شهدا مظلوم بودند و هستند...ما چگونه آن ها را ارج نهیم؟؟؟

... شهدا به ما احتیاج ندارند ... نه به گرامی داشتنشون و نه شناساندن دلاوریهاشون ... دفاع مقدس هم همینطور ... اما این ما هستیم که به شهدا محتاجیم ...به نگاهشون ..به نفسهاشون ... این ما هستیم که نیاز به تجدید اون استقامتها و دلاوری ها در درونمون داریم ... اگه ما می گوییم گرامی داشت دفاع مقدس ... معنیش ارج نهادن به ارزشها و بازاموزی خصلتهایی هست که برای حفظ تک تکشون هشت سال خون دادیم و خون دل خوردیم ... همه این نام گذاری ها بهانه است برای یادآوریشون ... برای اینکه بفهمیم دیروز کجا بودیم و امروز کجا هستیم و فاصلمون تا اونا کمترشده یا بیشتر ؟ ... اما ظاهرا تمام این هدفهای خوب ، خلاصه شده تو یه پلاکاردی که عموما از سالها پیش تو انبار بعضی ادارت مونده و چند تا گونی که لااقل ای کاش شمایل گونی ها همان گونی های جنگ و سنگرهای جبهه بود... اما دل خوش سیری چند ؟!... شهدا مظلوم بودند الان هم مظلومند ... دفاع مقدسمون مظلوم بود الان مظلوم تر ... یاد سنگرهایی بخیر که از جنس عشق بودند و ایثار .. پر بودند از زیارت عاشورا و نجوای نیمه شب .../ صحیف

سلام بر شهیدان نیکو سرشت                                    

  همانان که عندالربهم یرزقون

سلام بر خمینی که فرزانه بود                                       

سپاهی به گرد وجودش پروانه بود

سلام بر نخلهای سوخته                                             

سلام بر مادران چشم بر در دوخته

سلام بر نمازهای بی نظیر سنگر                                  

سلام بر تمامی گلهای پر پر

سلام بر بسیج چه گویم در وصفشان                             

امام و ملائک زند بوسه بر دستشان

سلام و صد سلام بر سید علی                                    

از زبان سرباز کوچک او شهولی