فضاي امنيتي برخي دانشگاه ها و سياست هاي بعضي از مسئولين دانشگاه ها موجب محدوديت هايي مي گردد که چنين فضايي موجب رکود در فعاليت و تفکر دانشجويي و در نتيجه افت فعاليت هاي سياسي- اجتماعي شده است.
۰
به گزارش جهانبین نیوز به نقل از منطقه آزاد، زينب يوسفي، فعال دانشجويي در يادداشتي نوشت:
حيات فعاليت هاي دانشجويي در کشور ما به پيش از انقلاب اسلامي مي رسد و همواره در فضاي سياسي – اجتماعي کشور تاثير گذار بوده است. مقام معظم رهبري در بيانات خود در ديدار با اساتيد دانشگاه‌ها فرمودند: «بنده معتقدم محيط دانشگاه، محيط فهم سياسي، تحليل سياسي، دانش سياسي، آگاهي سياسي است؛ اين را من مانع نيستم؛ نه، (بلکه ميگويم) سياست‌بازي نشود، سياسي‌کاري نشود، حاشيه‌سازي نشود. اين حاشيه‌سازي‌ها به کار اصلي که عبارت است از کار علم و پيشرفت علم با همه‌ي خصوصيّاتي که اين مسئله دارد، لطمه ميزند» ( ۱۳۹۴/۰۴/۱۳)
ضعف مجموعه هاي دانشجويي غير همسو ( از جمله برخي انجمن هاي اسلامي دانشجويان) موجب رکود فکري شده و باعث شده است، جنبش دانشجويي نتواند متناسب با دوره ي جديد گفتمان رهبري تطابق پيدا کند.
البته فضاي امنيتي برخي دانشگاه ها و سياست هاي بعضي از مسئولين دانشگاه ها موجب محدوديت هايي مي گردد که چنين فضايي موجب رکود در فعاليت و تفکر دانشجويي و در نتيجه افت فعاليت هاي سياسي- اجتماعي بسيار شده است.
عدم همراهي مناسب با گفتمان ها موجب شده است فعاليت هاي سياسي آن چنان که بايد در دانشگاه ها حاکم نشود. برخي از جريان هاي دانشجويي به جاي متشکل تر شدن، حزب حزب شده و به جاي پرداختن به هماهنگي ها، اختلاف نظر ها مطرح مي شود.
دانشجويان بايد با ويژگي درک مسائل اجتماعي و سياسي زمان، براي مبارزه با جنگ هاي نرم و جنگ هاي فرهنگي آماده باشند. جريان هاي دانشجويي دچار ضعف توليد ايده براي عمل و يا ايده درست و يا قابل اتکا براي عمل هستند.
دست کم از دو دهه قبل، مقام معظم رهبري بارها بر آن تاکيد فرمودند و هشدار دادند، حال اين که گوش هاي ما کمي سنگين است و آن طور که بايد و شايد به هشدار هاي ايشان پاسخ داده نشده است. گوشه اي از بيانات ايشان گواه اين ادعاست: « تشکل هاي دانشجويي نقش آفرينند؛ بدون ترديد... تشکل هاي دانشجويي براي رسيدن آرمان ها به وجود مي آيند که فراتر از مسئله ي به قدرت سياسي رسيدن و حکومت را به دست گرفتن، است.»
انتهاي پيام1020ج / 560 م
حيات فعاليت هاي دانشجويي در کشور ما به پيش از انقلاب اسلامي مي رسد و همواره در فضاي سياسي – اجتماعي کشور تاثير گذار بوده است. مقام معظم رهبري در بيانات خود در ديدار با اساتيد دانشگاه‌ها فرمودند: «بنده معتقدم محيط دانشگاه، محيط فهم سياسي، تحليل سياسي، دانش سياسي، آگاهي سياسي است؛ اين را من مانع نيستم؛ نه، (بلکه ميگويم) سياست‌بازي نشود، سياسي‌کاري نشود، حاشيه‌سازي نشود. اين حاشيه‌سازي‌ها به کار اصلي که عبارت است از کار علم و پيشرفت علم با همه‌ي خصوصيّاتي که اين مسئله دارد، لطمه ميزند» ( ۱۳۹۴/۰۴/۱۳)
ضعف مجموعه هاي دانشجويي غير همسو ( از جمله برخي انجمن هاي اسلامي دانشجويان) موجب رکود فکري شده و باعث شده است، جنبش دانشجويي نتواند متناسب با دوره ي جديد گفتمان رهبري تطابق پيدا کند.
البته فضاي امنيتي برخي دانشگاه ها و سياست هاي بعضي از مسئولين دانشگاه ها موجب محدوديت هايي مي گردد که چنين فضايي موجب رکود در فعاليت و تفکر دانشجويي و در نتيجه افت فعاليت هاي سياسي- اجتماعي بسيار شده است.
عدم همراهي مناسب با گفتمان ها موجب شده است فعاليت هاي سياسي آن چنان که بايد در دانشگاه ها حاکم نشود. برخي از جريان هاي دانشجويي به جاي متشکل تر شدن، حزب حزب شده و به جاي پرداختن به هماهنگي ها، اختلاف نظر ها مطرح مي شود.
دانشجويان بايد با ويژگي درک مسائل اجتماعي و سياسي زمان، براي مبارزه با جنگ هاي نرم و جنگ هاي فرهنگي آماده باشند. جريان هاي دانشجويي دچار ضعف توليد ايده براي عمل و يا ايده درست و يا قابل اتکا براي عمل هستند.
دست کم از دو دهه قبل، مقام معظم رهبري بارها بر آن تاکيد فرمودند و هشدار دادند، حال اين که گوش هاي ما کمي سنگين است و آن طور که بايد و شايد به هشدار هاي ايشان پاسخ داده نشده است. گوشه اي از بيانات ايشان گواه اين ادعاست: « تشکل هاي دانشجويي نقش آفرينند؛ بدون ترديد... تشکل هاي دانشجويي براي رسيدن آرمان ها به وجود مي آيند که فراتر از مسئله ي به قدرت سياسي رسيدن و حکومت را به دست گرفتن، است.»
انتهاي پيام1020ج / 560 م