ملي؛لقب و عنواني که معمولا اسطوره ها و نخبگان هر کشوري را بدان مفتخر مي کنند و متعلق به همه ي مردم هستند اما در کشور ما گويا اينگونه نيست و ملي شدن چيزي يعني در انحصار قرار گرفتن آن براي شخص يا اشخاص خاص.
۰
تيم ملي فوتبال جمهوري اسلامي ايران در حالي پا به رقابت هاي جام جهاني ۲۰۱۴برزيل و جام ملت هاي آسيا ۲۰۱۵ پانهاد که تعدادي از بازيکنان دعوت شده بدان هر چند خوب بازي مي کردند اما حتي ثانيه اي هم در کشور فوتبال بازي نکرده بودند.
دعوت از اشکان دژآگه، رضا قوچان نژاد، سردار آزمون و .....با وجود بازيکنان خوب ايراني در ليگ برتر نشان داد که فدراسيون فوتبال حتي براي ليگ خودش هم ارزش قايل نيست و ايران با بازيکناني به ميدان رفت که تنها نام ايراني داشتند.
با وجو دعوت از بازيکنان دورگه اما تيم ملي فوتبال بدون نتايج قابل قبول در جام جهاني به کشور باگشت.
تنها با گذشت چند ماه از حضور ناموفق تيم ملي فوتبال در جام جهاني، اين بار تيم فوتبال کشور راهي جام ملت هاي آسيا وارد اين مسابقات شد اما اين بار با وضعي اسفناک تر از گذشته.
تيم فوتبال ايران در حالي به استراليا رفت که دو يازيکن دعوت شده آن سرباز فراري بودند. کساني بودند که قانون کشور را براي منافع خود به کمک عده اي ديگر زير پا نهادند و کارت معافيت سربازي جعلي دريافت نمودند.
تيمي که اصل و اساس کشور را زير پا بگذارد و فقط براي نتيجه بي توجه به قوانين و اصول وارد مسابقات شود ملي نيست، تيمي که نه براي دفاع از اصول و آرمان هاي کشور که براي نتيجه و فقط برد آن هم به هر قيمتي به عرصه ي مسابقات رود ملي نيست و همان بهتر که اين تيم در همان مراحل ابتدايي حذف شود و نام ايران اسلامي پله صعود عده اي قانون شکن نشود.
تيم ملي يعني عصاره ي توان و غيرت جوانان ايراني اما اين تيم ملي نبود اين تيم تيم سرمايه داران و پولداران و ياغيان بود، تيم فوتبال ايران در اين دوره از بازيها نتوانست از مرحله يک چهارم نهايي بالاتر رود اما حتي اگر به قهرماني هم مي رسيد بازهم افتخارش ملي نبود.
انتهاي پيام /۱۰۲۴ج/۵۸۰ک