به گزارش جهانبین نیوز این موضعگیری مرسی که نشان از واقف بودن او و کشورش به اهمیت ارتباط با ایران است در چند روز گذشته بازتاب وسیعی در رسانههای جهانی داشته که این بازتاب وسیع با تحلیلهای مختلفی از جمله رشد روزافزون سطح ارتباطات تهران-قاهره همراه بوده است. گمانهزنیهایی که با توجه به مواضع اخیر آمریکا و دولتهای اروپایی هم پیمان با آمریکا چندان به مذاق آنها خوش نمیآید.
رسانههای کشورهای غربی در راستای تغییر فضای رسانهای که این روزها از ارتباط دوستانه ایران و مصر خبر میدهد با برجستهسازی تنها بخشی از صحبتهای مرسی در افتتاحیه اجلاس «نم» تلاش کردهاند تا فاصله ایران و مصر را همچنان عمیق نشان دهند. این رسانهها در یکی دو روز اخیر با بزرگنمایی صحبتهای مرسی درباره سوریه تمام سعی خود را در جهت انحراف از موضوعات اصلی این نشست، یعنی تاکید همه کشورهای شرکت کننده در اجلاس بر اتحاد علیه مداخله قدرتهای بزرگ و مسئله فلسطین و حق قانونی ایران در مورد مسئله هستهای به کار گرفتهاند.
به باور بخشی از کارشناسان اختلافنظرها در برخی مسائل جزئی در چنین اجلاسی طبیعی است. نمونه این موضوع را میتوان بارها در سازمان ملل و یا هر گونه نشست بین المللی دیگر و حتی بین کشورهای غربی به عینه مشاهده کرد.
باتوجه به همین مسئله، سئوالی که مطرح میشود این است که چرا این رفتار از سوی این رسانهها با توجه به حضور گسترده سران 120کشور در تهران صورت میپذیرد؟
برای پاسخ به این سئوال باید به واکنش تند بنیامین نتانیاهو به کشورهای شرکت کننده توجه کرد. چرا که او در تازهترین اظهارنظر خود حمایت این کشورها از برنامه هستهای ایران را جنایت علیه بشریت عنوان میکند.از دیدگاه ناظران، این واکنش مافوق تصور او ناشی از شکست تصور ذهنی است که او از انزوای ایران در ذهنش پس از برگزاری این اجلاس داشته و این اتفاق، یعنی حمایت120کشور جهان از برنامه هستهای درتهران، ناکامی قابل توجهی برای تل آویو و واشنگتن محسوب میشود.
از سوی دیگر از این مسئله هم نباید غافل شد که رسانههای خارجی به ویژه شبکههایی همچون بی بی سی فارسی و صدای آمریکا و همچنین فرانس نیوز و البته خبرگزاری فرانسه صحبتهای مرسی را به نفع خود مصادره کرده اند. یعنی به طور مشخص آنها سعی دارند این صحبتها را همسو با سیاستهای غرب در قبال سوریه نشان دهند و به همین ترتیب آن را نشانه شکاف عمیق میان ایران و مصر عنوان کنند. در حالی که هیچ کدام از شواهد موجود خبر از این مسئله نمیدهد. آن چنان که مصر، بحرین، عربستان و حتی ترکیه با فرستادن نمایندهای به ایران، خط بطلانی بر روی این موجسازی شبکههای غربی کشیدهاند. همچنین باید اشاره کرد که این حرکت کشورهای همسایه که در موضوع سوریه با ایران اختلافاتی هم دارند بیانگر توجه آنها به حفظ همبستگی در منطقه است که این مسئله اصلا با خط خبری که رسانههای غربی پیگیری میکنند هم خوانی ندارد.
علاوه بر تمام این مسائل، باید توجه داشت که مجموع صحبتهای بان کی مون و محمد مرسی و البته دیگر نمایندگان کشورهای خلیج فارس نشان میدهد که همه آنها به نوعی هر گونه مداخله خارجی در مسئله سوریه را رد میکنند و بر حل مشکل از طریق دیپلماتیک تاکید دارند. تاکیدی که با توجه به طرحهای آمریکا در شورای امنیت، چندان هم خوانی با رویکردهای اسرائیل و آمریکا در ماجرای سوریه ندارد بلکه بیشتر به طرح ایران یعنی حل مشکل از طریق دیپلماتیک نزدیک تر مینمایاند.
با توجه به همین موضوع باید در انتظار روزهای آینده و موضعگیریهای تندتری از سوی کشورهای غربی بود. چرا که معادلاتی که آنها قبل از برگزاری این اجلاس برای فشار بر ایران پس از برگزاری آن محاسبه کرده بودند اکنون به هم ریخته است.
مهدی فرازمند