دوست و دشمن واژه هایی هستند، به درازای تاریخ، اما با وقوع انقلاب اسلامی، این واژه ها به صورت فراگیر و در سطح ملی وارد ادبیات سیاسی و رایج مردم شد، تا حدی که امروز وقتی واژه دشمن بکار برده می شود ، بی درنگ کشورها و افرادی در ذهن مردم تداعی می شوند و همچنین است واژه دوست.

در عین حال از همان روزهای نخست، عده ای تلاش داشتند این گونه وانمود و القا کنند که دشمن واقعیت ندارد و این ساخته و پرداخته ذهن انقلابیون افراطی است و به عبارتی وجود دشمن یک «توهم» است. در کنار این عده، جماعت دیگری تلاش داشتند و دارند اینگونه القا کنند که اساساً این ما هستیم که «دشمن تراشی» می کنیم، و الا کسی کاری به کار ما ندارد!

این در حالی است که حتی اگر رفتار و ظلم های مرارت بار استعمارگران در قبل از انقلاب اسلامی را هم کنار بگذاریم، از همان روزهای نخست پیروزی انقلاب اسلامی تا الان بی وقفه اتفاقاتی افتاده که بطلان این نظرها و مواضع را آشکار کرده است.

از راه انداختن غائله های کردستان و خلق عرب و حزب خلق مسلمان و گنبد و... گرفته تا تحمیل هشت سال جنگ، و از ترور شخصیت های بزرگ انقلاب گرفته تا ترور دانشمندان هسته ای؛ و از حمله به هواپیمای مسافربری گرفته تا نردعشق باختن با منافقین و خارج کردن آنها از لیست گروه های تروریستی، و از تحریم های آغاز انقلاب گرفته تا تحریم های به اصطلاح فلج کننده دو سال اخیر، همه و همه اثبات می کنداین ما نیستیم که دشمن می تراشیم، بلکه دشمن است که لحظه به لحظه ما را می خراشد و به صورت ملت ایران چنگ می اندازد.

آخرین اقدام دشمن یا همان آمریکا و به تعبیر امام راحل (ره) شیطان بزرگ، استقبال از انتخابات حماسی مردم و انتخاب جناب حجت الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی با تصویب طرحی برای تشدید تحریم های ایران است، طرحی که به تصویب ۴۰۰ نفر از اعضای کنگره رسید و تنها ۲۰ رأی مخالف داشت. ۴۰۰ نفری که هم نمایندگان جمهوریخواه در بین آنها هستند و هم دموکرات.

بر اساس این طرح که در سپتامبر (شهریور) امسال باید به تائید سنای آمریکا برسد و به احتمال زیاد خواهد رسید و پس از امضای رئیس جمهور آمریکا قرار است از صادرات نفت ایران یک میلیون بشکه کاسته شود و به عبارت دیگر به صفر برسد. راستی جمهوری اسلامی ایران طی ماه های اخیر چه حرکت و اقدام جدید هسته ای انجام داده است که مستحق تحریم های جدید باشد؟

با تصویب این طرح و صرف نظر از این که اهداف آن محقق بشود یا نه، آمریکا چند پیام آشکار به جمهوری اسلامی ایران می دهد:

۱) تحریم ها از نظر آمریکا موثر بوده و نتیجه انتخابات ایران یکی از این آثار است.

۲) رویکرد اعتدالی دولت جدید ایران در کاهش فشارها تأثیری نخواهد داشت.

۳) مذاکرات باید در سایه فشارهای سنگین تر ادامه پیدا کند.

۴) مسأله تحریم، ارتباطی به موضوع هسته ای ندارد و فعالیت های هسته ای صرفاً بهانه این اقدام آمریکاست.

صرف نظر از صحیح یا غلط بودن نظر و تحلیل مقامات آمریکا آنچه این رفتار آمریکا به ما می آموزد یا آن را تحکیم می کند عبارت است از:

۱) آمریکا همچنان بزرگ ترین دشمن ملت ایران است.

۲) آمریکایی ها برخلاف ادعاهایشان هیچ قدمی برای بهبود روابط برنخواهند داشت.

۳) آمریکا به هیچ وجه قابل اعتماد نیست و دیوار بی اعتمادی روز به روز بلندتر و قطورتر می شود.

۴) نه تنها نباید به دشمن دل ببندیم، بلکه با توکل به خدای بزرگ و ایمان به صدق وعده های الهی باید اراده ها را راسخ تر و برای دفاع از حقوقمان مصمم تر گام برداریم. ان شاءالله اینچنین خواهد شد.

خراسان:لطفاً سوگند یاد کنید آقای رئیس جمهور!

«لطفاً سوگند یاد کنید آقای رئیس جمهور!»عنوان یادداشت روز روزنامه خراسان به قلم مهدی یاراحمدی خراسانی است که در آن می خوانید؛«من به عنوان رئیس جمهور در پیشگاه قرآن کریم و در برابر ملت ایران به خداوند قادر متعال سوگند یاد می کنم که پاسدار مذهب رسمی و نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی کشور باشم و همه استعداد و صلاحیت خویش را در راه ایفای مسئولیت هایی که بر عهده گرفته ام، به کار گیرم و خود را وقف خدمت به مردم و اعتلای کشور، ترویج دین و اخلاق، پشتیبانی از حق و گسترش عدالت سازم و از هرگونه خودکامگی بپرهیزم و از آزادی و حرمت اشخاص و حقوقی که قانون اساسی برای ملت شناخته است، حمایت کنم...»

این ها بخشی از متن سوگندنامه رئیس جمهور است که می بایست در آئین تحلیف توسط وی قرائت شود. بر اساس اصل ۱۲۱ قانون اساسی رئیس جمهور در جلسه ای که با حضور رئیس قوه قضاییه و اعضای شورای نگهبان در مجلس شورای اسلامی تشکیل می شود، سوگند یاد کرده و سوگندنامه را امضا می نماید.

شاید بسیاری از اقداماتی که در عرصه سیاست داخلی و خارجی صورت می پذیرد اموری تشریفاتی، اداری و یا حداکثر قانونی باشند. اما زمانی که در نظام جمهوری اسلامی رأی ملت توسط مقام رهبری تنفیذ می گردد رییس جمهور منتخب می بایست در پیشگاه قرآن کریم سوگند یاد کند که نسبت به اصول اسلامی و آرمان های انقلاب وفادار باشد و بی شک معنای این قسم خوردن فراتر از یک کار تشریفاتی است بلکه تقبل بار سنگین مسئولیت ها، وظایف و تکالیف است که اموری همچون حفاظت از عزت مردم و بیت المال مسلمین بر دوش رئیس جمهور می گذارد.

سیزدهم مرداد۹۲ روزی است که رئیس دولت یازدهم همانند رؤسای جمهور قبلی در مجلس شورای اسلامی حاضر می شود تا بار سنگین امور اجرایی کشور را از دوش دولت دهم بردارد و خود زحمت و مشقت آن را تقبل نماید. مسئولیت خطیری که اگر نگاهی فراتر از اندیشه های مادی به آن داشته باشیم راحتی و آسایش را از انسان می گیرد و خواب آرام شبانه را بر هم می زند. بر این اساس اکنون که ملت، رئیس جمهور خود را با مشارکت قابل توجه و خلق حماسه سیاسی برگزیده اند توقع دارند منتخب آنها تا انتها به سوگندی که می خورد وفادار باشد و وعده های خود را جامه عمل بپوشاند.

آقای رئیس جمهور! مردم توقع دارند با تقوا و تدبیر جنابعالی و همکارانتان امید و شادمانی در کشور زنده گردد و ایران اسلامی بر قله پیشرفت و تعالی بنشیند. پس اکنون که هنگامه تحلیف است از شما می خواهیم سوگند یاد کنید که:

۱- بر اساس آموزه های اسلامی به منصب و جایگاه خود به عنوان امانت نگاه می کنید و آن را "تکلیف" خود می دانید و نه "حق" خود. و در منظر شما مسئولیت ریاست جمهوری فرصتی است برای خدمت به مردم نه خدایی نکرده برای منفعت طلبی و قدرت افزونی شخصی.

۲- تمام تلاش خود را در شایسته سالاری و گزینش بهترین افراد برای مدیریت کشور در سطوح مختلف انجام خواهید داد و از هرگونه حب و بغض شخصی، حزبی و گروهی در واگذاری مسئولیت های مدیریتی پرهیز می نمایید و به این جمله پیامبر اعظم(ص) ایمان دارید که می فرماید: «هرکس از بین مسلمانان عامل(کارگزاری) را بر سر کار بیاورد و بداند که در بین مسلمانان فردی وجود دارد که او برای این کار سزاوارتر و به کتاب خدا و سنت پیامبر(ص) آشناتر است، آن کس به خدا و رسول خدا و جمیع امت اسلامی خیانت کرده است.»

۳- به یاد محرومین و مستضعفین جامعه اسلامی هستید و همچون رهبر کبیر ملت؛ «یک تار موی کوخ نشینان را به کاخ نشینان نمی دهید» و در نظر شما آن گونه نیست که رئیس جمهور، بستگان و مدیران وی در تشریفات، تجملات و کمال رفاه زندگی نمایند و محرومان و مستضعفان که به تعبیر امام خمینی(ره) صاحبان اصلی انقلاب اند از حداقل های معیشتی بی بهره باشند.

۴- با تمسک به آیه شریفه قرآن(لقدکرمنا بنی آدم) که تاج کرامت را بر سرآدمی می نهد کرامت انسانی خود و مردم را حفظ می کنید و در نظام مدیریتی شما چاپلوسی، دروغگویی، تملق و ریاکاری جایگاهی ندارد.

۵- در عمل پیرو ولایت فقیه هستید و وقت و سرمایه ملت و کشور را صرف مناقشه، لجبازی و کشمکش های بی اساس و یا خدایی نکرده تسویه حساب های شخصی با سایر مسئولین، نهادها و افراد حقیقی و حقوقی نمی کنید.

۶- در عرصه بین الملل و ارتباط با دول بیگانه عزت، حکمت و مصلحت ایران اسلامی را با هیچ چیز معاوضه و معامله نمی کنید و نسبت به تحقق آن اهتمام وافی و کافی می ورزید.

۷- نظر مخالف و انتقادی را تحمل می کنید و بر اشتباهات احتمالی دولت پافشاری نکرده و نسبت به رفع هرگونه خطا و اشتباه و مبارزه با هرنوع فسادی(خصوصاً در میان نزدیکان و وابستگانتان) بدون چشم پوشی اقدام می کنید.

۸- دست متجاوزین به بیت المال و سهم خواهان از انقلاب اسلامی را کوتاه می کنید و برای دین، معیشت و رفاه مردم از هیچ کوششی دریغ نمی کنید.

۹- با روحیه اعتدال و قانون مداری و تعامل مناسب با قوای قضائیه و مقننه و سایر نهادهای قانونی، امور اجرایی کشور را پیش برده و از هرگونه استبداد، خودکامگی و تفسیر به رأی قانون پرهیز می نمایید.

۱۰- با تمام توان از نخبگان، جوانان و تلاش گران کشور در عرصه های مختلف حمایت می کنید و زمینه پرورش و بروز و ظهور استعدادهای آنان در اقصی نقاط کشور را فراهم می آورید.

آقای رئیس جمهور! اینک بالاترین مقام اجرایی کشور به جنابعالی محول می گردد. لذا می بایست با تمسک به آموزه های اسلام عزیز، عاشقانه و راغبانه به این ملت و حکومت خدمت کنید و در معنای واقعی کلمه پاسدار آرمان های انقلاب اسلامی(این امانت و یادگار امام خمینی(ره)) و حرمت خون هزاران شهید به عرش سفر کرده آن باشید. امید می رود با "تدبیر" و عزم راسخ دولت جدید "امید" در دل مردم بیشتر از گذشته زنده و نام جاوید وطن در سراسر گیتی طنین انداز گردد.
مهدی فضائلی