طرح هجرت،آغاز هجرت به درون

براستی شرکت کنندگان در طرح هجرت اوقات فراغت نمی گذرانند ،اوقات فراغت را به بهای ارزشمندی می خرند تا وام دار اجری بزرگ شوند و در دعاهای پایان روزشان که هنوز گرد خستگی بتنشان است خداوند را به حق دعاهای پیرزن روستایی سوگند آمرزش دهند.

روزهای تابستان که آغاز می شود و امتحانات که تمام می شود ،همه دانش آموزان از سویی به فکر استراحت و رفع خستگی 9 ماه تلاش مداوم و تمرین و تکلیف و امتحان هستند و از طرفی هم برنامه هایی برای این روزهای طولانی دارند که از یاد گرفتن حرفه تا شرکت در برنامه های فرهنگی همه و همه کمک می کند تا عمر به بطالت نگذرد و ادای دین حق زندگی کردن که خداوند در اختیار بندگانش قرار داده است هر قدر که درتوان هر کسی است ،باشد .

اما عده ای هم برای این روزها برنامه ای بزرگ دارند ،ندای طرح هجرت که بلند می شود برمی خیزند و کمر همت می بندند و به یاری همنوعانی می شتابند که روزی یاریشان را در محضر ایزد توانا گواهی خواهند کرد .

این لبیک گویان یاری طلبی ،گروه گروه به مناطقی روانه می شوند که رنج روزگار را شاید آنجا می توان بیشتر تجربه کرد.

مناطقی که دانش آموزانشان گاهی در حسرت سقفی برای نشستن زیر آن و درس خواندن و درس گرفتن به سر می برند .اینان با تلخی طعم بی سوادی پدرانشان کنار آمده اند اما اینک با فشردن دستان یاری هجرت کنندگان که به سویشان دراز شده است،آستین ها را برای به حسرت انداختن این حسرت کهن بالا می زنند .

به میان دانش آموزان شرکت کننده در طرح هجرت که بروی،فقط همت نیست ک موج می زند می توان روح معنویت و روحانیت را نیز با تمام وجود در میانشان پیدا کرد.

زمانی که این هجرت کنندگان سنگی را روی سنگی می گذارند تا آلونکی بسازند برای هم سن و سالانشان که آنان بتوانند فارغ از دغدغه سرما و گرما درس بخوانند،یا زمانی که دیوار سوخته مدرسه ای کهنسال را رنگ آمیزی می کنند،یا وقتی آغل گوسفندان پیر زنی را که درآمدش از شیر دام هایش است و زمستان گذشته دام هایش را بی خانمان کرده است تعمیر می کنند،یا حتی آنگاهی که آنچه راطی یک سال آموخته اند به دوستانشان که تنها یکی دو سال از آنان کوچکترند می آموزند ،نمی توان گفت دارند اوقات فراغت می گذرانند.

براستی هم آنان اوقات فراغت نمی گذرانند ،اوقات فراغت را به بهای ارزشمندی می خرند تا وام دار اجری بزرگ شوند و در دعاهای پایان روزشان که هنوز گرد خستگی بتنشان است خداوند را به حق دعاهای پیرزن روستایی سوگند آمرزش دهند.

و آنجا این حرکت عظیم تر می شود که با شور و اشتیاق و انرژی جوانی در هم می آمیزد،و مصداق شعر بنی آدم اعضای یکدیگرند رابه رفاه طلبان بی درد می نمایاند و براستی این هجرت هجرتی است به فطرت همنوع دوستی .