به گزارش خبرنگار «جهانبین نیوز» عبدالله رستگار؛ این روزها و شبهای نزدیک به عید هرچقدر بیشتر در خیابان ها قدم میزنیم، بیشتر به نقیض «ضرب المثل عاقبت جوینده یابنده بود» می رسیم.   میگردیم و می گردیم اما آن قیمتی که در خور جیب هایمان باشد را نمی یابیم؛ تورم چیزی است که فقط گلوی مسئولین و مرفهین را فشار نمی دهد!   کاسب ها به وضوح اعلام می کنند که نان را به نرخ روز می خورند و اینگونه هم به ریش تعزیرات می خندند و هم یادشان می رود که طبق وعده قرآن روزی قرار است بیاید که همه اینها سکه های داغی شود بر بدن های آنها.   اما آنچه که بیشتر دلمان را می سوزاند نامردمی مردم است در حق همدیگر؛ مردمی که به محض شنیدن کمیاب شدن یا گران شدن فلان کالا با هجوم خود به سمت کاسب ها حبابی ایجاد می کنند که خود نیز در آن گرفتار می شوند.   در این میان جمعی از مردم هم که همیشه و در هر حال یادشان از دنیای فانی می رود و به دنبال کسب دنیای باقی هستند، با تحریم آجیل در شب عید هم در هزینه های نوروزی خود صرفه جویی کرده و هم در این بحران مالی جامعه نمادی از آداب و رسوم های بیجا را از نوروز باستانی حذف کردند.   این فرهنگی که سالهاست که نوروز باستانی ما را به حاشیه کشانده است و تابع یک سود آوری ارزی می باشد؛ به طوری که پسته یک کالای لوکس و ویژه ی مناطق خاصی از ایران در تمام دنیا می باشد.   سیاست ارزآوری به شکلی است که برای آنکه قیمت صادرات محصول پسته بالا رود، مسئولین قیمت داخلی آن را نیز افزایش می دهند؛ این درحالی است که تمامی پسته های مرغوب که فاقد سم افلاتوکسین می باشند به خارج از کشور صادر می شوند.   نمیگوییم نان نخوریم یا آب نخوریم؛ می گوییم پسته با قیمت 60هزار تومان برای هر کیلو نخوریم که طبق گفته متخصصان و کارشناسان مضرات پسته ای که بدون بسته بندی استاندارهای جهانی و به صورت فله ای در بازار است، بسیار بیشتر می باشد!   پسته ای که اگر به شکل استاندارد بسته بندی و نگهداری نشده باشد، علاوه بر افزایش فشار و کلسترول خون، برهم زدن مزاج و عفونت های گلو، موجب سرطان کبد می شود.   پتاسیم، فسفر و آهن موجود در مغز پسته را می توان در خوراکی های ارزان تر مانند کاهو، گلابی، اسفناج و لبنیات نیز یافت که فاقد عوارض جانبی دیگر بر روی معده و کبد هستند.