یک کوهنورد ایرانی مقیم آمریکا که به تنهایی پس از عبور از دیواره جنوبی کوه سیالان به حوزه مازندران در تنکابن وارد شده بود توسط گروه امدادهلال‌احمر نجات یافت.
۰
تاریخ انتشاريکشنبه ۳ شهريور ۱۳۹۲ - ۱۱:۵۹
کد مطلب : ۸۳۳۷
نجات یک کوهنورد آمر‌یکایی در ارتفاعات سیالان
لحظات پرالتهاب برای امدادگران؛ از اصفهان تا تنکابن/خوشگذرانی کوهنورد گمشده در ارتفاعات
آزموده ROD Azmodeh ۳۶ ساله اصالتاً شمالی و املشی است و هشت سالی که مقیم آمریکا‌ست و نیز دارای تحصیلات کارشناسی ارشد رشته مهندسی مخابرات است، پس از حدود هشت ساعت سرگردانی در ارتفاعات سیلان در تنکابن با گروه امدادگران هلال‌احمر تنکابن که از شب گذشته در حال جست‌وجو برای نجات وی بودند مواجه شد و با بازگشت به تنکابن در محل اداره جمعیت هلال احمر این شهرستان در کمال سلامت به همسر و خانواده‌اش پیوست.
رئیس جمعیت هلال احمر تنکابن در این ارتباط گفت: مقارن ساعت ۳۰/۲۰ شب گذشته با اطلاع از اینکه یک عضو از گروه چهار نفره کوهپیمایی که از جبهه جنوبی قله سیلان در منطقه الموت قصد عبور از دیواره و یخچال‌های این کوه و حضور در ارتفاعات تنکابن را داشته به تنهایی به این نقطه رفته با اعلام خانواده‌اش مبنی بر اینکه وی به دلیل وجود مه گم شده است و آنها در یک تماس بسیار کوتاه از فرد گمشده از این ماجرا مطلع شده‌اند، تیم امداد و نجات چهار نفره‌ای متشکل از امدادگران خبره هلال‌احمر تنکابن وارد عمل شدند و از ساعت ۹ شب با حضور در پای کوه سیالان وجب به وجب منطقه‌ای را که علاوه بر مه‌آلود بودن بارانی نیز بود تا صبح به جست وجو پرداختند.
یدالله صالحی افزود: به دلیل گستردگی حوزه پیرامونی قله سیالان و وجود دره‌های عمیق، خط رأس و یخچال‌ها نیز پوشش گیاهی، گروه چهار نفر ما به دو گروه تقسیم شدند و گروه پشتیبانی این فرد را در حوالی هر تنگ نقطه‌ای بالای دشت دریاسر که در پای قله سیالان در تنکابن قرار دارد یافتند.
آرد(AROD) آزموده ۳۶ ساله در ارتباط اتفاقاتی که پیرامون حضورش در کوهستان برایش به وقوع پیوست به خبرنگار فارس گفت: با توجه به تجربه هشت سال پیش و زیبایی منحصر به فردی که این منطقه داشت و نیز نظر به اینکه بهترین خاطرات کودکی‌ام در شمال بوده است بسیار علاقمند بودم باز هم در این منطقه برای کوهپیمایی و حضور یابم.
وی گفت: پس از ورود به الموت و کوهپیمایی و رسیدن به پای دیواره‌های جنوبی سیالان قصد حرکت به سمت بالا و ورود به حوزه مازندران در تنکابن را داشتیم که سه نفر همراهم به دلیل خستگی اعلام کردند دیگر قادر به ادامه راه نیستند.
وی ادامه داد: چون احساس می‌کردم توانایی این کار را دارم با امکانات اولیه و مناسبی که همراهم بود به راهم ادامه دادم و از آنها جدا شدم، قصدم این بود پس از سرازیر شدن به سمت پایین کوه، در تنکابن به محل استقرار دامدارانی که در آن‌جا بودند بروم و در کنار آنها شب را سپری و فردا به راهم به سوی خرم‌آباد و تنکابن ادامه داده و به خانواده‌ام در شمال بپیوندم که متأسفانه به دلیل عدم دید و یا جابه‌جایی احتمالی دامداران، آنها را نیافتم و با تاریکی هوا و نیز مه‌آلود شدن منطقه علاوه بر نیافتن مسیر درست، احساس کردم با ادامه راه در این شرایط بیش از اینکه به نقطه مناسبی برسم شاید بیشتر دچار مشکل و یا حادثه شوم.
این کوهنورد افزود: بهتر دیدم به جای حرکت و صرف انرژی در شرایط جوی نامناسب که در آن گرفتار شده بودم تا صبح و تغییر شرایط موجود مکانی را برای استقرار در شب بیابم و به همین منظور با گذر از یخچال‌های رینه در یک بلندی مستقر شدم و با امکاناتی که داشتم آتشی برپا کردم و در کیسه خوابم به استراحت پرداختم.
آرد آزموده در ادامه گفت: در این میان دفعات با صدای بلند کمک خواستم و مدام ذهنم درگیر این بود که چه کنم تا سالم به مقصد برسم و در جواب فریادهایم چند پاسخی نیز شنیدم اما آنها که نمی‌دانم که بودند بعداً مشخص شد چند پاسخ از گروه جست‌وجو و نیز چند پاسخ از سوی دامداران بوده است، به دلیل عدم دید کافی مرا نیافتند.
وی ادامه داد: وضع به همین منوال تا صبح ادامه یافت حوالی صبح با کم شدن مه و باران و افزایش دید با نهایت تعجب دیدم مسیر اصلی به سمت تنکابن تقریباً نزدیکم پایین محل استقرارم قرار دارد و با جمع‌آوری وسایل و ادامه راه، حدود ساعت هفت صبح به یک گروه از کوهنوردانی که در حال صعود به قله سیالان از تنکابن بودند برخوردم و مرا راهنمایی کردند و با ادامه مسیر به دو نفر از امدادگران هلال‌احمر تنکابن برخوردم که با تجهیزات ارتباطی در پی من بودند.
وی افزود: با مشاهد کوهنوردان و نیروهای امدادی هلال‌احمر علاوه بر شادی زیاد در بازگشت با آنها دوست شدم و این دوستان نکات بسیار زیادی از مسائل فنی را به من یادآور شدند که همه ما لازم است به آنها توجه کنیم.
آزموده افزود: موبایلم تقریباً شارژ داشت اما با حضور در ارتفاعات سریعاً شروع به خالی شدن کرد و من در ارتباط‌های اولیه هلال‌احمر معلم کلایه و قزوین تماس گرفتم و مراتب وضعیت خودم را به آنها اطلاع دادم اما در بحث حضور و جستجوی گروه امداد تنکابن همسرم پس از اولین تماس که با او داشتم چون در اصفهان حضور داشت از آتش‌نشانی اصفهان کمک گرفت و آنها با تماس تلفنی به هلال احمر تنکابن موضوع را اطلاع‌رسانی کردند که این دوستان وارد عمل شدند.
وی با تقدیر از زحمات همه کسانی که برای امدادرسانی به مردم از تمام توان خود بهره‌گیری می‌کنند، به همه هموطنان توصیه کرد: هیچ‌گاه اشتباهی را که خودش مرتکب شد است را تکرار نکنند زیرا مناطق بکر خطرات زیادی از جمله سرما، دره‌های عمیق، مخاطرات یخچال‌ها و رودخانه‌های سیلابی و بهمن، حیوانات وحشی دارند و همه آنها به نحوی سلامت فرد غیر آشنا و ناوارد به این مناطق و نیز تنها را در مناطق این چنین به خطر می‌اندازند.
رئیس جمعیت هلال‌احمر تنکابن در بخشی دیگری از سخنان خود گفت: هیچ‌گاه به صورت تنهایی و بدون راه بلد به مناطق بکر به ویژه کوهستان‌ها و جنگل نباید رفت.
یدالله صالحی تصریح کرد: گروه باید حداقل سه نفر باشند که در مواقع لزوم دو نفر دیگر بتوانند به فرد سوم کمک کنند و افراد باید دارای آمادگی جسمانی مناسب بوده و همراه خود امکانات و تجهیزات مناسب شناسایی مانند جی‌پی‌اس و چراغ دستی، سوت و نیز وسایل ارتباطی مناسب در کنار وسایل اسکان موقت داشته باشند.
صالحی با تاکید بر اینکه در انجام وظایف محوله ضمن مسئولیت‌های ذاتی جمعیت یعنی امداد و نجات هر انسان در شرایط بد و دشوار، بهترین و مهم‌ترین نتیجه بازگشت فرد مانند این هموطن به کانون خانواده و حفظ سلامتی او و نیز خوشحالی خانواده‌های این افراد است.
وی با تقدیر از زحمات امدادگران تاکید کرد: در استان مازندران امکانات امداد و نجات کوهستان و پشتیبانی به لحاظ سخت افزار و نیروهای انسانی ماهر و تجهیزات بسیار خوب است و در تنکابن نیز به همین منوال شرایط بسیار خوب است و نیروهای بسیار زبده‌ای جهت امداد و نجات داریم و عمده‌ترین مسئله ما دریا و سواحل است که در این مورد جمعیت هلال‌احمر در صورت کمک در تأمین زمین مناسب آمادگی آن را دارد تا یک پایگاه امدادی دریا و ساحل را نیز در شهرستان احداث کند.
مرجع : خبرگزاری فارس