در روزه شما تمرين مي کنيد که هنگامي که همه ي شرايط براي خوردن و آشاميدن فراهم است شما خود را نگه داريد بي شک کسي که ميتواند خود را نگه دارد و از اموال خود نخورد خواهد توانست که در مقابل وسوسه خوردن مال حرام هم خود را نگه دارد.
۰
{ يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلىَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُون }
{ اى كسانى كه ايمان آورده ايد روزه بر شما واجب شده همانطور كه بر اقوام قبل از شما واجب شده بود و اين دستور براى آن است كه پاك و پرهيزكار شويد }
سوره بقره آيه ۱۸۳
خداوند تبارک و تعالي در قران کريم اصلي ترين دليل وجوب روزه در ماه مبارک رمضان را گسترش تقوا معرفي مي کند اما به راستي رابطه ي تقوا و روزه داري چيست؟
ابتدا بايد مفهوم تقوا را به درستي بدانيم
تقوا از ماده «وقي» است، وقي يعني نگهداري. تقواي از معاصي در واقع معنايش «خود نگهداري» است. متقي باش يعني خود نگهدار باش. خود اين، يک حالت روحي و معنوي است که از آن تعبير به «تسلط بر نفس» مي کنند. اينکه انسان بتواند خود بر خود و در واقع اراده و عقل و ايمانش بر خواهشها و هوسهايش تسلط داشته باشد به طوري که بتواند خودش خودش را نگه دارد اين نيروي خود نگهداري اسمش «تقوا» است.
تقوا يعني شرايط گناه(مانند داستان حضرت يوسف و زليخا) فراهم باشد و شما بتوانيد خود را نگه داريد و اين تعريف شباهت زيادي با روزه داري دارد.
در روزه شما تمرين مي کنيد که هنگامي که همه ي شرايط براي خوردن و آشاميدن فراهم است شما خود را نگه داريد بي شک کسي که ميتواند خود را نگه دارد و از اموال خود نخورد خواهد توانست که در مقابل وسوسه خوردن مال حرام هم خود را نگه دارد.
به اين ترتيب خداوند با ايجاد يک برنامه ي سي روزه تمريني را براي خودداري و تقواپيشگي براي بندگانش قرار داده تا اين صفت الهي در طي اين سي روز در وجود آنها نهادينه شود.
انتهاي پيام/۱۰۲۴ج/۵۷۰ه