رویکرد امام(ع) در مواجهه با عمر سعد بر مبنای پند و نصیحت استوار بوده است لذا این رویکرد امام (ع) با ماهیت مذاکره و تعامل سازنده مورد نظر جناب آقای روحانی تفاوت بسیار دارد
۰
به گزارش جهان بین نیوز به نقل از خبرنگار سلام لردگان؛
متن کلام دکتر روحانی در جمع مردم زنجان اینچنین است:«درس کربلا درس تعامل سازنده و مذاکره در چارچوب منطق و موازین می باشد». وی برای اثبات مدعای خود ملاقات امام حسین(ع) و عمر بن سعد را در شب تاسوعا به عنوان نمونۀ مذاکره و تعامل سازنده ذکر نمود! لیکن شایسته بود رئیس محترم جمهوری برای اثبات مدعای خود ادلۀ قوی تری ارائه می کرد تا بتواند مقولۀ دیپلماسی مذاکره را با دشمنان اسلام موجه تر جلوه دهد اما دریغ از استدلال قوی و موثق.
در تشریح ضعف مصداق ذکر شده از سوی رئیس محترم جمهور گفتنی ها بسیار است لیکن برای نمونه باید گفت در ماجرای ملاقات امام و عمر بن سعد به هیچ عنوان موضع مذاکره مطرح نیست بلکه رویکرد پند و نصیحت و اصرار امام حسین (ع) بر هدایت دشمنان مطرح است در حالی که ماهیت مذاکره با پند و نصیحت متفاوت است .
در تاریخ واقعۀ کربلا آمده است امام خطاب به عمر بن سعد فرمود: ای پسر سعد آیا با من مقاتله می کنی در حالی که بازگشت تو به سوی اوست از خدا هراسی نداری؟
من فرزند کسی هستم که تو بهتر می دانی! آیا تو این گروه ها را رها نمی کنی تا با ما باشی؟ این موجب نزدیکی تو به خداست...در ادامه و پس از بهانه گیری های عمر بن سعد در عدم الحاق به لشگر حق،امام حسین(ع) فرمود:خداوند جان تو را به زودی در بسترت بگیرد و تو را در روز قیامت نیامرزد... .
گفت و گوی مذکور به روشنی بیانگر این نکته است که رویکرد امام بر مبنای پند و نصیحت استوار بوده است لذا این رویکرد امام (ع) با ماهیت مذاکره و تعامل سازنده مورد نظر جناب آقای روحانی تفاوت بسیار دارد، بلکه باید گفت عاشورا مملو از آموزه های استبداد ستیزانۀ امام حسین(ع) است زیرا تعامل سازنده با فردی لعین به نام یزید بی معناست از این رو امام حسین(ع)می فرماید:حیات دینی و معنوی با وجود حاکم ستمگر دیگر جائی ندارد «:«علی الاسلام السلام،اذا قد بلیت الأمه براع مثل یزید» .
این فرمایش امام یعنی مواجهۀ با یزید از حد و حدود تعامل و مذاکره گذشته است و تهدید کیان جامعه و دین از سوی حکومت فاسد یزید به نحوی است که تنها باید با مولفۀ مبارزه و حماسه آفرینی و ترجیح دادن مرگ با عزت و شهادت در راه خدا بر زندگی ذلیلانه با ظالم ستمگر به حیات اسلام و دین اقدام نمود.
از این رو امام حسین(ع) با تأکید بر ضرورت ستیز با ستمگر می فرماید: :«فالموت فی حیاتکم مقهورین و الحیاه فی موتکم قاهرین» زندگی این است که بمیرید ولی فائق باشید و مردن این است که زنده باشید ولی خوار و ذلیل.
سیاق این جملات نورانی امام حسین(ع) مویّد رویکرد امام مبنی بر حماسه و مبارزه است نه مذاکره و تعامل سازنده بی هدف و غیر سودمند، زیرا تعامل غیر سودمند و غبدون تأثیر گذاری سازنده نخواهد بود که در کربلا موارد متعددی از بی احترامی لشکریان بزید را نسبت به موعظه های امام(ع) را شاهد بودیم، زیرا کربلا نماد تقابل حق محض و باطل محض بود از این رو نصیحت های امام نیز برای لشکر یزید که در بطلان محض قرار داشتند تأثیری دروجود پلید آنها نداشت زیرا درجۀ شقاوت لشگریان یزید در حد و اندازه ای بود که آنها برای دست یابی به نفسانیات دست به هر اقدامی میزند لذا نظریۀ تعامل سازنده در کربلا بیشتر شبیه یک ادعاست تا واقعیت!
هم چنین در نقد سخنان جناب دکتر روحانی باید این پرسش را مطرح نمود چرا حضرت در روز اول ورود به کربلا صحبت از شهادت طلبی و اشتیاق در دیار گذشتگان را مطرح نمود.
بررسی اجمالی فرمایشات نورانی امام حسین(ع) به وضوح نشان می دهد درس کربلا درس تقابل و مبارزه و حماسه است نه مذاکره و تعامل سازنده غیر هدفمند.
لازم به ذکر است رعایت نسبت بین مذاکره و تعامل سازنده بین طرفین امری ضروری است لیکن در کربلا یک سو امام امت و هدایت گر جامعه قرار دارد و در سوی دیگر لعین ترین و پست ترین فرد در جهان اسلام، در کلام امام حسین(ع) نیز یزید به عنوان بزرگترین منکر جهان اسلام یاد شده است لذا تعبیر تعامل سازنده در کربلا از سوی جناب آقای روحانی را می توان به عنوان اشتباه استراتژیک وی در واقعۀ کربلا دانست که نه تنها با واقعیات کربلا و حماسۀ عاشورا همخوانی ندارد بلکه با نص صریح نورانی امام حسین(ع) نیز به هیچ عنوان تطابق ندارد.
ظاهراً به زعم ایشان مذاکره با دولت جنایتکار آمریکا و دیگر قدرت های استکباری با برچسب بازی برد برد می تواند پیشرفت را برای نظام به ارمغان داشته باشد، این در حالی است که هر عقل سلیمی با مراجعه به نص صریح روایات از ائمۀ اطهار به ویژه امام حسین (ع)، رویکرد نفی مذاکره با چنین قدرت های شیطانی را استنباط خواهد کرد لذا ارائۀ تئوری و نظر خلاف فرمایشات امام حسین(ع) بسیار عجیب به نظر می رسد.
از این رو شایسته است رئیس جمهور محترم با بهره گیری از منابع تاریخی معتبر از طرح نظریاتی مغایر با واقعیات کربلا و القاء نظرات شخصی در این امر اجتناب نمایند.
مهدي نجفي
متن کلام دکتر روحانی در جمع مردم زنجان اینچنین است:«درس کربلا درس تعامل سازنده و مذاکره در چارچوب منطق و موازین می باشد». وی برای اثبات مدعای خود ملاقات امام حسین(ع) و عمر بن سعد را در شب تاسوعا به عنوان نمونۀ مذاکره و تعامل سازنده ذکر نمود! لیکن شایسته بود رئیس محترم جمهوری برای اثبات مدعای خود ادلۀ قوی تری ارائه می کرد تا بتواند مقولۀ دیپلماسی مذاکره را با دشمنان اسلام موجه تر جلوه دهد اما دریغ از استدلال قوی و موثق.
در تشریح ضعف مصداق ذکر شده از سوی رئیس محترم جمهور گفتنی ها بسیار است لیکن برای نمونه باید گفت در ماجرای ملاقات امام و عمر بن سعد به هیچ عنوان موضع مذاکره مطرح نیست بلکه رویکرد پند و نصیحت و اصرار امام حسین (ع) بر هدایت دشمنان مطرح است در حالی که ماهیت مذاکره با پند و نصیحت متفاوت است .
در تاریخ واقعۀ کربلا آمده است امام خطاب به عمر بن سعد فرمود: ای پسر سعد آیا با من مقاتله می کنی در حالی که بازگشت تو به سوی اوست از خدا هراسی نداری؟
من فرزند کسی هستم که تو بهتر می دانی! آیا تو این گروه ها را رها نمی کنی تا با ما باشی؟ این موجب نزدیکی تو به خداست...در ادامه و پس از بهانه گیری های عمر بن سعد در عدم الحاق به لشگر حق،امام حسین(ع) فرمود:خداوند جان تو را به زودی در بسترت بگیرد و تو را در روز قیامت نیامرزد... .
گفت و گوی مذکور به روشنی بیانگر این نکته است که رویکرد امام بر مبنای پند و نصیحت استوار بوده است لذا این رویکرد امام (ع) با ماهیت مذاکره و تعامل سازنده مورد نظر جناب آقای روحانی تفاوت بسیار دارد، بلکه باید گفت عاشورا مملو از آموزه های استبداد ستیزانۀ امام حسین(ع) است زیرا تعامل سازنده با فردی لعین به نام یزید بی معناست از این رو امام حسین(ع)می فرماید:حیات دینی و معنوی با وجود حاکم ستمگر دیگر جائی ندارد «:«علی الاسلام السلام،اذا قد بلیت الأمه براع مثل یزید» .
این فرمایش امام یعنی مواجهۀ با یزید از حد و حدود تعامل و مذاکره گذشته است و تهدید کیان جامعه و دین از سوی حکومت فاسد یزید به نحوی است که تنها باید با مولفۀ مبارزه و حماسه آفرینی و ترجیح دادن مرگ با عزت و شهادت در راه خدا بر زندگی ذلیلانه با ظالم ستمگر به حیات اسلام و دین اقدام نمود.
از این رو امام حسین(ع) با تأکید بر ضرورت ستیز با ستمگر می فرماید: :«فالموت فی حیاتکم مقهورین و الحیاه فی موتکم قاهرین» زندگی این است که بمیرید ولی فائق باشید و مردن این است که زنده باشید ولی خوار و ذلیل.
سیاق این جملات نورانی امام حسین(ع) مویّد رویکرد امام مبنی بر حماسه و مبارزه است نه مذاکره و تعامل سازنده بی هدف و غیر سودمند، زیرا تعامل غیر سودمند و غبدون تأثیر گذاری سازنده نخواهد بود که در کربلا موارد متعددی از بی احترامی لشکریان بزید را نسبت به موعظه های امام(ع) را شاهد بودیم، زیرا کربلا نماد تقابل حق محض و باطل محض بود از این رو نصیحت های امام نیز برای لشکر یزید که در بطلان محض قرار داشتند تأثیری دروجود پلید آنها نداشت زیرا درجۀ شقاوت لشگریان یزید در حد و اندازه ای بود که آنها برای دست یابی به نفسانیات دست به هر اقدامی میزند لذا نظریۀ تعامل سازنده در کربلا بیشتر شبیه یک ادعاست تا واقعیت!
هم چنین در نقد سخنان جناب دکتر روحانی باید این پرسش را مطرح نمود چرا حضرت در روز اول ورود به کربلا صحبت از شهادت طلبی و اشتیاق در دیار گذشتگان را مطرح نمود.
بررسی اجمالی فرمایشات نورانی امام حسین(ع) به وضوح نشان می دهد درس کربلا درس تقابل و مبارزه و حماسه است نه مذاکره و تعامل سازنده غیر هدفمند.
لازم به ذکر است رعایت نسبت بین مذاکره و تعامل سازنده بین طرفین امری ضروری است لیکن در کربلا یک سو امام امت و هدایت گر جامعه قرار دارد و در سوی دیگر لعین ترین و پست ترین فرد در جهان اسلام، در کلام امام حسین(ع) نیز یزید به عنوان بزرگترین منکر جهان اسلام یاد شده است لذا تعبیر تعامل سازنده در کربلا از سوی جناب آقای روحانی را می توان به عنوان اشتباه استراتژیک وی در واقعۀ کربلا دانست که نه تنها با واقعیات کربلا و حماسۀ عاشورا همخوانی ندارد بلکه با نص صریح نورانی امام حسین(ع) نیز به هیچ عنوان تطابق ندارد.
ظاهراً به زعم ایشان مذاکره با دولت جنایتکار آمریکا و دیگر قدرت های استکباری با برچسب بازی برد برد می تواند پیشرفت را برای نظام به ارمغان داشته باشد، این در حالی است که هر عقل سلیمی با مراجعه به نص صریح روایات از ائمۀ اطهار به ویژه امام حسین (ع)، رویکرد نفی مذاکره با چنین قدرت های شیطانی را استنباط خواهد کرد لذا ارائۀ تئوری و نظر خلاف فرمایشات امام حسین(ع) بسیار عجیب به نظر می رسد.
از این رو شایسته است رئیس جمهور محترم با بهره گیری از منابع تاریخی معتبر از طرح نظریاتی مغایر با واقعیات کربلا و القاء نظرات شخصی در این امر اجتناب نمایند.
مهدي نجفي
مرجع : پایگاه خبری تحلیلی سلام لردگان