حساسیت‌های همسرتان را شناسایی کنید و به آنها احترام بگذارید.
۰
به گزارش جهانبین نیوز به نقل از جام نیـوز، زودرنجی پدیده‌ای است چندوجهی که ریشه در مسائل گوناگونی دارد. کم نیستند خانواده‌های نوپایی که هنوز مدت کوتاهی از زندگی‌شان نگذشته به خاطر مسائلی پیش پا افتاده و تنها به دلیل حساسیت یکی از زوجین و زودرنجی وی از موضوعات و تنش‌هایی که به هر حال در همه خانواده‌ها پیش می‌آید، به سراغ جدایی می‌روند و به همین راحتی کانون گرم یک خانواده به دلیل ضعف شخصیتی یک فرد، حال زن باشد یا مرد تبدیل می‌شود به جولانگاهی که نتیجه‌اش چیزی نیست جز جدایی.
ریشه‌های زودرنجی را در کجا باید جستجو کرد؟
فرقی نمی‌کند آدم‌های زودرنج خانم باشند یا آقا، چراکه با کمال تعجب پدیده زودرنجی را حتی بیشتر می‌توان در میان آقایان مشاهده کرد تا در میان خانم‌ها. به همین علت هم دیگر نمی‌توان روحیه حساس خانم‌ها را بهانه کرد و زودرنجی را به آنها نسبت داد. البته زودرنجی ریشه‌های متنوع و گسترده‌ای دارد.
در خانواده‌هایی که فرزندانشان را لوس و پرافاده بار می‌آورند پدیده زودرنجی بسیار شایع است. این افراد به دلیل این‌که در خانواده‌هایی بزرگ شده‌اند که به تک‌تک خواسته‌هایشان جامه عمل پوشانده می‌شده، وقتی به زندگی مشترک هم پای می‌گذارند زودرنجی را به عنوان میراث خانوادگی وارد فضای زندگی‌شان می‌کنند.
اما دسته دیگری از زودرنجی در میان زوجین ارتباط دقیقی با استرس‌ها و اضطراب‌های درونی فرد دارد. این نوع زودرنجی که بیشتر در میان آقایان دیده می‌شود، معمولا در شرایطی اتفاق می‌افتد که مرد در محیط کار تحت شرایط پراسترسی قرار دارد که این مسائل در روحیه‌اش تاثیر منفی می‌گذارد بنابراین وقتی به منزل می‌آید با کوچک‌ترین تلنگری آشفته می‌شود و کانون خانواده را تلخ می‌کند.
دسته دیگر زودرنجی به دلیل نداشتن اعتماد به نفس کافی در میان زوجین است. در این زودرنجی که در میان خانم‌ها بیشتر دیده می‌شود، کافی است به عنوان مثال آقا از جثه و هیکل خانمش کوچک‌ترین انتقادی کند. این موضوع آنچنان برای خانم گران تمام می‌شود که سریعا موضوع را به دل می‌گیرد و تا چند روز از همسرش دلخور و آزرده می‌شود.
به دنبال راهکار
اگرچه برخی از عوامل زمینه‌ساز زودرنجی را درمیان زوجین به سختی می‌توان حل کرد، اما در هر صورت برای بسیاری از این موارد می‌توان راهکارهایی را در پیش گرفت تا به نوعی پیشگیری کرد.
ـ در بیان انتقادها بخصوص از خانم‌ها شدیدا جانب احتیاط را رعایت کنید. به عنوان مثال اگر می‌خواهید به ظاهر همسرتان انتقاد کنید بهتر است که با این جمله بحث را آغاز کنید که آیا بهتر نیست یک برنامه ورزشی برای هر دو نفرمان پیاده کنیم که هم تناسب اندام‌مان را بهتر کنیم و هم روحیه هر دو بهتر شود؟ قرار نیست همیشه انتقادها را مستقیم بیان کرد. برخی اوقات تاثیری که یک انتقاد غیرمستقیم در بر دارد به مراتب بیشتر از انتقادهای مستقیم است.
ـ بعضی از آقایان به دلیل استرس دچار زودرنجی می‌شوند یعنی آقایی که تا دیروز از موضوعی به هیچ وجه دلخور نمی‌شده و به قول معروف ظرفیت بالایی داشته، حال امروز از کوچک‌ترین موضوعی ناراحت می‌شود. معمولا این نوع زودرنجی‌ها را باید با دلجویی و کالبدشکافی موضوع و حتی در برخی اوقات تنها گذاشتن آقا به حال خودش حل کرد. در این شرایط برخی آقایان دوست دارند تنها باشند تا کمی فکر کنند. پس بهتر است برخی اوقات آنها را به حال خود واگذاشت تا بتوانند خود را پیدا کنند.
ـ نیازهای عاطفی همسرتان را به طور کامل پاسخ دهید. برخی اوقات زودرنجی علامتی از سوی همسر است تا به نوعی بی‌مهری همسرش را به وی بفهماند. پس این موضوع را به دقت مدنظر قرار دهید و همیشه همسرتان را از نظر عاطفی سیراب کنید تا کمبودی از این لحاظ نداشته باشد
ـ حساسیت‌های همسرتان را شناسایی کنید و به آنها احترام بگذارید. با وی هرگز لجاجت نکنید بلکه او را به نوعی درک کنید. سیاست همسرداری حکم می‌کند که ابتدا از رنجش خاطر پیشگیری کنید و سپس به فکر تعدیل حساسیت‌ها باشید از این رو بهتر است در ابتدا از بروز این نوع حساسیت‌ها پرهیز کنید.
انتهای پیام/1026ج
ریشه‌های زودرنجی را در کجا باید جستجو کرد؟
فرقی نمی‌کند آدم‌های زودرنج خانم باشند یا آقا، چراکه با کمال تعجب پدیده زودرنجی را حتی بیشتر می‌توان در میان آقایان مشاهده کرد تا در میان خانم‌ها. به همین علت هم دیگر نمی‌توان روحیه حساس خانم‌ها را بهانه کرد و زودرنجی را به آنها نسبت داد. البته زودرنجی ریشه‌های متنوع و گسترده‌ای دارد.
در خانواده‌هایی که فرزندانشان را لوس و پرافاده بار می‌آورند پدیده زودرنجی بسیار شایع است. این افراد به دلیل این‌که در خانواده‌هایی بزرگ شده‌اند که به تک‌تک خواسته‌هایشان جامه عمل پوشانده می‌شده، وقتی به زندگی مشترک هم پای می‌گذارند زودرنجی را به عنوان میراث خانوادگی وارد فضای زندگی‌شان می‌کنند.
اما دسته دیگری از زودرنجی در میان زوجین ارتباط دقیقی با استرس‌ها و اضطراب‌های درونی فرد دارد. این نوع زودرنجی که بیشتر در میان آقایان دیده می‌شود، معمولا در شرایطی اتفاق می‌افتد که مرد در محیط کار تحت شرایط پراسترسی قرار دارد که این مسائل در روحیه‌اش تاثیر منفی می‌گذارد بنابراین وقتی به منزل می‌آید با کوچک‌ترین تلنگری آشفته می‌شود و کانون خانواده را تلخ می‌کند.
دسته دیگر زودرنجی به دلیل نداشتن اعتماد به نفس کافی در میان زوجین است. در این زودرنجی که در میان خانم‌ها بیشتر دیده می‌شود، کافی است به عنوان مثال آقا از جثه و هیکل خانمش کوچک‌ترین انتقادی کند. این موضوع آنچنان برای خانم گران تمام می‌شود که سریعا موضوع را به دل می‌گیرد و تا چند روز از همسرش دلخور و آزرده می‌شود.
به دنبال راهکار
اگرچه برخی از عوامل زمینه‌ساز زودرنجی را درمیان زوجین به سختی می‌توان حل کرد، اما در هر صورت برای بسیاری از این موارد می‌توان راهکارهایی را در پیش گرفت تا به نوعی پیشگیری کرد.
ـ در بیان انتقادها بخصوص از خانم‌ها شدیدا جانب احتیاط را رعایت کنید. به عنوان مثال اگر می‌خواهید به ظاهر همسرتان انتقاد کنید بهتر است که با این جمله بحث را آغاز کنید که آیا بهتر نیست یک برنامه ورزشی برای هر دو نفرمان پیاده کنیم که هم تناسب اندام‌مان را بهتر کنیم و هم روحیه هر دو بهتر شود؟ قرار نیست همیشه انتقادها را مستقیم بیان کرد. برخی اوقات تاثیری که یک انتقاد غیرمستقیم در بر دارد به مراتب بیشتر از انتقادهای مستقیم است.
ـ بعضی از آقایان به دلیل استرس دچار زودرنجی می‌شوند یعنی آقایی که تا دیروز از موضوعی به هیچ وجه دلخور نمی‌شده و به قول معروف ظرفیت بالایی داشته، حال امروز از کوچک‌ترین موضوعی ناراحت می‌شود. معمولا این نوع زودرنجی‌ها را باید با دلجویی و کالبدشکافی موضوع و حتی در برخی اوقات تنها گذاشتن آقا به حال خودش حل کرد. در این شرایط برخی آقایان دوست دارند تنها باشند تا کمی فکر کنند. پس بهتر است برخی اوقات آنها را به حال خود واگذاشت تا بتوانند خود را پیدا کنند.
ـ نیازهای عاطفی همسرتان را به طور کامل پاسخ دهید. برخی اوقات زودرنجی علامتی از سوی همسر است تا به نوعی بی‌مهری همسرش را به وی بفهماند. پس این موضوع را به دقت مدنظر قرار دهید و همیشه همسرتان را از نظر عاطفی سیراب کنید تا کمبودی از این لحاظ نداشته باشد
ـ حساسیت‌های همسرتان را شناسایی کنید و به آنها احترام بگذارید. با وی هرگز لجاجت نکنید بلکه او را به نوعی درک کنید. سیاست همسرداری حکم می‌کند که ابتدا از رنجش خاطر پیشگیری کنید و سپس به فکر تعدیل حساسیت‌ها باشید از این رو بهتر است در ابتدا از بروز این نوع حساسیت‌ها پرهیز کنید.
انتهای پیام/1026ج