به گزارش خبرنگار جهانبین، لحظه اعلام اسامی تایید شدگان نامزدی ریاست جمهوری،نفس ها را درسینه حبس کردو حرف و حدیث ها شروع شد... شب گذشته وقتی اسامی تایید صلاحیت شدگان(یا به اصطلاح احرازشرایط شدگان)ریاست جمهوری از تلویزیون یکی یکی اعلام میشد استرس در دلها شدت میگرفت وبینندگان یکی پس از دیگری وقتی میدیدند نامزد مورد نظرشان رد میشودنا امیدانه میگفتند:ای بابا امسال رأی نمیدهم. اما عوام نمیدانند که مصلحت چیست و فقهای شورای نگهبان، خود، کارکشته اند وبهتر از هرکسی میدانند که صلاح و عدم صلاح یعنی چه. سپس مصاحبه ای کوتاه با نامزد های احراز شرایط شده پخش شد که همه نامزد ها برنامه اصلی خود را اصلاح اوضاع اقتصادی عنوان کردند و حتی به صراحت گفتند که برحسب احساس مسئولیت و وظیفه ای که به گردن داشته اند قدم به میدان نهاده اند. انگار اوضاع مملکت آنقدر به هم ریخته که درمان پذیر نیست وخداوند به آنها رسالتی داده تا بیایند و این وضع بی ریخت را سروسامان بدهند . باید به چنین اشخاصی گفت:بابا ایول !حاجی دست مریزاد!تو دیگه کی هستی؟ چرا زودتر نیومدی؟ به نظر میرسد اوضاع اقتصادی ایران پیراهن عثمانی شده تا هر کسی که ازراه میرسد آنرابر چوب علم کند و به خونخواهی اش قیام کند.براستی اگر وضعیت اینقدر خراب است،چنین اوضاع اقتصادی در هم و برهمی را چه کسی به وجود آورده است؟ بگذارید سوال را خودم پاسخ دهم: دولت قبلی یا مردم!واکنون مصلحان یکی پس از دیگری سر از بالین برداشته اند که :اصلاح اوضاع اقتصادی وظیفه شرعی ماست و در برنامه کار ما در صدر قرار دارد. یک نفر نیست به این حضرات بلند پایه بگوید:فکر یک تکه نان از یک تن خربزه بهره وری بهتری دارد.