روستاي هوره يکي روستاهاي گردشگري که جاذبه هاي طبيعي و گردشگري فرواني را در خود جاي داده و پل تاريخي هوره يکي از مکان هاي پر بازديد مسافران در بخش زاينده رود و شهرستان سامان است.
۱
تاریخ انتشارشنبه ۲ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۱۷:۴۹
کد مطلب : ۳۴۱۹۵
درشهرستان سامان/
هوره، نگيني بر حلقه طبيعت زاينده رود
به گزارش جهانبین نیوز به نقل از خبرنگار سامان ما ، روستاي کوهستاني هوره ازمرکز بخش زاينده رود در شهرستان سامان در استان چهارمحال و بختياري است، که با مختصات جغرافيايي ۵۰ درجه و ۵۱ دقيقه طول شرقي و ۳۲ درجه و ۳۵ دقيقه عرض شمالي، در ۱۱ کيلومتري شمال غربي شهر سامان قرار دارد.
اين روستا از شمال غربي به کوه اوزون داغ محدود مي‌شود. ارتفاع روستاي هوره از سطح دريا ۱۹۰۰ متر است و آب و هواي آن در فصول بهار، تابستان و پاييز مطبوع و در زمستان، سرد و خشک است. رودخانة زاينده رود در شرق اين روستا جريان دارد.
پيشينة تاريخي روستاي هوره به ۷۰۰ سال پيش مربوط مي‌شود. به روايت منابع محلي، يکي از خوانين قشقايي به نام ولي خان اين روستا را بنا نهاده است. مردم روستاي هوره به زبان ترکي سخن مي‌گويند، مسلمان و پيرو مذهب شيعه جعفري هستند.
درآمد اکثر مردم اين روستا از طريق فعاليت‌هاي زراعي، باغداري، دامداري و پرورش زنبور عسل تأمين مي‌شود. گروهي از مردم در امور خدماتي و توليد صنايع دستي اشتغال دارند.
محصولات عمده زراعي اين روستا شامل گندم، جو، يونجه، شبدر، تره‌بار و بنشن مي‌باشد. باغداري در روستاي هوره با ميوه‌هايي مانند هلو، آلوچه، زردآلو، انگور و سيب، رونق خاصي دارد. گردو و بادام نيز از محصولات اين روستا است.
.jpg)
روستاي زيباي هوره در محدودة کوهستاني استقرار يافته و بافت مسکوني متراکمي دارد. خانه‌هاي روستا غالباً در يک طبقه، با ديواره‌هاي ضخيم و در و پنجره‌هاي کوچک بنا گرديده و سقف مسطح اکثر آن‌ها به وسيله تيرهاي چوبي و اندود کاهگل يا قيرگوني پوشيده شده‌اند.
مصالح عمده به کار رفته در ساخت خانه‌ها شامل آجر، سيمان، گچ و خاک، سنگ، تيرهاي چوبي و آهن مي‌باشد. کوچه‌هاي روستاي هوره پيچ در پيچ و باريک‌اند. ابنيه اين روستا زيبايي و سادگي خاصي دارند. از مشخصه‌هاي اصلي روستاي هوره محصور بودن آن در ميان باغات است.
پل هوره که در مجاورت روستاي هوره روي رودخانه زاينده رود بسته شده، دو روستاي هوره و سوادجان در بخش سامان را به هم متصل مي کند.
پل هوره در عهد صفوي با هفت دهنه با سبک معماري سنتي و با مصالح سنگ تراش و سيمان ساخته شده است.
طول پل ۶۳ متر، ارتفاع آن هشت متر و عرض آن شش متر است. اين بنا به لحاظ قرار گرفتن روي رودخانه خروشان زاينده رود و وجود درختهاي سر به فلک کشيده به يکي از بهترين جاذبه هاي طبيعي استان تبديل شده است.
دشت‌هاي زيباي لاله، چمنزارهاي دلنواز، باغ‌ها و تفرجگاه‌هاي دامنه‌هاي ارتفاعات از جاذبه‌هاي طبيعي اين روستا هستند.
آرامگاه امامزاده سيد سليمان در روستاي سوادجان و امامزاده بابا پيراحمد که در ۸ کيلومتري روستاي هوره واقع شده مشتمل بر گنبد و دو ايوان است. داخل گنبد با آياتي از قرآن و تصاويري از مجالس مذهبي و گل و بوته تزيين شده است. منابع محلي بناي اين زيارتگاه را به دورة قاجاريه مربوط مي‌دانند نزديک ترينم مکان هاي زيارتي به روستا هوره است.
مردم روستاي هوره در اعياد ملي و مذهبي نوروز، فطر، قربان و مبعث حضرت رسول اکرم (ص) به جشن و شادماني و در ايام عزاداري ائمه به ويژه در ماه‌هاي محرم و صفر به سوگواري مي‌پردازند.
ترانه‌هاي قشقايي که به زبان ترکي خوانده مي‌شوند، موسيقي متداول در ميان مردم هوره است.
از معروف‌ترين آلات موسيقي، که در اين روستا مورد استفاده قرار مي‌گيرند، مي‌توان به سرنا، دهل، ساز، بالابان، کمانچه و نقاره اشاره نمود.
مردم اين روستا پوشاک محلي خاصي دارند. پوشيدن لباس‌هاي محلي در بين مردان و زنان رايج است. مردان پيراهن ساده، شلوار بختياري، چوقا (بالاپوش)، شال کمر و گيوه مي‌پوشند. پوشيدن کلاه بختياري در بين سالخوردگان نشانگر موقعيت اجتماعي آنان است. اين کلاه معمولاً به رنگ سياه و از جنس نمد مي‌باشد.
آش کشک و کاکلي از مشهورترين غذاهاي محلي اين روستا مي‌باشند.
مهم‌ترين سوغات اين روستا را خشکبار و فرآورده‌هاي لبني از قبيل کشک، دوغ، شير، ماست و پنير و نيز انواع محصولات باغي از قبيل گردو، بادام، آلوچه و انگور تشکيل مي‌دهد.
صنايع دستي اين روستا شامل قالي و قاليچه است.
انتهاي پيام10226ج /۶۰۱س
اين روستا از شمال غربي به کوه اوزون داغ محدود مي‌شود. ارتفاع روستاي هوره از سطح دريا ۱۹۰۰ متر است و آب و هواي آن در فصول بهار، تابستان و پاييز مطبوع و در زمستان، سرد و خشک است. رودخانة زاينده رود در شرق اين روستا جريان دارد.
پيشينة تاريخي روستاي هوره به ۷۰۰ سال پيش مربوط مي‌شود. به روايت منابع محلي، يکي از خوانين قشقايي به نام ولي خان اين روستا را بنا نهاده است. مردم روستاي هوره به زبان ترکي سخن مي‌گويند، مسلمان و پيرو مذهب شيعه جعفري هستند.
درآمد اکثر مردم اين روستا از طريق فعاليت‌هاي زراعي، باغداري، دامداري و پرورش زنبور عسل تأمين مي‌شود. گروهي از مردم در امور خدماتي و توليد صنايع دستي اشتغال دارند.
محصولات عمده زراعي اين روستا شامل گندم، جو، يونجه، شبدر، تره‌بار و بنشن مي‌باشد. باغداري در روستاي هوره با ميوه‌هايي مانند هلو، آلوچه، زردآلو، انگور و سيب، رونق خاصي دارد. گردو و بادام نيز از محصولات اين روستا است.
روستاي زيباي هوره در محدودة کوهستاني استقرار يافته و بافت مسکوني متراکمي دارد. خانه‌هاي روستا غالباً در يک طبقه، با ديواره‌هاي ضخيم و در و پنجره‌هاي کوچک بنا گرديده و سقف مسطح اکثر آن‌ها به وسيله تيرهاي چوبي و اندود کاهگل يا قيرگوني پوشيده شده‌اند.
مصالح عمده به کار رفته در ساخت خانه‌ها شامل آجر، سيمان، گچ و خاک، سنگ، تيرهاي چوبي و آهن مي‌باشد. کوچه‌هاي روستاي هوره پيچ در پيچ و باريک‌اند. ابنيه اين روستا زيبايي و سادگي خاصي دارند. از مشخصه‌هاي اصلي روستاي هوره محصور بودن آن در ميان باغات است.
پل هوره که در مجاورت روستاي هوره روي رودخانه زاينده رود بسته شده، دو روستاي هوره و سوادجان در بخش سامان را به هم متصل مي کند.
پل هوره در عهد صفوي با هفت دهنه با سبک معماري سنتي و با مصالح سنگ تراش و سيمان ساخته شده است.
طول پل ۶۳ متر، ارتفاع آن هشت متر و عرض آن شش متر است. اين بنا به لحاظ قرار گرفتن روي رودخانه خروشان زاينده رود و وجود درختهاي سر به فلک کشيده به يکي از بهترين جاذبه هاي طبيعي استان تبديل شده است.
دشت‌هاي زيباي لاله، چمنزارهاي دلنواز، باغ‌ها و تفرجگاه‌هاي دامنه‌هاي ارتفاعات از جاذبه‌هاي طبيعي اين روستا هستند.
آرامگاه امامزاده سيد سليمان در روستاي سوادجان و امامزاده بابا پيراحمد که در ۸ کيلومتري روستاي هوره واقع شده مشتمل بر گنبد و دو ايوان است. داخل گنبد با آياتي از قرآن و تصاويري از مجالس مذهبي و گل و بوته تزيين شده است. منابع محلي بناي اين زيارتگاه را به دورة قاجاريه مربوط مي‌دانند نزديک ترينم مکان هاي زيارتي به روستا هوره است.
مردم روستاي هوره در اعياد ملي و مذهبي نوروز، فطر، قربان و مبعث حضرت رسول اکرم (ص) به جشن و شادماني و در ايام عزاداري ائمه به ويژه در ماه‌هاي محرم و صفر به سوگواري مي‌پردازند.
ترانه‌هاي قشقايي که به زبان ترکي خوانده مي‌شوند، موسيقي متداول در ميان مردم هوره است.
از معروف‌ترين آلات موسيقي، که در اين روستا مورد استفاده قرار مي‌گيرند، مي‌توان به سرنا، دهل، ساز، بالابان، کمانچه و نقاره اشاره نمود.
مردم اين روستا پوشاک محلي خاصي دارند. پوشيدن لباس‌هاي محلي در بين مردان و زنان رايج است. مردان پيراهن ساده، شلوار بختياري، چوقا (بالاپوش)، شال کمر و گيوه مي‌پوشند. پوشيدن کلاه بختياري در بين سالخوردگان نشانگر موقعيت اجتماعي آنان است. اين کلاه معمولاً به رنگ سياه و از جنس نمد مي‌باشد.
آش کشک و کاکلي از مشهورترين غذاهاي محلي اين روستا مي‌باشند.
مهم‌ترين سوغات اين روستا را خشکبار و فرآورده‌هاي لبني از قبيل کشک، دوغ، شير، ماست و پنير و نيز انواع محصولات باغي از قبيل گردو، بادام، آلوچه و انگور تشکيل مي‌دهد.
صنايع دستي اين روستا شامل قالي و قاليچه است.
انتهاي پيام10226ج /۶۰۱س