به گزارش جهان بین نیوز،، اين عبارات، توصيه رضا عليجاني از اعضاي متواري و پاريس نشين گروهك نهضت آزادي است. وي در مصاحبه با سايت روز آنلاين درباره مدعاي «انتخابات آزاد» گفته است: اين تعبير منشوري چند وجهي است كه هر كس از ظن خود آن را معنا مي كند اما حملاتي كه اخيرا به اين عبارت شده، منظور انتخاباتي است كه در چارچوب نيروهاي داخل نظام مطرح شده. يعني پس از آن كه نيروهايي چون هاشمي رفسنجاني، خاتمي و احمدي نژاد آن را مطرح كردند؛ معناي چنين عبارتي آن است كه انتخابات گذشته، آزاد نبوده است.

وي در بخش ديگري از اظهاراتش در پاسخ اين سؤال كه «آيا مطرح شدن انتخابات آزاد از سوي نيروهاي مختلف و اشتراك لفظي آنان بر سر چنين واژه اي، آيا مي تواند موجب تغيير رفتار حاكميت شود؟ تصريح كرد: امكانش به نظر من خيلي كم و در حد صفر است. حكومت در حال حاضر يك تحليل دارد مبني بر اينكه موفق شده فضاسازي را به دست بگيرد. در مقابل غرب اميدوار است به جاي حمله نظامي تحركي در داخل رخ دهد و غرب آن را بزرگ كند و به بنيان هاي حكومت ضربه بزند. بدل حكومت در مقابل اين ايده، يكدست كردن حاكميت است و اينكه هيچ فضايي در داخل حاكميت نبايد باشد كه غرب از آن استفاده كند.

وي درباره طيف هايي كه پيش از اين درباره انتخابات آزاد سخن گفته اند، اظهار داشت: برخي از نيروهاي اپوزيسيون، انتخابات آزاد را با حضور همه نيروهاي سياسي مي دانند. اما وقتي آقاي احمدي نژاد حرف از انتخابات آزاد مي زند، منظور آزادي خود وي است و نه همه. اما در مجموع اين را مثبت مي دانم. اگر تعبير انتخابات آزاد جا بيفتد، ممكن است حول آن مفهوم سازي شود. در حال حاضر شايد چيزي از آن درنيايد، بلكه يك شعار مشترك است براي ايجاد صفي طولاني از نيروهايي كه انتخابات را آزاد نمي دانند و مي تواند از نظر سلبي آن ها را در يك جبهه قرار دهد. اما مي تواند بستري باشد براي ائتلاف نيروهاي سياسي.»

عليجاني درباره اين سؤال كه «مطرح شدن بحث انتخابات آزاد از سوي طيف هاي مختلف داخل كشور، مي تواند امكان استفاده تاكتيكي آن ها براي به كرسي نشاندن برخي مطالبات شان را مهيا كند؟ پاسخ مي دهد: «نه بايست تنور اقتدارگرايان را داغ كرد و نه چاقوي آن ها را تيز كرد. در حال حاضر حاكميت تصميم ندارد امتيازي دهد و در اين شرايط، وارد شدن در اين صحنه كه ميدان بازي وجود ندارد، ورود به ميدان بازي حاكميت است. از طرف ديگر سكوت كردن هم مي تواند نوع ديگري بازي در همان صحنه باشد. وقتي آنها بيت مي خواهند يك انتخابات امن و با كمترين هزينه سياسي برگزار كند، موضع سكوت هم كمك به همين بازي است. وقتي فضا از آن سمت بسته مي شود، دو موضع درباره انتخابات وجود دارد. يكي اين است ما كانديدا نداريم كه كمي محافظه كارانه است و ديگري كه كمي شفاف تر است، عدم شركت در انتخابات است. اما آيا عدم حضور در انتخابات، كمكي به پروژه برگزار شدن انتخابات در فضاي امن نمي كند؟

بنابراين بايستي تمهيداتي انديشيد كه بتواند مشروعيت انتخابات را زير سؤال ببرد. خارج از كشور مي تواند ابتدا پشت سر جريان داخلي حركت كند تا ابزاري به دست حاكميت براي برخورد با منتقدان داخلي ندهد. اما در دقايق آخر، مي تواند مواضع جلوتر و روشن تري بگيرد. اما هم سو و مكمل داخل و حرف هايي كه در داخل امكان زده شدن ندارد مطرح شود و مشروعيت انتخابات را زير سؤال ببرند.» (منبع:افکار)