یاد خدا در همه موارد، دست گیر آدمی است و آثار فراوانی دارد، یکی از آن ها کنترل خشم است.
وقتی فکر کنیم که قدرتمندتر از ما هم کسی هست که خشمش همه ما را فرا می گیرد و کسی از خشم او در امان نخواهد بود، آن وقت، علیه افراد ضعیف تر، خشمگین نمی شویم.
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم به علی علیه السّلام فرمود: «یا علی لا تغضب فاذا غضبتَ فَاقعُد و تفکر فی قدرت الرب علی العباد و حلمه عنهم وَ إذا قیل لک اتق الله فانبذ غضبک و ارجع حلمک؛۱
یاعلی! غضب نکن، پس اگر خشمگین شدی بنشین و درباره قدرت پروردگارت بر بندگانش و حلم او از بندگان فکر کن [که می توانست غضب کند و همه بندگان را گرفتار عذاب خود کند اما حلم را پیشه ساخت] و وقتی به تو گفته می شود از خدا بترس و تقوا پیشه کن از غضب خود، دوری کن و به حلمت پناه ببر.
در حدیث دیگری پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: «خداوند به حضرت داوود وحی فرمود: اگر کسی از بندگان در هنگام خشم مرا یاد کند و از خشم خود به خاطر من بگذرد، من هم در روز قیامت از بین همه بندگانم او را صدا می زنم و در آتشی که دیگران [گناه کاران] را می سوزانم، او را گرفتار نمی سازم».۲