايان با سواد سياست خارجي دولت روشن کنند که آيا اين موضوع با متن نامه رهبر انقلاب به رئيس جمهور درباره اجراي مشروط برجام: "در سراسر دوره هشت‌ساله، وضع هرگونه تحريم در هر سطح و به هر بهانه‌اي (از جمله بهانه‌هاي تکراري و خودساخته‌ي تروريسم و حقوق بشر) توسّط هر يک از کشورهاي طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظّف است طبق بند ۳ مصوّبه مجلس، اقدام‌هاي لازم را انجام دهد و فعّاليّت‌هاي برجام را متوقّف کند." منافاتي ندارد؟ و بگويند تا کي قرار است در جاده يک طرفه اعتماد به غرب برانيم؟
آقاي روحاني آيا فکر نمي‌کنيد آنچه امروز مي‌بينيم محصول دو سال انفعال، سياست‌زدگي، خوش‌بيني و رفتارهاي خلاف شأن ملت ايران در دستگاه خارجي است؟
آيا اين معني اعتبار بخشيدن به پاسپورت ايراني بود که شما وعده آن را داده بوديد؟
آيا قرار است تحريم‌ها اينگونه برداشته شوند؟ و آيا وقت آن نرسيده است که با اتکا به توان داخلي و سر لوحه قراردادن شعار امام يعني "ما مي‌توانيم" از غرب و کدخدا قطع اميد کرده و فکر چاره‌اي براي رفع مشکلات کشور بنماييم؟
محسن فارساني
انتهای پیام/1026ج
اما ظاهرا قرار نيست تاريخ پذيراي موضوع تحريم‌هاي ايران باشد و آنها را با خود ببرد. چرا که اگر بپذيريم که غربي‌ها پس از تغير قلب راکتور و انجام اقدامات بعدي ايران تحريم‌ها را تعليق و يا لغو کنند و از قوانين سازمان تجارت جهاني و محدوديت‌هاي تجاري آن و سخنان آمانو و جان کري چشم‌پوشي کنيم و آنها را به قول سردمداران سياست خارجي دولت تدبير و اميد جهت مصرف داخلي کشورهاي خودشان بدانيم از يک موضوع نمي توان صرف نظر کرد و آن تصويب "طرح ممنوعيت تردد به ايران" توسط مجلس نمايندگان کنگره آمريکاست. که با توجه به همراهي دولت اوباما با آن و راي قاطعي که آورده احتمال تبديل آن به قانون دور از ذهن نيست.
مجلس نمايندگان آمريکا روز سه‌شنبه هفته پيش (8 دسامبر 2015) با 407 راي موافق و 19 راي مخالف به طرحي رأي داد که ورود افرادي که اخيراً به ايران، عراق، سوريه يا سودان سفر کرده‌اند، با محدوديت مواجه مي‌کند. بر اساس اين طرح شهروندان 38 کشور که دوست آمريکا محسوب مي‌شوند و مطابق قوانين ايالات متحده در حال حاضر بدون اخذ رواديد و تا سقف 90 روز مي‌توانستند وارد خاک آمريکا شوند، در صورتي که در 5 سال گذشته به ايران، سوريه، عراق يا سودان سفر کرده باشند، بايد مورد بررسي قرار گيرند.
جالب اينجاست که اگر طرح براي مبارزه با تروريسم ارائه و تصويب شده است چرا از کشورهايي که در چند سال گذشته محل رفت و آمد تروريست‌ها بوده‌اند هيچ نامي نيامده است عربستان تروريست پرورتر است يا هر کدام از کشورهاي اشاره شده يا مثلا حضور تروريست‌ها در افغانستان و پاکستان بيشتر نمود دارد يا در ايران؟ در حوادث تروريستي ۱۱ سپتامبر، مادريد، بمبئي، سان‌برناردينو، لندن، پاريس اتباع و مسافران کدام کشورها قرار داشته‌اند آيا در هيچ کدام از اين حوادث ايراني‌ها به عنوان تروريست حضور داشته‌اند؟ ايراني‌ها اگر در اين حوادث حضور هم داشتند جز آسيب‌ديدگان و کشته‌شدگان بوده‌اند نه جانيان و آدم‌کش‌ها.
ظاهرا آمريکايي‌ها همانطور که به کانديداي پيشنهادي دولت تدبير و اميد براي پست نمايندگي سازمان ملل ويزا ندادند امروز مي‌خواهند محدوديت‌هايي را نه فقط براي اتباع ايراني بلکه براي هر فردي که به ايران(چه در گذشته و چه در آينده) مسافرت داشته، اعمال کنند. و اين يعني آنکه بر اساس اين طرح، سفر به ايران براي کساني که به آمريکا هم سفر مي کنند همراه با ريسک خواهد بود، مي‌شود گفت اين طرح بسياري از کشورهاي اروپايي و آسيايي که احتمالا دولت روي سرمايه‌گذاري آنها در دوران پساتحريم حساب ويژه‌اي باز کرده بود را در بر خواهد گرفت. اين يعني آنکه ما تحريم نيستيم اما هر کسي که مي‌خواهد به کشور ما تردد کند بايد ريسک عدم صدور ويزا به آمريکا را بپذيرد درست مانند زمان تحريم که هر کسي با ايران تجارت مي‌کرد بايد ريسک عدم تجارت با آمريکا را مي‌پذيرفت. اين يعني آنکه روز از نو و روزي از نو با اين تفاوت که ما امروز به دست خودمان دستاوردهاي هسته‌اي‌مان را نابود کرده‌ايم و از امروز رسما يک استثنا از ان پي تي هستيم و پذيرفته‌ايم معادلات جديدي بر امنيت ملي کشورمان حاکم شود. ولي عملا تحولي در وضعيت اقتصادي کشور و تجارت جهاني پيش نمي‌آيد. اين يعني آنکه ايران يکي از پرريسک‌ترين کشورها براي گردشگري است. اين يعني هرگونه انتقال تکنولوژي به ايران با ريسک بالا همراه است اين يعني آنکه در همه اين مدت دولت‌مردان ما سر کار بوده‌اند. و عملا قرار نبوده تحريمي برداشته شود. اين يعني آغاز بد عهدي طرف غربي...
اين طرح آنچنان شور بود که با اعتراض برخي از طرف‌هاي اروپايي همراه شد. و بخش مهمي از فضاي رسانه‌هاي متفاوت دنيا را به خود اختصاص داد در اين زمينه پايگاه اينترنتي المانيتور درگزارشي با اشاره به اقدام خلاف برجام آمريکايي در تصويب اين طرح نوشت: «در حوزه برنامه جامع اقدام مشترک، اولين تأثير قانون ۱۵۸H.R. اين خواهد بود که اعضاي هيأت‌هاي تجاري از کشورهاي اروپايي، استراليايي، ژاپني يا کره‌اي که در حال برنامه‌ريزي براي سفر به ايران متعاقب پايان موفق گفت‌وگوهاي هسته‌اي هستند، مجبور خواهند بود بين ديدار از ايران و يا برخورداري از مزاياي لغو رواديد يکي را انتخاب کنند. البته اولويت‌بندي اين مسأله با توجه به حجم اقتصاد‌هاي ايران و آمريکا به اين معني خواهند بود که بسياري از آنها از سفر به ايران به‌دليل ترس از به خطر افتادن روابط‌شان با آمريکا اجتناب خواهند ورزيد. صنعت توريسم ايران نيز که در فضاي پس از توافق در حال احياء است از اين قانون ضربه خواهد خورد زيرا توريست‌ها را از سفر به يکي از معدود کشورهاي باثبات در خاورميانه منع خواهد کرد.»
همه اين اتفاقات در حالي رخ داده است که در برجام آمده است:
«اتحاديه اروپايي و دولت‌هاي عضو و همچنين ايالات متحده، منطبق با قوانين خود، از هرگونه سياست با هدف خاص تاثيرگذاري خصمانه و مستقيم بر عادي‌سازي تجارت و روابط اقتصادي با ايران، در تعارض با تعهداتشان مبني بر عدم اخلال در اجراي موفقيت آميز اين برجما (برجام) خودداري خواهند کرد.»
اين يعني آنکه نام دولت روحاني به عنوان دولتي که براي منافع زودگذر سياسي خود با تحليل غلط و گره زدن همه مشکلات کشور به تحريم‌ها و انتظار کشيدن براي روز برداشتن تحريم‌ها و وقوع معجزه، خسارت‌هاي راهبردي به کشور وارد کرد که از قضا اين موضوع هم در تاريخ خواهد ماند، چرا که ٤ سند برجام، قطعنامه ٢٢٣١، ارزيابي آقاي آمانو و قطعنامه شوراي حکام زير ساخت تهديدات نوين عليه ايران خواهند بود . و ما با خوشحالي آنها را پذيرفته‌ايم. در حالي که طرف مقابل هنوز اجراي برجام را شروع نکرده زير آن زده و علاوه بر تهديد ايران به تحريم‌هاي موشکي با تصويب چنين طرحي، سنگي بزرگ در راه برداشتن تحريم‌هاي ظالمانه غرب عليه ايران قرار داده تا ثابت کنند مشکل آمريکا با ايران ارتباطي با انرژي هسته‌اي نداشته و اين موضوع جز بهانه‌اي که مي‌شود آن را با بهانه ديگر جايگزين کرد نبوده است.
آقايان با سواد سياست خارجي دولت روشن کنند که آيا اين موضوع با متن نامه رهبر انقلاب به رئيس جمهور درباره اجراي مشروط برجام: "در سراسر دوره هشت‌ساله، وضع هرگونه تحريم در هر سطح و به هر بهانه‌اي (از جمله بهانه‌هاي تکراري و خودساخته‌ي تروريسم و حقوق بشر) توسّط هر يک از کشورهاي طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظّف است طبق بند ۳ مصوّبه مجلس، اقدام‌هاي لازم را انجام دهد و فعّاليّت‌هاي برجام را متوقّف کند." منافاتي ندارد؟ و بگويند تا کي قرار است در جاده يک طرفه اعتماد به غرب برانيم؟
آقاي روحاني آيا فکر نمي‌کنيد آنچه امروز مي‌بينيم محصول دو سال انفعال، سياست‌زدگي، خوش‌بيني و رفتارهاي خلاف شأن ملت ايران در دستگاه خارجي است؟
آيا اين معني اعتبار بخشيدن به پاسپورت ايراني بود که شما وعده آن را داده بوديد؟
آيا قرار است تحريم‌ها اينگونه برداشته شوند؟ و آيا وقت آن نرسيده است که با اتکا به توان داخلي و سر لوحه قراردادن شعار امام يعني "ما مي‌توانيم" از غرب و کدخدا قطع اميد کرده و فکر چاره‌اي براي رفع مشکلات کشور بنماييم؟
محسن فارساني
انتهای پیام/1026ج