شخصی مانند هاشمی رفسنجانی که خود رئیس مجمعی است که مصلحت نظام در آن به تصمیم گذاشته می شود آیا برای وی تشخیص به صلاح نظام نبودن رواج این گفتمان که موجبات فراهم شدن انشقاق و تفرقه و دودستگی بین آحاد ملت و مسئولین می شود، امری دشوار است؟
۰
از سویی تقویت روزافزون این گفتمان به موازات رئیس جمهور و پس از توقف رفتاری وی از بیان آن، را شخص رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام بر عهده گرفته است و در موقعیت ها و مکانهای مختلف به پر و بال دادن آن می پردازد.
امروز دامنه این افراطیون حتی به انقلابیون و اشخاص ارزشی و اصولی نظام نیز کشیه شده است به طوری که سایت های اصول گرا را به خاطر درج انتقادات، دائما از رسانه های شخصی و عمومی خود به باد تهمت و افترا گرفته و برچسب افراطی را بر آنها نهاده اند. انتقادهایی که امروز در برابر توافقنامه ژنو توسط بسیاری از دغدغه مندان نظام که شامل ائمه جمعه کشور، اساتید دانشگاه، عموم مردم و... می باشند را با زدن وصله افراطیون، خود را از دایره پاسخگویی به نقد آنها خلاص کرده اند.
بحث اینجاست که شخصی مانند هاشمی رفسنجانی که خود رئیس مجمعی است که مصلحت نظام در آن به تصمیم گذاشته می شود آیا برای وی تشخیص به صلاح نظام نبودن رواج این گفتمان که موجبات فراهم شدن انشقاق و تفرقه و دودستگی بین آحاد ملت و مسئولین می شود، امری دشوار است؟
متاسفانه در دورانی که دولت اصول گرایی در حال خدمت رسانی به ملت بود، انتقادهای شدید از سوی اطرافیون و شخص آقای هاشمی به دولت روا می شد که آن زمان خود را مبری از هرگونه افراط می دیدند و امروز نیز در جایگاهی مقابل به خاطر عدم تحمل انتقاد در جامعه، دیگران را افراطی خطاب کرده و از سر خود دور می کنند.
امروز فضای عقلایی در جامعه حاکم است و مردم پذیرای چنین صحبتهای بی اساس و سستی نیستند و باید با منطق پیش رفت. امروز اگر پیروی از اصول امام(ره) که چیزی جزء استکبار ستیزی و حامی مظلومان جهان بودن نیست، عملی افراطی است پس اگر خود امام راحل نیز حضور داشتند حتماً به ایشان نیز وصله افراطی زده می شد.
این حرکات و رفتارها بدور از منش اهل بیت و اسلام سیاسی است و بیشتر شبیه رفتارهای لیبرالی غرب می باشد که در راه رسیدن به مقصود خود راه ماکیاولیستی را طی کرده و از هر طریقی درصدد پیش رفتن است. منش اسلام این را بیان می کند که در برابر مسئولیت باید پاسخگو ملت بود و نباید منتقدین را به باد استهزاء و تهمت گرفت بلکه باید با نرم خویی رفتار کرد. اگر باب پاسخگویی و انتقاد گشوده شود قهراً جلوی بسیاری از ناهنجاری‌ها از همین طریق گرفته خواهد شد.
بدون شک نه تنها زمامداران که تمام مقامات و فرد فرد شهروندان خط قرمز هستند بدین معنا که هیچ کس حق اهانت، تخفیف و هتک حرمت آنان را ندارد و مرتکب آن مستوجب مجازات است ولی طبق آموزه‌های امام علی نمی‌توان به نام خط قرمز اجازه انتقاد و پاسخگویی را به عنوان یک حق از جامعه سلب کرد.
اگر آنچه امام علی می‌فرماید نصب العین ما باشد و همگان بتوانند بدون بیم و هراس از برچسب خوردن و با شهامت از همه مقامات سئوال و انتقاد کنند، جامعه ایده‌آل علوی تبلور خواهد یافت و با شعار و صرف سخن چنین نخواهد شد. هر کس که تصمیمات او و حتی رفتار و کلام او اندک دخالت و تاثیری در زندگانی و سرنوشت مردم دارد باید به آنها پاسخگو باشد. چگونه دولتمردان می‌توانند سرنوشت شهروندان تعیین کنند بدون اینکه رای آنان را درباره خود بخواهند؟ خلاف این عمل که امروز از این افراد شاهدیم خود مصداق افراط می باشد.
انتهای خبر/
جهانبین,فتنه,هاشمی,رفسنجانی,افراطی,افراطیون,معتدل,اعتدال,گرا,روحانی,رای,مصلحت,نظام
مرجع : شبکه اطلاع رسانی دانا