به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «
جهانبین نیوز»، روحانی شهید شیخ مصطفی میری در وصیتنامه خود مینگارد:
«قال الله تعالی: کتب علیکم القتال وهوکره لکم وعسی ان تکرهوا شیئا و هو خیر لکم وعسی ان تحبوا شیئا وهو شرلکم و الله یعلم وانتم لا تعلمون (سوره بقره آیه 216)» خداوند برای شما جنگ پیش آورده و شما خیال میکنید این جنگ بداست، ولی خوب و خیر است و چه چیزهایی بسیاری که شما فکر میکنید بد است و خیر و خوب است و چهبسا چیزهایی بسیار شما فکر میکنید خوب است ولی شر و بد است و این را خدا میداند و شما نمیدانید.
سپاس خداوند قادر و منان را که به این بنده حقیر توفیق آمدن به جبهه داد و مرا در کنار رزمندگان اسلام قرارداد و اکنون به بنده توفیق داده که برای خودم وصیتنامه بنویسم.
قبل از هر چیز به یگانگی معبودم و معشوق اصلی خودم شهادت میدهم و بعدازاین شهادت به فرستاده پروردگارم پیامبر اکرم حضرت ختمیمرتبت محمد بن عبدالله (ص) و دوازده امام معصوم شهادت میدهم و خدا را شاهد میگیرم که من امروز دین و آئین او را با آگاهی قبول نمودم و درراه او با آگاهی و بصیرت حرکت کردم و خودم را در مقابل او شرمسار میبینم و بهعنوان یک بنده ضعیف پروردگار الآن با او تکلم میکنم که خداوندا اگر درراه خدمتگزاری به خلق تو کوتاهی کردم و اگر در اطاعت تو کوشا نبودم و تو را آنقدر که شایسته و به مقدار توانمان بود پرستش نکردم از شما ای معبودم وای ازلی و ابدی وای کسی که جانم درید قدرت توست معذرتخواهی میکنم، از تو طلب بخشش میکنم، بارالها، اگر خدمتی کردم وظیفه خودم را انجام دادهام، اگر عبادتی کردم و اگر جان خود را در راهت فدایم کردم، همهاش وظیفه و تکلیف بود و اصلاً سرمایهای برای آخرت خود آماده نکردم و ترس از آن دارم که فردای قیامت مرا بردیم کنار روی پیش خلق تو و پیش ائمه صلوات الله روسیاه باشم.
خداوندا نمیدانم اگر از کریمی خودت زره ای به من رحم نکنی چگونه میتوانم در عذاب الیم تو صبر کنم پروردگارا: هماکنون خودم را در اختیار تو میگذارم و از تو میخواهم که هر چه میخواهی در عذاب بر سرم بیاور زیرا هر کاری بکنی به مصلحت من است خدایا حال که آخرین ساعات مانده به عملیات را میگذرانم از تو میخواهم که گناهانم را ببخشی و مرا بهعنوان یک بنده ضعیف موردعنایت قرار دهی و من مطمئن هستم که تو بخشاینده و مهربانی و من غیر از تو کسی را ندارم، به امید دیدارت در قیامت کما اینکه بندگان خاص تو را در دنیا میبینند و امام حسین (ع) میفرماید که: کور باد چشمی که تو را نبیند و حالآنکه همهچیز توای خداوندا بزرگواری فقط برای توست وتو هستی که عشق دیدارت مارا به این وادی کشانده؛ اما پیامی دارم برای مردم مسلمان که همه آنها در عشق حسین میسوزند و چون مردم عزیز را دوست دارم برای آنها چند نکته تذکر ذکر میکنم امید است این حقیر را شایسته دانسته، ای مردم عزیز مگر نه این است که یکعمر بر سر زدید برای حسین (ع) وبری اصحاب او آیا خود میدانید که ما هر چه داریم از شهادت حسین (ع) است؟ و اینکه دین را برای ما نگهداشته وبدانید دین اسلام احتیاج به خون دارد ما از حسین و اولاد حسین بهتر نیستیم و زن و بچه شما از امت حسین (ع) بهتر نیستند و باید خوب فکر کنید مبادا دنیا شمارا فریب دهد و از مسیر اصلی خارج شوید که دیگرکسی برای ما هادی نشود و مارا هدایت نکند مواظب باشید ما دینمان را از روحانیت داریم و بقول امام امت اسلام یعنی آخوند و این جمله بسیار ارزنده است.
مردم عزیز خدا شاهد است که صلاح شمارا میخواهم سعی کنید مثل یاوران پیامبر (ص) زجرکشیده -زحمتکشیده، رنج ببرید، زیرا دنیا برای مسلمانان زندان و برای کافران بهشت است وبدانید خوشی دنیا تلخی آخرت و تلخی دنیا خوشی آخرت است.
دنیا 60 سال است اما آخرت ابدی است چه صفا دارد انسان پاک و شایسته از دنیا رود و در کنار پیامبر (ص) در محضر خداوند بنشیند و چقدر گوارا است از دست امیرالمؤمنین آب نوشیدن، پس مبادا غافل شوید و دنیا را به آخرت ترجیح دهید که بیچاره خواهید شد و خدا نکند ما روزی به عذاب او دچار شویم.
خداوند به شما توفیق عنایت فرماید؛ اما اینجا جا دارد که بگویم خدا رحمت پدر بزرگوارم را و پیامی برای مادر زجرکشیده و یتیمنواز خودم دارم که باید با او اینگونه سخن بگویم.
مادر بزرگوار میدانم که زحمتهای بسیاری کشیدی شب و روز حدود 14 سال در غیاب پدرم زحمت کشیدی و یتیمان خودت را بزرگ کردی امیدوارم خداوند این قربانی را از شما قبول کند.
انشاءالله از کلیه دوستان و آشنایان برای بنده طلب بخششکنید. شاید مورد رحمت خداوند قرار بگیرم.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی (عج) خمینی را نگهدار
والسلام علیکم و رحمهالله و برکاته
شیخ مصطفی میری
انتهای پیام/1030ج