رفتارهای تحقیرآمیز غرب در موضوع هسته ای،ذلتی مرگ بار برای ماست، حال آنکه فریاد «هیهات منا الذله» حسینی قرنها پیش عزت را برای ما به ارمغان آورده است.
۰
تاریخ انتشارپنجشنبه ۴ آذر ۱۳۹۵ - ۱۰:۲۳
کد مطلب : ۳۱۸۲۶
ماه صفر هم به روزهای پایانی رسید:
حسینی ماندن و بصیرت داشتن، نتیجه عاشورایی بودن/«هیهات منا الذله» فریاد عزت ایران در برابر رفتارهای تحقرآمیز غرب، است
به گزارش جهان بین نیوز، محرم و صفر ماه های ارزشمندی در تاریخ شیعه می باشد که روایت غم انگیزترین روزهای تشیع و در حقیقت مکتب انسان سازی است. ماههایی که نماد مظلومیت معصومین و نشانه پستی مستکبرین است. ماههایی که پیروزی خون بر شمشیر و عدالت برظلم را فریاد می زنند، این ماهها که از قداست و ارزش ویژه ای دربین مسلمانان به ویژه شیعیان برخوردار هستند صحنه های زیبایی از عشق و وارستگی را از شهادت کوچکترین سربازان امام حسین(ع) تا نوجوانان، جوانان و سالخوردگان روایت کرده است و با تمام غم انگیز بودن صحنه های کربلا در روز عاشورا آیینه تمام نمای بصیرت هستند آنجایی که حضرت زینب(س) این اسطوره صبرو استقامت از تلخی های جانگداز صحنه های دردناک روز عاشورا با عنوان زیبایی ها یاد می کند و می فرماید«مارأیت الا جمیلا»
صحنه های واقعه عاشورا بیانگر این است که اگر دید الهی و عقیده خدایی در آن نباشد مصائبش با هیچ نگرشی قابل توجیه و تحمل نیست اما آنچه سختی های این مصائب را آسان کرده و باعث می شود تا بانوی صبور کربلا از سختی ها به «زیبایی» تعبیر نماید نگاه تیزبین و ارزشی او به صحنه هاست که از آن به عنوان بصیرت یاد می شود بصیرتی که اگر در وجود یاران حضرت اباعبدالله الحسین(ع) وجود نداشت، با نگاه ظاهری مصاف72نفر را با انبوهی از سپاهیان یزید عقلایی ندانسته و چه بسا که کارزار جنگ و میدان نبرد را رها می کردند چون هر عقل سلیمی مصاف این تعداد اندک در برابر آن یاران بی شمار کوردل منافق یزیدیان را در ظاهر شکست و فنا تلقی می کردند اما بصیرت و آرمان خواهی و نگرشی که به مکتب شهادت وجود داشت باعث شد تا همان گروه اندک قهرمان جاویدان تاریخ شده و عزت را برای جامعه انسانیت تا ابد به ارمغان آورد.
ماه محرم با تمام توصیفاتش گذشت، صحنه های عاشورا در منابر برای مردم بازگو شد، حتی با نمایش تعزیه خوانی صحنه های آن بازروایی شد، مردم در رثای سید شهیدان به عزاداری پرداختند، ارادت مرم و شیعیان جهان در قالب رزمایش بزرگ مذهبی «پیاده روی اربعین» متجلی شد، و کم کم روزهای پایانی صفر راهم با نزدیک شدن به ایام عزای شهادت مظلومانه امام حسن(ع) و شهادت غریبانه امام رضا(ع) و رحلت جانسوز پیامبر اعظم(ص) در پیش داشته و از این ایام هم گذر خواهیم کرد و در واقع روزهای این دو ماه ارزشمند برای بشریت برکات و آثار زیادی دارد و همان طور که حضرت امام خمینی(ره) فرمود:«محرم و صفر را زنده نگه دارید که ما هرچه داریم از محرم و صفر است» برکتها و آثار بزرگداشت این ایام از چند جهت برای ما حائز اهمیت است.
1. قیام عاشورا مفاهیمی در خود دارد که در کلام امام حسین(ع) به عنوان رسالت و هدف او از قیام بیان شده است، یکی امربه معروف و نهی از منکر و دیگری اصلاح امت پیامبر(ص) که به مرور دچار فساد شده بود، پس نتیجه اینکه اصلاحات امری نیست که متعلق به نظام سیاسی در حکومت اسلامی فعلی باشد بلکه اصلاحات اساس حکومت اسلامی است و در واقع رسالت دین و غایت نهایی بعثت پیامبران الهی و حاکمیت ائمه معصومین(س) ایجاد اصلاحات اساسی در زندگی مردم است، اما اصلاحاتی که مبتنی بر پایه عقلانی و ماهیت هدایتگری و درحقیقت اصلاحاتی که حرکت از سمت ضلالت به سوی گمراهی باشد، هم چنانکه پیامبر بزرگوار ما فرمودند:«انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق» که در این حدیث نورانی به ماهیت بعثت که رساندن انسان به کرامتهای اخلاقی است اشاره مستقیم شده است که در باب اخلاق که شامل تمام ابعاد دین از جنبه فردی، اجتماعی،فرهنگی،سیاسی،اقتصادی و... می شود نارساییهایی وجود دارد و او با مبعوث شدن از طرف ذات الهی مأموریت دارد تا با ایجاد تغییر و اصلاح در درون وضع حاکم برجامعه تمام ابعاد اخلاقی جامعه را که دچار انحطاط شده است متحول نماید. در جامعه کنونی هم نیاز به اصلاحات امری اجتناب نا پذیر است و بدون اصلاحات جامعه دچار رکود خواهد شد اما اصلاحاتی که برپایه اصول اعتقادی، در نظر گرفتن دستورات شرعی و حتی برگرفته از احکام حکومتی اسلامی باشد که قطعا این اصلاح هم به صلاح جامعه خواهد بود و هم جامعه ای که تغییرات خود را با موازین اصولی و شرعی منطبق نماید قطعا به فلاح خواهد رسید.
نکته مهم دیگر در مورد اصلاحات اینکه سالار دشت کربلا با تمام مرارتهایی که در راه قیام در پیش داشت راه اصلاح را با طریق عزت در هم آمیخت و عزتمندانه قدم در راه اصلاحات گذاشت، این امر مهم در مناسبات ما به عنوان یک کشور شیعه اسلامی باید به عنوان الگو در مسیر کشور مورد دقت قرار گیرد، هم چنان که امام حسین(ع) رضایت الهی را بر منافع دنیوی ترجیح داد و با ندای آسمانی «هیهات منا الذله» تاریخ را از خواب بیدار کرد که ذلت، خواری و پستی را به همراه دارد، آنچه امروز در تعامل ما با دنیا مطرح است وقوع دوباره تاریخ است، انچه که در بعد سیاسی در قالب توافقات سیاسی در موضوع هسته ای و تحریم ها به وجود آمد، ذلتی مرگ بار بود که در بعضی زمینه ها عزت را بر باد داد و رفتارهای تحقیرآمیز غرب با جمهوری اسلامی در بسیاری از موضع گیری ها شاهدی آشکار بر این واقعیات است.
2.امر به معروف ونهی از منکر اولین هدفی بود که در وصیت امام حسین(ع) به برادرش محمد حنفیه به عنوان هدف قیام بیان شد و سپس صحبت از اصلاح امت پیامبر به میان آمد که شاید گواهی بر تقدم امر به معروف و نهی از منکر برای اصلاح جامعه باشد بدین معنی که اگر این فریضه ای که امروز به دست فراموشی سپرده شده یا کم فروغ شده است جایگاه اصلی خود را به دست آورد و توجه کافی به نهادینه شدن آن شود قطعا جامعه و مردم به سمت اصلاح و تحول پیش می روند و در واقع امر به معروف و نهی ازمنکر ضامن سلامت اخلاقی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی و اقتصادی خواهد شد و جامعه با بهره گیری از برکات آن به سمت پیشرفت خواهد رفت و از انحطاط در هر زمینه ای مصون خواهد ماند.
اما آنچه که در باب امر به معروف و نهی ازمنکر اهمیت دارد این است که مسئولان کشور با برنامه ریزی اصولی و بهره گیری از نظرات سازنده دستگاههای فرهنگی و اجرایی برای نهادینه نمودن فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر اقدامی سازنده داشته باشند، مسائل ضدفرهنگی از جمله رواج بدحجابی ها که به سمت بی حجابی در برخی جاها پیش می رود و مسائل بسیار دیگری که قلب دین را نشانه رفته اند براثر ترک امربه معروف و نهی ازمنکر و هدم توجه برنامه ریزان مربوطه در این حوزه گسترش یافته است که باید همه در این راستا تلاش نمایند وگرنه این مسیر دقیقا به سمت خواسته های دشمن در جنگ نرم پیش می رود.
3.عاشورا، مکتبی انسانی است که تا آخرین لحظه مجال توبه و بازگشت است، هم چنانکه جناب «حر »که از سپاهیان یزید بود با توبه ای واقعی به صف مجاهدان اسلام پیوست و با شهادت در روز عاشورا جزء مقربان شد،اسلام راه تاریک گناه را با توبه بسته است تا انسان گناهکار از مسیر توبه به سوی او بازگردد، پس چه زیباست که همه چه افراد صاحب منصب و چه افراد عادی، با بهره گیری از فضای ارزشمند این ماههای نورانی آن چه را که می دانند به عنوان خطا و گناه مرتکب شده اند ترک کرده و با قدم گذاشتن در مسیر واقعی توبه خود را در زلال معرفت محرم و صفر پاک کنند.
4.نکته پایانی اینکه محرم و صفر فرصت بهره گیری از فیوضات ارزشمند آن بوده است و حال که غبار دل در صفای این دو ماه ارزشمند پاکیزه شده است، گاه آن است که این صفا و طراوت را در وجود خود حفظ نماییم چرا که برای بصیرت داشتن و عاشورایی بودن، حسینی بودن و حسینی ماندن بسیار مهم است.
یادداشت از احسان ربیعی
انتهای پیام/
صحنه های واقعه عاشورا بیانگر این است که اگر دید الهی و عقیده خدایی در آن نباشد مصائبش با هیچ نگرشی قابل توجیه و تحمل نیست اما آنچه سختی های این مصائب را آسان کرده و باعث می شود تا بانوی صبور کربلا از سختی ها به «زیبایی» تعبیر نماید نگاه تیزبین و ارزشی او به صحنه هاست که از آن به عنوان بصیرت یاد می شود بصیرتی که اگر در وجود یاران حضرت اباعبدالله الحسین(ع) وجود نداشت، با نگاه ظاهری مصاف72نفر را با انبوهی از سپاهیان یزید عقلایی ندانسته و چه بسا که کارزار جنگ و میدان نبرد را رها می کردند چون هر عقل سلیمی مصاف این تعداد اندک در برابر آن یاران بی شمار کوردل منافق یزیدیان را در ظاهر شکست و فنا تلقی می کردند اما بصیرت و آرمان خواهی و نگرشی که به مکتب شهادت وجود داشت باعث شد تا همان گروه اندک قهرمان جاویدان تاریخ شده و عزت را برای جامعه انسانیت تا ابد به ارمغان آورد.
ماه محرم با تمام توصیفاتش گذشت، صحنه های عاشورا در منابر برای مردم بازگو شد، حتی با نمایش تعزیه خوانی صحنه های آن بازروایی شد، مردم در رثای سید شهیدان به عزاداری پرداختند، ارادت مرم و شیعیان جهان در قالب رزمایش بزرگ مذهبی «پیاده روی اربعین» متجلی شد، و کم کم روزهای پایانی صفر راهم با نزدیک شدن به ایام عزای شهادت مظلومانه امام حسن(ع) و شهادت غریبانه امام رضا(ع) و رحلت جانسوز پیامبر اعظم(ص) در پیش داشته و از این ایام هم گذر خواهیم کرد و در واقع روزهای این دو ماه ارزشمند برای بشریت برکات و آثار زیادی دارد و همان طور که حضرت امام خمینی(ره) فرمود:«محرم و صفر را زنده نگه دارید که ما هرچه داریم از محرم و صفر است» برکتها و آثار بزرگداشت این ایام از چند جهت برای ما حائز اهمیت است.
1. قیام عاشورا مفاهیمی در خود دارد که در کلام امام حسین(ع) به عنوان رسالت و هدف او از قیام بیان شده است، یکی امربه معروف و نهی از منکر و دیگری اصلاح امت پیامبر(ص) که به مرور دچار فساد شده بود، پس نتیجه اینکه اصلاحات امری نیست که متعلق به نظام سیاسی در حکومت اسلامی فعلی باشد بلکه اصلاحات اساس حکومت اسلامی است و در واقع رسالت دین و غایت نهایی بعثت پیامبران الهی و حاکمیت ائمه معصومین(س) ایجاد اصلاحات اساسی در زندگی مردم است، اما اصلاحاتی که مبتنی بر پایه عقلانی و ماهیت هدایتگری و درحقیقت اصلاحاتی که حرکت از سمت ضلالت به سوی گمراهی باشد، هم چنانکه پیامبر بزرگوار ما فرمودند:«انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق» که در این حدیث نورانی به ماهیت بعثت که رساندن انسان به کرامتهای اخلاقی است اشاره مستقیم شده است که در باب اخلاق که شامل تمام ابعاد دین از جنبه فردی، اجتماعی،فرهنگی،سیاسی،اقتصادی و... می شود نارساییهایی وجود دارد و او با مبعوث شدن از طرف ذات الهی مأموریت دارد تا با ایجاد تغییر و اصلاح در درون وضع حاکم برجامعه تمام ابعاد اخلاقی جامعه را که دچار انحطاط شده است متحول نماید. در جامعه کنونی هم نیاز به اصلاحات امری اجتناب نا پذیر است و بدون اصلاحات جامعه دچار رکود خواهد شد اما اصلاحاتی که برپایه اصول اعتقادی، در نظر گرفتن دستورات شرعی و حتی برگرفته از احکام حکومتی اسلامی باشد که قطعا این اصلاح هم به صلاح جامعه خواهد بود و هم جامعه ای که تغییرات خود را با موازین اصولی و شرعی منطبق نماید قطعا به فلاح خواهد رسید.
نکته مهم دیگر در مورد اصلاحات اینکه سالار دشت کربلا با تمام مرارتهایی که در راه قیام در پیش داشت راه اصلاح را با طریق عزت در هم آمیخت و عزتمندانه قدم در راه اصلاحات گذاشت، این امر مهم در مناسبات ما به عنوان یک کشور شیعه اسلامی باید به عنوان الگو در مسیر کشور مورد دقت قرار گیرد، هم چنان که امام حسین(ع) رضایت الهی را بر منافع دنیوی ترجیح داد و با ندای آسمانی «هیهات منا الذله» تاریخ را از خواب بیدار کرد که ذلت، خواری و پستی را به همراه دارد، آنچه امروز در تعامل ما با دنیا مطرح است وقوع دوباره تاریخ است، انچه که در بعد سیاسی در قالب توافقات سیاسی در موضوع هسته ای و تحریم ها به وجود آمد، ذلتی مرگ بار بود که در بعضی زمینه ها عزت را بر باد داد و رفتارهای تحقیرآمیز غرب با جمهوری اسلامی در بسیاری از موضع گیری ها شاهدی آشکار بر این واقعیات است.
2.امر به معروف ونهی از منکر اولین هدفی بود که در وصیت امام حسین(ع) به برادرش محمد حنفیه به عنوان هدف قیام بیان شد و سپس صحبت از اصلاح امت پیامبر به میان آمد که شاید گواهی بر تقدم امر به معروف و نهی از منکر برای اصلاح جامعه باشد بدین معنی که اگر این فریضه ای که امروز به دست فراموشی سپرده شده یا کم فروغ شده است جایگاه اصلی خود را به دست آورد و توجه کافی به نهادینه شدن آن شود قطعا جامعه و مردم به سمت اصلاح و تحول پیش می روند و در واقع امر به معروف و نهی ازمنکر ضامن سلامت اخلاقی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی و اقتصادی خواهد شد و جامعه با بهره گیری از برکات آن به سمت پیشرفت خواهد رفت و از انحطاط در هر زمینه ای مصون خواهد ماند.
اما آنچه که در باب امر به معروف و نهی ازمنکر اهمیت دارد این است که مسئولان کشور با برنامه ریزی اصولی و بهره گیری از نظرات سازنده دستگاههای فرهنگی و اجرایی برای نهادینه نمودن فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر اقدامی سازنده داشته باشند، مسائل ضدفرهنگی از جمله رواج بدحجابی ها که به سمت بی حجابی در برخی جاها پیش می رود و مسائل بسیار دیگری که قلب دین را نشانه رفته اند براثر ترک امربه معروف و نهی ازمنکر و هدم توجه برنامه ریزان مربوطه در این حوزه گسترش یافته است که باید همه در این راستا تلاش نمایند وگرنه این مسیر دقیقا به سمت خواسته های دشمن در جنگ نرم پیش می رود.
3.عاشورا، مکتبی انسانی است که تا آخرین لحظه مجال توبه و بازگشت است، هم چنانکه جناب «حر »که از سپاهیان یزید بود با توبه ای واقعی به صف مجاهدان اسلام پیوست و با شهادت در روز عاشورا جزء مقربان شد،اسلام راه تاریک گناه را با توبه بسته است تا انسان گناهکار از مسیر توبه به سوی او بازگردد، پس چه زیباست که همه چه افراد صاحب منصب و چه افراد عادی، با بهره گیری از فضای ارزشمند این ماههای نورانی آن چه را که می دانند به عنوان خطا و گناه مرتکب شده اند ترک کرده و با قدم گذاشتن در مسیر واقعی توبه خود را در زلال معرفت محرم و صفر پاک کنند.
4.نکته پایانی اینکه محرم و صفر فرصت بهره گیری از فیوضات ارزشمند آن بوده است و حال که غبار دل در صفای این دو ماه ارزشمند پاکیزه شده است، گاه آن است که این صفا و طراوت را در وجود خود حفظ نماییم چرا که برای بصیرت داشتن و عاشورایی بودن، حسینی بودن و حسینی ماندن بسیار مهم است.
یادداشت از احسان ربیعی
انتهای پیام/