استرس فشار و فرسایش بدن به هنگامی است که با محیط پیوسته در حال تغییر سازگار شویم ، چنین تغییراتی آثار جسمانی بر ما می گذارد و می تواند احساسات مثبت و منفی ایجاد کند.
۰
تاریخ انتشارپنجشنبه ۴ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۰۸:۳۷
کد مطلب : ۴۴۳۷۶
بررسی تاثیر استرس بر زندگی/
استرس و پیامدهای منفی آن برای افراد
به گزارش جهانبین نیوز ؛ استرس فشار و فرسایش بدن به هنگامی است که با محیط پیوسته در حال تغییر سازگار شویم. چنین تغییراتی آثار جسمانی بر ما می گذارد و می تواند احساسات مثبت و منفی ایجاد کند.
در صورت مثبت بودن، اثرات استرس ما را ناگزیر به عمل می کند، هوشیاری تازه و چشم انداز مهیج جدیدی برای ما به ارمغان می آورد.
آثار منفی استرس اساس بی اعتمادی، طرد، خشم و افسردگی می آفریند که این احساسات به نوبه خود به مشکلاتی مانند سردرد، ناراحتی معده، جوش مو خارش پوست، بی خوابی، زخم معده، فشار خون بالا، بیماری قلبی و سکته مغزی می انجامد.
مرگ یک عزیز، تولد یک کودک، ارتقای شغلی یا ایجاد یک رابطه جدید استرس به دنبال می آورد. چون این تغییرات ما را مجبور به سازگاری مجدد با زندگی خود می کند. سازگاری با شرایط تغییر، بسته به نوع واکنش، می تواند کمک کننده یا آسیب رساننده باشد..
شروع استرس
مشکل فرهنگ پس از دوره صنعتی امروز ما آن است که میزان استرس، بیش از حد و مضر گردیده است. جامعه پرتکاپو- غذای سریع، سفر سریع، لذت سریع، موجب فشارهای زیادی بر روی هر یک از ما می گردد.
ما بطور مداوم با حالتی از فوریت(اورژانس) مواجه هستیم. این فشار که کار بیشتر و بیشتری را در زمان کمتر و کمتری به انجام برسانیم. ابداعات تکنولوژی، جابجائی اطلاعات و ارتباطات راه را سریعتر می کند. عوامل محیطی و شغلی ایجاد کننده ی استرس- آلودگی هوا و صدا، افزایش بیش از حد جمعیت در شهرها، فشارهای ضرب الاجل شغلی و حجم بیش از حد کار- بطور فزاینده ای در زندگی هر روز ما وجود دارد.
متأسفانه بسیاری از رفتارهایی که در چنین جامعه ای مورد تأیید و تحسین قرار می گیرند موجب ایجاد سطح بالائی از استرس می گردند، مواردی مانند جاه طلبی، رانندگی، پشتکار بیش از حد به منظور نیل به هدف، موفقیت مالی، و روحیه رقابتی. این امر، تنها موجب افزایش تأثیر عوامل ایجاد کننده ی استرس زاهایی می گردد که به خودی خود در محیط فیزیکی وجود دارند. بنابه گزارش به عمل آمده میزان استرس در بین افراد تحصیلکرده و بی سواد جامعه اختلاف معنی داری وجود دارد..
علایم شایع استرس
فیزیکی: گرفتگی عضلانی، سردرد، درد قفسه سینه، ناراحتی معده، اسهال یا یبوست، افزایش ضربان قلب، دست های سرد و مرطوب، تعریق شدید، تنفس سریع، تحریک پذیری، ضعف، احساس خستگی و گیجی.
عاطفی: عصبانیت، اعتماد به نفس پایین، افسردگی، بی تفاوتی، تحریک پذیری، ترس و پاسخ های هراسی، اشکال در تمرکز، احساس گناهکاری، نگرانی، بی قراری، اضطراب و وحشت.
رفتاری: سوء مصرف الکل یا مواد مخدر، افزایش مصرف سیگار، اختلالات خواب، پرخوری، کاهش حافظه و گنگی.
چگونه می توان فهمید سطح بهینه استرس برای افراد چیست؟
سطح واحدی از استرس که برای همه انسانها بهینه باشد وجود ندارد. هر یک از ما مخلوقاتی منحصر به فرد با نیازهای ویژه هستیم.
بنابراین آنچه برای یک شخص ناراحت کننده است چه بسا برای دیگری شادی آفرین باشد. حتی وقتی ما روی ناراحت کننده بودن رویدادهای خاص توافق داریم احتمالاً در واکنشهای فیزیولوژی و روان شناختی به آن حادثه با هم تفاوت داریم.
شخصی که شیفته مذاکره و حل اختلاف و تحرک شغلی است، اگر شغلی یکنواخت و بدون تحرک داشته باشد در فشار و استرس قرار می گیرد.
در حالی که شخصی که به شرایط ثابت علاقمند است، وقتی در شغلی قرار می گیرد که وظایفش از تنوع بالایی برخوردار باشد، به احتمال زیاد خود را در تنگنای استرس احساس می کند.
قبل از قرار گرفتن در معرض تغییرات آزار دهنده، این موضوع که استرسهای شخصی ما چه هستند و میزان تحمل ما در برابر آنها چقدر است به شیوه زندگی و سن ما بستگی دارد.
پاسخ به استرس
مجموعه ای از عوامل در ترشح هورمون ها مؤثرند. هنگامی که هورمونی فعال می شود، هورمونی دیگر غیر فعال می شود و یا اینکه هورمونی سبب ترشح هورمون دیگری می شود و یا یکی عملکرد دیگری را تکمیل می کند.
در بسیاری از موارد، مغز یا سیستم عصبی با فرستادن پیام هایی در مورد زمان مناسب کاهش و یا افزایش ترشح هورمون، به عنوان یک هماهنگ کننده عمل می کند.
در موارد ویژه ای هیپوتالاموس سبب کارکرد صحیح هورمون در پاسخ به تحریک عصبی رسیده به مغز می شود.
هورمون هایی که در پاسخ به استرس ترشح می شوند سازوکارهای متابولیکی بدن را تغییر داده و سبب افزایش نیازهای تغذیه ای بدن مانند پروتئین، انرژی، چربی، کربوهیدرات، مواد معدنی و ویتامین ها می شوند.
پاسخ به استرس در سه مرحله طبقه بندی می شود، حتی اگر علت آن نامشخص باشد:
1- مرحله خطر: بدن استرس را تشخیص می دهد و خود را برای مقابله با آن آماده می کند. این آماده سازی سبب آزاد شدن هورمون ها از غدد درون ریز و درجه نخست از غدد فوق کلیوی می شود. هورمون ها سبب افزایش سرعت ضربان قلب، افزایش سرعت تنفس، افزایش قند خون، تعریق، گشاد شدن مردمک چشم و کاهش سرعت هضم می شود. ممکن است افزایش انرژی و هوشیاری در این مرحله راهی برای مقابله با استرس و یا فرار از آن باشد.
2- مرحله مقاومت: در طول این مرحله بدن با شرایط، سازگار می شود و تا حدود زیادی آمادگی خود را به دست می آورد. در این مرحله بدن بازسازی و مداوای هر نوع آسیب حاصل از استرس را آغاز می کند.
3- مرحله خستگی: در طول استرس، انرژی بدن تخلیه می شود و ممکن است به اختلالات دیگر نیز دچار شود.
انتهای پیام/1020ج
در صورت مثبت بودن، اثرات استرس ما را ناگزیر به عمل می کند، هوشیاری تازه و چشم انداز مهیج جدیدی برای ما به ارمغان می آورد.
آثار منفی استرس اساس بی اعتمادی، طرد، خشم و افسردگی می آفریند که این احساسات به نوبه خود به مشکلاتی مانند سردرد، ناراحتی معده، جوش مو خارش پوست، بی خوابی، زخم معده، فشار خون بالا، بیماری قلبی و سکته مغزی می انجامد.
مرگ یک عزیز، تولد یک کودک، ارتقای شغلی یا ایجاد یک رابطه جدید استرس به دنبال می آورد. چون این تغییرات ما را مجبور به سازگاری مجدد با زندگی خود می کند. سازگاری با شرایط تغییر، بسته به نوع واکنش، می تواند کمک کننده یا آسیب رساننده باشد..
شروع استرس
مشکل فرهنگ پس از دوره صنعتی امروز ما آن است که میزان استرس، بیش از حد و مضر گردیده است. جامعه پرتکاپو- غذای سریع، سفر سریع، لذت سریع، موجب فشارهای زیادی بر روی هر یک از ما می گردد.
ما بطور مداوم با حالتی از فوریت(اورژانس) مواجه هستیم. این فشار که کار بیشتر و بیشتری را در زمان کمتر و کمتری به انجام برسانیم. ابداعات تکنولوژی، جابجائی اطلاعات و ارتباطات راه را سریعتر می کند. عوامل محیطی و شغلی ایجاد کننده ی استرس- آلودگی هوا و صدا، افزایش بیش از حد جمعیت در شهرها، فشارهای ضرب الاجل شغلی و حجم بیش از حد کار- بطور فزاینده ای در زندگی هر روز ما وجود دارد.
متأسفانه بسیاری از رفتارهایی که در چنین جامعه ای مورد تأیید و تحسین قرار می گیرند موجب ایجاد سطح بالائی از استرس می گردند، مواردی مانند جاه طلبی، رانندگی، پشتکار بیش از حد به منظور نیل به هدف، موفقیت مالی، و روحیه رقابتی. این امر، تنها موجب افزایش تأثیر عوامل ایجاد کننده ی استرس زاهایی می گردد که به خودی خود در محیط فیزیکی وجود دارند. بنابه گزارش به عمل آمده میزان استرس در بین افراد تحصیلکرده و بی سواد جامعه اختلاف معنی داری وجود دارد..
علایم شایع استرس
فیزیکی: گرفتگی عضلانی، سردرد، درد قفسه سینه، ناراحتی معده، اسهال یا یبوست، افزایش ضربان قلب، دست های سرد و مرطوب، تعریق شدید، تنفس سریع، تحریک پذیری، ضعف، احساس خستگی و گیجی.
عاطفی: عصبانیت، اعتماد به نفس پایین، افسردگی، بی تفاوتی، تحریک پذیری، ترس و پاسخ های هراسی، اشکال در تمرکز، احساس گناهکاری، نگرانی، بی قراری، اضطراب و وحشت.
رفتاری: سوء مصرف الکل یا مواد مخدر، افزایش مصرف سیگار، اختلالات خواب، پرخوری، کاهش حافظه و گنگی.
چگونه می توان فهمید سطح بهینه استرس برای افراد چیست؟
سطح واحدی از استرس که برای همه انسانها بهینه باشد وجود ندارد. هر یک از ما مخلوقاتی منحصر به فرد با نیازهای ویژه هستیم.
بنابراین آنچه برای یک شخص ناراحت کننده است چه بسا برای دیگری شادی آفرین باشد. حتی وقتی ما روی ناراحت کننده بودن رویدادهای خاص توافق داریم احتمالاً در واکنشهای فیزیولوژی و روان شناختی به آن حادثه با هم تفاوت داریم.
شخصی که شیفته مذاکره و حل اختلاف و تحرک شغلی است، اگر شغلی یکنواخت و بدون تحرک داشته باشد در فشار و استرس قرار می گیرد.
در حالی که شخصی که به شرایط ثابت علاقمند است، وقتی در شغلی قرار می گیرد که وظایفش از تنوع بالایی برخوردار باشد، به احتمال زیاد خود را در تنگنای استرس احساس می کند.
قبل از قرار گرفتن در معرض تغییرات آزار دهنده، این موضوع که استرسهای شخصی ما چه هستند و میزان تحمل ما در برابر آنها چقدر است به شیوه زندگی و سن ما بستگی دارد.
پاسخ به استرس
مجموعه ای از عوامل در ترشح هورمون ها مؤثرند. هنگامی که هورمونی فعال می شود، هورمونی دیگر غیر فعال می شود و یا اینکه هورمونی سبب ترشح هورمون دیگری می شود و یا یکی عملکرد دیگری را تکمیل می کند.
در بسیاری از موارد، مغز یا سیستم عصبی با فرستادن پیام هایی در مورد زمان مناسب کاهش و یا افزایش ترشح هورمون، به عنوان یک هماهنگ کننده عمل می کند.
در موارد ویژه ای هیپوتالاموس سبب کارکرد صحیح هورمون در پاسخ به تحریک عصبی رسیده به مغز می شود.
هورمون هایی که در پاسخ به استرس ترشح می شوند سازوکارهای متابولیکی بدن را تغییر داده و سبب افزایش نیازهای تغذیه ای بدن مانند پروتئین، انرژی، چربی، کربوهیدرات، مواد معدنی و ویتامین ها می شوند.
پاسخ به استرس در سه مرحله طبقه بندی می شود، حتی اگر علت آن نامشخص باشد:
1- مرحله خطر: بدن استرس را تشخیص می دهد و خود را برای مقابله با آن آماده می کند. این آماده سازی سبب آزاد شدن هورمون ها از غدد درون ریز و درجه نخست از غدد فوق کلیوی می شود. هورمون ها سبب افزایش سرعت ضربان قلب، افزایش سرعت تنفس، افزایش قند خون، تعریق، گشاد شدن مردمک چشم و کاهش سرعت هضم می شود. ممکن است افزایش انرژی و هوشیاری در این مرحله راهی برای مقابله با استرس و یا فرار از آن باشد.
2- مرحله مقاومت: در طول این مرحله بدن با شرایط، سازگار می شود و تا حدود زیادی آمادگی خود را به دست می آورد. در این مرحله بدن بازسازی و مداوای هر نوع آسیب حاصل از استرس را آغاز می کند.
3- مرحله خستگی: در طول استرس، انرژی بدن تخلیه می شود و ممکن است به اختلالات دیگر نیز دچار شود.
انتهای پیام/1020ج