به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «
جهانبین نیوز»، شهید احمد سمیعی، سوم خرداد ۱۳۴۱ در شهرستان شهرکرد به دنیا آمد. تا پایان دوره متوسطه در رشته بهداشت درس خواند و دیپلم گرفت. بهعنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و هفتم مرداد ۱۳۶۱، در سد بوکان براثر اصابت ترکش خمپاره و غرق شدن در آب به شهادت رسید. مزار وی در بهشت دو معصوم زادگاهش قرار دارد. شهید احمد سمیعی از شهدای ارتشی دوران دفاع مقدس است که مردادماه ۱۳۶۱ در سد بوکان به شهادت رسید. او در بخشی از وصیتنامه خود مینگارد:
الَّذِینَ آمَنُوا یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ ۖ وَالَّذِینَ کَفَرُوا یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِیَاءَ الشَّیْطَانِ ۖ إِنَّ کَیْدَ الشَّیْطَانِ کَانَ ضَعِیفًا (آیه ۷۶ سوره نساء)
آنان که ایمان آوردهاند، درراه خدا میجنگند؛ و کسانی که کافر شدهاند، درراه طاغوت میجنگند. پس شما با یاران شیطان بجنگید که یقیناً نیرنگ و توطئه شیطان در برابر اراده خدا و پایداری شما سست و بیپایه است. (۷۶) سوره نساء
برادر و خواهر من بدانید که آگاهانه در این راه قدم نهادم چراکه خون سرخ شهیدان از هابیل تا حسین (ع) و از حسین تا شهدای کربلای جنوب و غرب ایران و مظلومان جهان صدایم میزنند که چیست تو را؟ چرا نشستهای؟ آخر ما مسلمان هستیم. ما در عصری زندگی میکنیم که ظلم سراسر جهان را فراگرفته است. ما باید آنقدر شهید بدهیم تا اسلام عزیز با ظهور مهدی (عج) پیروز شود و قسط و عدل الهی در سایه توحید قرار گیرد.
شهادت تصادفی نیست
من بهطور یقین درک کردم که شهادت تصادفی نیست بلکه لیاقت و سعادتی است بس بزرگ و تنها هدف من برادران و خواهران این است که اسلام و امام را داشته باشید که درنهایت قرآن را نیز حفظ کردهاید. دست از خط امام و روحانیت مبارز برندارید.
عاشقانه به ملاقات خدا شتافتم
میخواهم چندکلمهای با خانوادهام بگویم. خانواده عزیزم میدانم که برای آمدن من ثانیهشماری میکنید، ولی چه میکردم درزمانی که خدا مرا به مهمانی دعوت کرده است و من عاشقانه به ملاقات خدا شتافتم و از خانوادهام تقاضا دارم که اگر جسدم را نیاوردند بدون هیچ ناراحتی به خدا توکل کنید و از خدا صبر و استقامت بخواهید؛ از اینکه نتوانستم در جوانی خدمتی برای شما کنم مرا ببخشید، امیدوارم که با رهبری زعیم عالیقدر امام خمینی (ره) آن آمریکای جهان خوار و صدام، مزدوران و اسرائیل غاصب را نابود کنند.
از خداوند برایم طلب آمرزش نمایید
اما خانواده عزیزم شمارا بعد از شهادت که سعادت دنیا و آخرت است وصی خود قرار داده و بنا بر مورد فوق از شما تقاضا دارم که مرا عفو نمایید و برای حقیر از کلیه دوستان و بستگان طلب حلالیت کنید، از خداوند برایم طلب آمرزش نمایید.
درراه حفظ انقلاب اسلامی که ارمغان خون هزاران شهید و معلول و رهبری ابراهیم زمان خمینی بتشکن است کوشا باشید.
از شما تقاضا دارم جنازهام را در بهشت دو معصوم دفن کنید و این شعر را روی سنگ آن بنویسید.
مادر منشین چشم به ره درگذر امشب بر خانه پرمهر توزین بعد نیایم
آسوده بیارام مکن فکر من هیچ بر حلقه آن خانه دگر پنجه نسایم
پیراهن من بر در آن خانه بیاویز تا مردم این شهر بدانند که بودم
والسلام
خداحافظ شما
احمد سمیعی
روز جمعه مورخ
۱۳۶۱/۰۵/۰۸
انتهای پیام/1030 ج