آن روز، اينها آمدند و ذائقه‌مان را تغيير دادند؛ امروز داريم چوب تغيير ذائقه‌مان را با بروز بيماري‌هاي عجيب و غريب و انواع سرطان‌ها مي‌خوريم.
۰
به گزارش جهانبین نیوز به نقل از منطقه آزاد؛ محمدرضا سامري دانشجوي فعال فرهنگي در يادداشتي نوشت: آن روز که سوسيس و کالباس و نوشابه‌هاي قنددار و امثال اينها به بازار آمد کسي نفهميد مي‌خواهند غذاي ايراني را از سر سفره‌هاي‌مان جمع کنند تا آنکه ديابت و عفونت‌هاي معده‌اي و بروز سرطان‌هاي مختلف و... را ديدند.
آن روز، اينها آمدند و ذائقه‌مان را تغيير دادند؛ امروز داريم چوب تغيير ذائقه‌مان را با بروز بيماري‌هاي عجيب و غريب و انواع سرطان‌ها مي‌خوريم.
آن روز که ماهواره‌ها مهمان خانه‌هاي‌مان شد؛ چه مي‌فهميديم از تغيير ذائقه!!!
امروز اين مهمان ناخوانده به صاحب‌خانه‌اي تبديل شده که مهر و محبت خانواده را چند صباحي مهمان مي‌گيرد و بعد با آن، آن کاري را مي‌کند که نوشابه با جسم‌مان.
آن روز که آمدند و تعاريف را شکستند و از آزادي، احترام متقابل و... تفسير به رأي کردند؛ ذائقه‌مان را قلقلک دادند. اينقدر قلقلک دادند که غش کرديم و داستان‌مان شد، داستان آن قورباغه‌اي که آرام آرام در ديگ جوشيد و نفهميد چه بلايي سرش آمده.
يک روزي به خودمان مي‌آييم که سرطان به جان روح جامعه‌مان افتاده، يک روزي به خودمان مي‌آييم و مي‌فهميم بايد به سراغ همان سفره و ذائقه و مرام و منش ايراني برويم که کرم فرهنگ غرب وجودمان را فراگرفته.
از لذت‌های چند دقیقه‌ای و زودگذر که بگذریم و اندکی با خود خلوت کنیم، عاقبت به این نتیجه خواهیم رسید که باید با آخر کار فکر کرد نه به امروز و فردا و دو روز دیگر...
پیشگیری کنیم...
انتهای پیام/1026ج
آن روز، اينها آمدند و ذائقه‌مان را تغيير دادند؛ امروز داريم چوب تغيير ذائقه‌مان را با بروز بيماري‌هاي عجيب و غريب و انواع سرطان‌ها مي‌خوريم.
آن روز که ماهواره‌ها مهمان خانه‌هاي‌مان شد؛ چه مي‌فهميديم از تغيير ذائقه!!!
امروز اين مهمان ناخوانده به صاحب‌خانه‌اي تبديل شده که مهر و محبت خانواده را چند صباحي مهمان مي‌گيرد و بعد با آن، آن کاري را مي‌کند که نوشابه با جسم‌مان.
آن روز که آمدند و تعاريف را شکستند و از آزادي، احترام متقابل و... تفسير به رأي کردند؛ ذائقه‌مان را قلقلک دادند. اينقدر قلقلک دادند که غش کرديم و داستان‌مان شد، داستان آن قورباغه‌اي که آرام آرام در ديگ جوشيد و نفهميد چه بلايي سرش آمده.
يک روزي به خودمان مي‌آييم که سرطان به جان روح جامعه‌مان افتاده، يک روزي به خودمان مي‌آييم و مي‌فهميم بايد به سراغ همان سفره و ذائقه و مرام و منش ايراني برويم که کرم فرهنگ غرب وجودمان را فراگرفته.
از لذت‌های چند دقیقه‌ای و زودگذر که بگذریم و اندکی با خود خلوت کنیم، عاقبت به این نتیجه خواهیم رسید که باید با آخر کار فکر کرد نه به امروز و فردا و دو روز دیگر...
پیشگیری کنیم...
انتهای پیام/1026ج