۲
اعتدالی که خود آقای روحانی آن را "ترجیح دادن منافع ملی بر منافع حزبی" تعریف کردند.
اما روحانی مدت زیادی نتواست در مسیری که خودش ترسیم کرده بود دوام بیاورد و در همین روزهای ابتدایی از جاده اعتدال و اعتدال گرایی خارج شد، "که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها...
بله،در جاده ی اعتدال آقای روحانی در همین ابتدا موانع و مشکلاتی پدید آمد که باعث افراط و تفریط هایی شد.
همه چیز از کابینه ی آقای روحانی شروع شد،کابینه ای که بوی همه چیز از آن به مشام می رسید به جز اعتدال،کابینه ای که در آن وزرای افراطی معرفی شده بودند تا معتدل.
در میان این وزیران چند نفری بودند که در فتنه ۸۸ نقش داشتند و تا کنون هم به روش های مختلف این ارتباط را ادامه داده و هیچگاه از اقدامات دیروزشان برائت نجسته بودند.
پس از آن اکبر ترکان در سخنانی که افراط در آن ها به شدت متجلی بود، نمایندگان ملت را تهدید کرد که اگر افکارشان متناسب با افکار حسن روحانی نباشد در انتخابات بعدی توسط مردم انتخاب نخواهند شد.
هر انسان عاقلی می فهمد که این سخنان ترکان یعنی افراط محض، یعنی تایید این تعریف از اعتدال که هر کس بر خلاف میل ما باشد افراطیست و هر کس موافق با ما باشد معتدل!
اما وقتی که عدم صلاحیت آن چند وزیر به مجلس اثبات شد، نمایندگان با شجاعت در مقابل آن ها ایستادند و رای مخالف خود را به افراط، فتنه و اغتشاش وبی قانونی ابراز داشتند.
هر چند به گفته ی امام خامنه ای همه ی صلاحیت ها را نباید به دلیل یک مسئله ی کوچک از یک نفر گرفت اما مسئله ی فتنه مسئله ی چندان کوچکی نیست!
پس از رای اعتماد نگرفتن سه تن از وزیران، همان هایی که کذب ادعاهایشان، وقسم های جلاله شان در مجلس ثابت شد و ثابت شد که با فتنه گران رابطه های آنچنانی داشته اند و اهل افراط بوده و هستند. آقای روحانی اقدام به قرار دادن همان ها در پست های نزدیک به خودش کرد تا به این وسیله بگوید نه تنها نظر نمایندگان بلکه حقیقت واضح حضو ر این افراد در فتنه ی ۸۸ هم برایش چندان اهمیتی ندارد.
آقای روحانی،قرار دادن کسانی که با رفتارشان مهر تایید بر اغتشاشات ۸۸ زدند در پست های نزدیک به خودتان چه معنی می دهد به جز افراط و تفریط!؟به جز خارج شدن از جاده ی اعتدال!؟
مرجع : پایگاه خبری تحلیلی هفت چشمه