منابع آب در ايجاد و شكل گيري اكثر تمدن ها داراي نقش مهم و حياتي است به طوريكه بخشي از رسوم و مراسم ملل مختلف در بارۀ اين مايع مهم و حياتي مي باشد.
۰
تاریخ انتشاريکشنبه ۲۶ آذر ۱۳۹۶ - ۱۰:۴۷
کد مطلب : ۳۷۶۳۲
ياداشت/وحيد يوسفي بابادي
نقش آب در توليدات کشاورزي بومي
به گزارش جهانبین نیوز، به نقل از کوهرنگ خبر وحيد يوسفي بابادي، کارشناس جوان کوهرنگ در ياداشتي نوشت:
زمين، خاک و اکوسيستم سه منبع اساسي هستند که در توسعه روستايي نقش بسيار مهمي دارند و از اين رو برنامه‌ريزي توسعه روستايي بايد بر پايه طبيعت با تاکيد بر زمين، آب، منابع بيولوژيکي و انرژي تجديد شونده باشد.
انسان از گذشته هاي دور و از بدو پيدايش حيات با آن رابطه مستحكم دارد، آب نقش اساسي و حياتي در ادامۀ زندگي و طبيعتا پيدايش انسان ايفا كرده است، منابع آب در ايجاد و شكل گيري اكثر تمدن ها داراي نقش مهم و حياتي است به طوريكه بخشي از رسوم و مراسم ملل مختلف دربارۀ اين مايع مهم و حياتي مي باشد، اهميت آب نزد ملت هاي كه در نقاط كم آب جهان زندگي مي كرده اند و يا زندگي مي كنند، بسيار بيشتر از ساير ملت هاي است كه در نقاط پر آب سكونت دارند.
در اين خصوص، نقش آب در توسعه از جنبه هاي زير حائري اهميت است:
آب به عنوان يک نهاده توليد، نقش مهمي در توليد محصولات (کشاورزي، پتروشيمي، فولاد و...) دارد و دسترسي آسان به منابع آبي ميتواند هزينه‌هاي توليد را به مقدار زيادي کاهش دهد.
بحران‌هاي ناشي از کمبود آب تاثير منفي بر رشد دارد، يک نمونه از بحران‌هاي کمبود آب، مهاجرت يا رشد منفي روستاها به مناطق شهري است که تداوم آن سبب سالخوردگي، نابودي پتانسيل‌هاي توليدي و اقتصادي در مناطق روستايي است.
در عصر حاضر به طور فزاينده اي بر ارزش آب به عنوان يک عنصر گرانبها و کمياب افزوده مي شود، در اين ميان حيات اقتصادي بسياري از روستاهاي کشور به بخش کشاورزي وابسته است، کمبود آب و عدم مديريت بهينه آن به عنوان نهاده اصلي بخش کشاورزي مي تواند به صورت چالشي اساسي بر سر راه تحقق کشاورزي پايدار به عدم امنيت غذايي به عنوان پايه رفاه اجتماعي و ناکامي در دست يابي به توسعه پايدار روستايي منجر شود
از آنجا که درآمد کشاورزان و به خصوص مردم ايران وابسته به صنعت کشاورزي است، آب نقش مهمي در اين زمينه دارد، به طوري که ميتوان گفت کمبود آب کشاورزي به هر دليلي، مانند تحريم بخش صنعت است که ميتواند مشکلات فراواني را براي فعالان اقتصادي به وجود آورد.
توسعه مولفه‌هاي زيربنايي روستايي افزون بر سرمايه‌گذاري، نيازمند توسعه فرهنگي، اجتماعي و سياسي است که شايد در چند دهه گذشته کمتر به آن توجه شده است، براي تحقق برنامه‌هاي توسعه روستايي ضروري است که برنامه‌ريزي توسعه مبتني بر درک متقابل نيازهاي جمعيتي و منابع محلي باشد و توسعه مبتني بر مشارکت تمام آحاد جامعه باشد، در اين زمينه ايجاد انگيزه‌هاي مشارکت آحاد جامعه از سوي مجريان توسعه روستايي و برگزاري دوره‌هاي آموزشي در استفاده بهينه از منابع آبي ضرورتي حياتي است.
اما در پايان به چند مورد از اهميت آب در پيشرفت، توسعه روستايي اشاره می‌شود:
استفاده بهينه از آب بصورت مکانيزه (آبياري باراني، قطره اي، تحت فشار) در مزارع کشاورزي باعث رونق کسب کار در نتيجه اشتغال بيشتر اهالي روستا مي شود.
استفاده صحيح آب در باغات، کارگاه هاي توليدي (توليد قارچ) نيز ميتواند باعث اشتغال، توليد بومي و کارآفريني می‌شود.
نقش آب در زيبا شدن محيط روستاها هم اهميت قابل توجهي دارد، که خود نيز باعث استقبال زياد گردشگران از روستاهاي که سرچشمه هاي زيادي در خود جاي دادند، همانند شهرستان زيباي کوهرنگ.
انتهاي پيام1026ج /610ک
زمين، خاک و اکوسيستم سه منبع اساسي هستند که در توسعه روستايي نقش بسيار مهمي دارند و از اين رو برنامه‌ريزي توسعه روستايي بايد بر پايه طبيعت با تاکيد بر زمين، آب، منابع بيولوژيکي و انرژي تجديد شونده باشد.
انسان از گذشته هاي دور و از بدو پيدايش حيات با آن رابطه مستحكم دارد، آب نقش اساسي و حياتي در ادامۀ زندگي و طبيعتا پيدايش انسان ايفا كرده است، منابع آب در ايجاد و شكل گيري اكثر تمدن ها داراي نقش مهم و حياتي است به طوريكه بخشي از رسوم و مراسم ملل مختلف دربارۀ اين مايع مهم و حياتي مي باشد، اهميت آب نزد ملت هاي كه در نقاط كم آب جهان زندگي مي كرده اند و يا زندگي مي كنند، بسيار بيشتر از ساير ملت هاي است كه در نقاط پر آب سكونت دارند.
در اين خصوص، نقش آب در توسعه از جنبه هاي زير حائري اهميت است:
آب به عنوان يک نهاده توليد، نقش مهمي در توليد محصولات (کشاورزي، پتروشيمي، فولاد و...) دارد و دسترسي آسان به منابع آبي ميتواند هزينه‌هاي توليد را به مقدار زيادي کاهش دهد.
بحران‌هاي ناشي از کمبود آب تاثير منفي بر رشد دارد، يک نمونه از بحران‌هاي کمبود آب، مهاجرت يا رشد منفي روستاها به مناطق شهري است که تداوم آن سبب سالخوردگي، نابودي پتانسيل‌هاي توليدي و اقتصادي در مناطق روستايي است.
در عصر حاضر به طور فزاينده اي بر ارزش آب به عنوان يک عنصر گرانبها و کمياب افزوده مي شود، در اين ميان حيات اقتصادي بسياري از روستاهاي کشور به بخش کشاورزي وابسته است، کمبود آب و عدم مديريت بهينه آن به عنوان نهاده اصلي بخش کشاورزي مي تواند به صورت چالشي اساسي بر سر راه تحقق کشاورزي پايدار به عدم امنيت غذايي به عنوان پايه رفاه اجتماعي و ناکامي در دست يابي به توسعه پايدار روستايي منجر شود
از آنجا که درآمد کشاورزان و به خصوص مردم ايران وابسته به صنعت کشاورزي است، آب نقش مهمي در اين زمينه دارد، به طوري که ميتوان گفت کمبود آب کشاورزي به هر دليلي، مانند تحريم بخش صنعت است که ميتواند مشکلات فراواني را براي فعالان اقتصادي به وجود آورد.
توسعه مولفه‌هاي زيربنايي روستايي افزون بر سرمايه‌گذاري، نيازمند توسعه فرهنگي، اجتماعي و سياسي است که شايد در چند دهه گذشته کمتر به آن توجه شده است، براي تحقق برنامه‌هاي توسعه روستايي ضروري است که برنامه‌ريزي توسعه مبتني بر درک متقابل نيازهاي جمعيتي و منابع محلي باشد و توسعه مبتني بر مشارکت تمام آحاد جامعه باشد، در اين زمينه ايجاد انگيزه‌هاي مشارکت آحاد جامعه از سوي مجريان توسعه روستايي و برگزاري دوره‌هاي آموزشي در استفاده بهينه از منابع آبي ضرورتي حياتي است.
اما در پايان به چند مورد از اهميت آب در پيشرفت، توسعه روستايي اشاره می‌شود:
استفاده بهينه از آب بصورت مکانيزه (آبياري باراني، قطره اي، تحت فشار) در مزارع کشاورزي باعث رونق کسب کار در نتيجه اشتغال بيشتر اهالي روستا مي شود.
استفاده صحيح آب در باغات، کارگاه هاي توليدي (توليد قارچ) نيز ميتواند باعث اشتغال، توليد بومي و کارآفريني می‌شود.
نقش آب در زيبا شدن محيط روستاها هم اهميت قابل توجهي دارد، که خود نيز باعث استقبال زياد گردشگران از روستاهاي که سرچشمه هاي زيادي در خود جاي دادند، همانند شهرستان زيباي کوهرنگ.
انتهاي پيام1026ج /610ک