نمى دانم سال ديگر دوباره تو را خواهم ديد يا نه؟!… اما اگر وزيدى و از سَرِ كوى من گذشتى، سلامَم را به اربابم برسان…
۰
به گزارش خبرنگار جهانبین نیوز، بعد از دو ماه که در مطبت هستم اي طبيب، از درد عشق گفتم و مرهم گرفته ام، مرهم براي درد دلم اشک روضه بود، اينگونه بوده اشک دمادم گرفته ام، شبها چقدر گم شده ام بين کوچه ها، وقتي سراغ هيئت و پرچم گرفته ام، از مادرت بپرس، نوکريم را قبول کرد ؟ آيا برات کرببلا هم گرفته ام ؟، افسوس مي خورم که زخيرات سفره ات، از دست مهر مادرتان کم گرفته ام، دلتنگ مي شوم به خدا بر محرمت، خرده مگيريم زچه ماتم گرفته ام
نمى دانم سال ديگري دوباره تو را خواهم ديد يا نه؟!…
اما اگر وزيدى و از سَرِ كوى من گذشتى، سلامَم را به اربابم برسان…
بگو هميشه برايَت مشكى به تَن مى كرد و دوست داشت نامَش با نام تو عجين شود!…
بگو گرچه جوانى مى كرد، اما به سَرِ سوزنى ارادتش هم كه شده، تو را از تَهِ دل دوست داشت…
با چاى روضه تو و نذري ات، صفا مى كرد و سَرَش درد مى كرد براى نوكرى…
مُحَرَّم جان؛ تو را به خدا مى سپارم…
مُحَرَّم جان؛ خدانگهدارت ..
