فرازي از وصيت نامه شهيد :
... من با خلوص نيت به جبهه آمدم . مي خواهم در اين راه به هدفم برسم. چه پيروزي و چه شهادت هر دوي آنها سعادت است . از پدر و مادرم تقاضا دارم براي من گريه نکنند . به ياد امام حسين(ع) و طفل شيرخواره اش گريه كنيد .
ما بهشتي ها و رجايي ها داشتيم که شهيد شدند ، من كه كسي نيستم ، برايم گريه كنيد . اين راهي را كه انتخاب كردم، افتخاري براي اســلام و براي شـما مي دانم . پدر و مادر عزيزم فرزندتان را در راه خدا داده ايد. شما به اين سعادت افتخار كنيد . خدا در آيه انا لله و انا اليه راجعون مي فرمايد كه همه از من هستيد و همه به سوي من باز مي گرديد . پس شما ناراحت نشويد. پدر و مادري كه سالها به پاي من زحمت كشيد ه ايد و مرا بزرگ كرد ه ايد. اگر در طي اين مدت شما را ناراحت كردم مرا ببخشيد و حلالم كنيد. برادران و خواهر گرامي ام از شما پوزش مي طلبم . از شما مي خواهم كه فرزندا نتان را علي وار و زينب وار تربيت كنيد. به آنها بياموزيد كه راهم را ادامه دهند. راهي كه حسيني است. امام و رزمندگان را دعا كنيد . در نماز جماعت و جمعه شركت نماييد .
ما با همين نماز جمعه ها پيروز شديم . از تمام دوستان و آشنايان پوزش مي طلبم هر چه بدي از من ديدند حلالم كنند .