اين نقيصه به ساختار نهادينه شده ديرين و کهن در بافت جامعه ايراني برميگردد که همان نگرشي است که از آن به پدر سالاري در ايران ياد مي شود و مختص جوامع شرقي است که از نظر سياسي و اجتماعي آنچنان به توسعه نائل نشده اند و همچنان موانعي سخت در اين راه وجود دارد.