۰
اما کاندیداها برای برون رفت از این وضعیت چه برنامه ای دارند؟
باهنر، بیمه بیکاری را راه حل می داند
محمدرضا باهنر که گرانی و بیکاری را مشکل اصلی کشور عنوان می کند، بیمه بیکاری را راه برون رفت از وضعیت کنونی اشتغال در کشور می داند. به عقیده او، برای اشتغال پایدار باید برنامه‌ریزی طولانی‌تر داشته باشیم و اشتغال پایدار ایجاد شود. همچنین در کنار این موارد، باید بیمه بیکاری رواج بیشتری داشته باشد تا از این طریق بیکاران حداقل دریافتی را داشته باشند. او تاکید می کند که بیمه بیکاری باید جزو برنامه‌های عاجل دولت آینده باشد.
محمدرضا باهنر در زمینه راه حل برون رفت از بیکاری به نحوه اداره ناموفق بیکاری در دولت احمدی نژاد اشاره می کند و می گوید: " سال ۹۱ دولت گفت می‌خواهد ۲٫۵میلیون شغل ایجاد کند اما ما آن زمان گفتیم اگر همه توان کشور را بسیج کنیم می‌توانیم یک میلیون و صد هزار شغل ایجاد کنیم اما دولت نه تنها ۲٫۵میلیون شغل ایجاد نکرد بلکه در ایجادیک میلیون صد شغل نیز موفق نبود."
رضایی، شعار بدون راهکار؟!
محسن رضایی یکی دیگر از کاندیداهایی است که بر مسائل اقتصادی تسلط کافی دارد و چه بسار بارها پیش بینی های اقتصادی او از درست از آب درآمده است. او درباره موج بیکاری در کشور اظهارات زیادی داشته است. از نظر او یکی از معضلات اصلی اقتصاد ایران، تک محصولی بودن و وابستگی شدید آن به درآمدهای نفتی است.
او که به شدت از نحوه اداره کشور ناراضی به نظر می رسد، معتقد است: " اداره کشوری که نتواند فقر، بیکاری و گرانی را حل بکند در شأن ملت ایران نیست."
رضایی در جایی دیگر نیز می گوید: " در حال حاضر بیکاری، گرانی و فقر کمر مردم را خم کرده و به راستی باید با تمام توان در این خصوص چاره‌اندیشی جدی صورت گیرد."
وی که می داند یافتن شغل بزرگترین آرزوی جوانان است به خوبی اوضاع اقتصادی مردم درک کرده است ولی با این حال راهکار مشخصی را در زمینه حل معضل بیکاری ارائه نکرده استو تنها به ذکر " اخذ تصمیمات کارشناسی" اکتفا کرده است.
چاره اندیشی حسن روحانی برای بیکاری
حسن روحانی از دیگر نامزدهای انتخاباتی ریاست جمهوریست. اعلام رسمی حضور او در بین نامزدهای انتخاباتی سروصدای زیادی را در رسانه های بیگانه به پا کرد؛ چرا که او زمانی مسئولیت پرونده هسته‌ای ایران را بر عهده داشت.
حسن روحانی در جدیدترین اظهارات خود به سند چشم‌انداز ۲۰ ساله که در آن «اشتغال کامل» یک هدف راهبردی در افق ۱۴۰۴ اعلام شده است، اشاره می کند. حسن روحانی نیز مانند محسن رضایی، نحوه مدیریت کشور را عامل بیکاری می داند.
به عقیده عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام : ... نه تنها این احکام قانونی در برنامه چهارم توسعه متناسب با اهداف تعیین شده تحقق نیافت بلکه متاسفانه حتی با در نظر گرفتن یک تعریف بسیار نازل از کار، افراد با یک ساعت کار در هفته، شاغل محسوب می‌شوند و باز هم اشتغال نه در حد کافی بلکه «لازم» هم حاصل نشد.
او می گوید: "در این شرایط ادعای آنها که وعده می‌دهند تا چند ماه دیگر چیزی تحت عنوان بیکاری در کشور وجود نخواهد داشت، واقعا جای تامل دارد."
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام که معتقد است ایران سابقه نرخ بیکاری یک رقمی را هم تجربه کرده "برنامه، تعهد به قانون و توجه به تذکرات کارشناسان و اعضای هیئت‌های علمی دانشگاه‌ها" راخ حل معضل بیکاری می داند. وی تصریح می کند : برای ایجاد اشتغال و مبارزه با بیکاری سرمایه‌های داخلی به تنهایی کافی نیست بلکه باید در شرایط نوین پیش رو بتوانیم سرمایه خارجی را نیز جذب کنیم تا بتوانیم به بازار رقابتی کالا و تولید با هدف صادرات وارد شویم.
او همچنین نقش تقویت کارآفرینان امور عمرانی و زیربنایی و توریسم را در اشتغالزایی بسیار مهم می داند.
راه حل معادله بیکاری از زبان وزیر سابق
سعیدی کیا معتقد است، پول نفت باید در قالب یک صندوق مشخص ذخیره‌سازی شود تا از این محل پول به حوزه کار، تولید و اشتغال توزیع شده و زمینه در‌آمدزایی و ایجاد کار‌آفرینی فراهم شده و از این طریق کشور اقتصادش پویا و توانمند شود. البته او تصریح می کند که خط تولیز باید تقویت شود تا از این طریق اشتغالزایی انجام گیرد.
او تاکید می کند که باید به مردم اعتماد کرد و ابزار و امکانات توانمندی را در اختیار آنها گذاشت تا بتوانند در این عرصه موفق عمل کنند. وی با اعلام اینکه ضریب بیکاری در کشور ۱۱٫۵ درصد است، می گوید: اگر اشتغال پایدار در کشور ایجاد شود بستر امن برای زندگی اجتماعی و دوری از جرایم و گناه به وجود می‌آید و در این سال‌ها به رغم آنکه جمعیت رشد کرده است اما از تعداد بیکاران کاسته نشده و همچنان ضریب نرخ بیکاری رو به رشد است.
بیکاری از دید این اصلاح طلب
عارف اولویت برنامه اقتصادی خود را در صورت سکانداری دولت یازدهم، مهار تورم می داند. او می گوید: "بعد از مهار تورم هیچ راهی جز توجه به اشتغال نداریم و در این زمینه هم تجربه موفقی داریم. متوسط ۸۵۰ هزار فرصت شغلی در سال عملکرد دولت اصلاحات در این زمینه است."
وی " برگرداندن ثبات اقتصادی و جلب سرمایه،انجام اصلاحات ساختاری و ارتقا جایگاه نهادهای مهم تصمیم سازی و تصمیم‌گیری مانند شورای عالی اشتغال،شورای اقتصاد و شورای پول و اعتبار" را زمینه ساز اشتغالزایی در کشور می داند.
راه کار آل اسحاق چیست؟
طبق محاسبات یحیی آل اسحاق، عضو ائتلاف پنجگانه اصولگرایان، کشور سالانه احتیاج به ۶۰۰ هزار شغل جدید دارد که با محاسبه عقب ماندگی حدود سه میلیون نفر از بیکاری در ایران رنج می برند.
او می گوید: " حدود ششصد ،هفصد هزار میلیارد دلار ما درآمد از منابع ارزی بدست آوردیم و با این درآمد می شد زمینه اشتغال و تولید را فراهم و مسائل اجتماعی را حل کرد."
پورمحمدی از بزرگترین فساد می گوید
پورمحمدی فساد بزرگ و اصلی را بیکاری می داند. وی می گوید: نباید به بهانه ممانعت از یک فساد موجب به وجود آوردن فسادی بزرگ‌تر مانند بیکاری و از کار بیکار شدن کارگران شویم.
وی که ۱۸ سياست و ۱۵۸ اقدام و تدبير در برنامه‌هاي انتخاباتي‌اش طراحي کرده‌است، افزایش تولید را راهکار برونر فت از بیکاری می داند. به عقیده او، " اگر بتوانيم توليد را زنده کنيم رکود از بين خواهد رفت. با افزايش توليد رکود متوقف خواهد شد، همچنين با افزايش توليد محصولات، اشتغال زايي افزايش مي‌يابد و تورم کنترل مي‌شود. اگر به دنبال حل مشکلات جوانان و بيکاري هستيم بايد توليد را افزايش دهيم. و براي محقق شدن اين امر بايد برنامه داشته باشيم که متاسفانه در اين راستا با پرت برنامه مواجه هستيم و اگر پرت برنامه نداشته باشيم، مشکلات اقتصادي مرتفع خواهند شد."
شریعتمداری چه نظری دارد؟
وی در این زمینه آمار دقیقی ارائه می کند. وی می گوید:" بايد توجه داشت يکي ديگر از مهمترين گرفتارهاي امروز جامعه بيکاري است. امروز علي رغم افزايش سه برابري درآمد نفت بيکاري در بدترين وضعيت خودش قرار دارد نرخ بيکاري ۹ درصدي در سال ۱۳۷۵ كه در سال ۱۳۸۵ به ۱۱.۲ درصد رسيده بود امروز از مرز ۱۲ درصد نيز گذشته است. بيکاري به دليل جوان بودن جمعيت کشور يک امر غيرطبيعي نيست، اما حرکت رو به افزايش آن عليرغم شعارهاي كار و توليد و اشتغال و درآمدهاي هنگفت نفتي ، غيرطبيعي است . عليرغم افزايش در آمد كشور همزمان با روند کاهش ميزان افراد جوياي کار که در سال گذشته حدود ۲ ميليون ۸۰۰ هزار نفر برآورد شده است در کشور نبايد شاهد افزايش اين بيکاري ها باشيم. همچنين بايد به اين نکته نيز توجه ويزه داشته باشيم که در فضاي کسب و کار بر اساس آمار هاي بين المللي ايران در ميان ۱۸۳ کشور در رتبه ۱۴۴ قرار دارد ."
وی هنوز راهکار دقیقی را برای حل این موضوع ارائه نکرده است.
بیکاری ایرانی از دید فلاحیان
فلاحیان نیز از آن دسته افرادی است که برنامه جامعی را برای بیکاری ارائه نکرده است. ولی او می گوید: " نرخ جهانی بیکاری ۲۰ درصد است ولی این رقم در کشور بسیار بالاتر است؛ ضمن اینکه به زودی چهار میلیون دانشجو پس از فراغت از تحصیل به صف بیکاران می پیوندند که برای رهایی از این بحران باید راهکارهای اساسی تدوین کرد."
او، تثبیت قیمت ها، آرامش بازار از طریق مبارزه با تورم را از اولویت های برنامه های انتخاباتی خود عنوان می کند.
اقتصاد رقابتی راه حل ولایتی
ولایتی عضو ائتلاف ۲+۱، برای حل بحران بیکاری نظری متفاوت با سایرین دارد. به عقیده او،تنها اقتصاد رقابتی و سالم است که مشکل بیکاری را حل خواهد کرد.
به عقیده او، " موضوع اشتغال را نمی‌توان صرف نظر از دیگر سیاستهای کلان اقتصادی و به طور مجزا مورد بررسی قرار داد. اشتغال معلول و محصول دیگر عوامل اقتصادی از جمله ارزان سازی و ساماندهی فضای کسب و کار است. به این معنا که اگر کشوری یک اقتصاد پررونق و رقابتی داشته باشد که در آن، عوامل اقتصادی مثل تولید، عرضه و تقاضا، قوانین درست کار و تامین اجتماعی، بازار سرمایه، حتی عواملی همچون نرخ سود بانکی یا نرخ ارز، به سامان بوده و هر یک مسیر درست خود را طی کرده باشد، اشتغال به عنوان محصول یک اقتصاد پویا و سالم نمود پیدا خواهد کرد."
(منبع:افکار)