مدتی است که تعدادی از وزرا و معاونین دکتر روحانی دست به ایجاد صفحه ی شخصی در شبکه اجتماعی فیس بوک زده اند،این اقدام توسط برخی سایت ها و رسانه های اصلاح طلب مورد تشویق هم قرار گرفت و از طرفی در رسانه های بیگانه نیز بازتاب زیادی داشت.
مدتی است که تعدادی از وزرا و معاونین دکتر روحانی دست به ایجاد صفحه ی شخصی در شبکه اجتماعی فیس بوک زده اند،این اقدام توسط برخی سایت ها و رسانه های اصلاح طلب مورد تشویق هم قرار گرفت و از طرفی در رسانه های بیگانه نیز بازتاب زیادی داشت.
بعضی از این افراد عضویت خود را در فیس بوک تکذیب و بعضی هم سکوت کرده اند اما با توجه به برخی نکات از جمله استقبال زیاد از این صفحه ها و حضور افراد برجسته در این صفحات و نکات دیگر می توان تقریباً مطمئن بود که بعضی از این صفحات متعلق به آقایان وزرا است و توسط خود ایشان اداره می شود. البته بحث ما روی این نیست که آیا این صفحات واقعاً متعلق به وزرای کابینه ی دکتر روحانی هست یا نیست. بحث ما روی نحوه ی استفاده از این شبکه هاست. مسئولان و به خصوص وزیران دولت باید توجه داشته باشند که چه کسانی در فیس بوک هستند و مخاطبان آن ها چه کسانی هستند،اعضای فیسبوک یا ایرانیان خارج نشین هستند و یا ایرانیانی که از فیلترشکن استفاده می کنند. باید توجه داشت که خیلی از مردم ایران به اینترنت دسترسی ندارند و آن دسته از مردم نیز که به اینترنت دسترسی دارند معمولاً کارهای مهمتری را با آن انجام می دهند و چندان رابطه ای با شبکه های اجتماعی ندارد و اگر هم داشته باشند به دلیل فیلتر فیس بوک و مشکلات دسترسی به آن چندان علاقه ای به استفاده از فیس بوک ندارند،بنابراین استفاده کنندگان فیس بوک درصد کمی از جامعه ی ایران هستند و نمیتوانند به عنوان یک جامعه ی آماری و یا یک نمونه و به عنوان نماینده ی کل ملت نظر بدهند. بنابراین مسئولینی که احیاناً در فیس بوک عضو هستند باید دقت داشته باشند که فریب فضای فیسبوک و نظرات کاربران را نخورند. چنانکه در بعضی از صفحات منصوب به وزرای کابینه ی دکتر روحانی دیده شده که این وزرا در صفحه ی فیسبوک خود در مورد موضوعات مهم از کاربران نظرخواهی می کنند،البته این نظرخواهی ها مشکلی ندارد اما ملاک قرار دادن آن ها ممکن است مشکل آفرین باشد.