ای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «جهانبین نیوز»، طلبه شهید صفرعلی یعقوبی در وصیت‌نامه خود می‌نگارد:
 
این وصیت‌نامه‌ها انسان را می‌لرزاند و بیدار می‌کند. (امام خمینی)

اللهمانی اشهد ان لا اله الاالله وحده لا شریک له و ان محمدا عبده و رسوله و ان علیا ولی الله و امامه و ان الائمه من ولده ائمته.

خداوند متعال در قرآن می‌فرماید: ولنبلونکم بشی من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرین.

با حمد و سپاس خداوند و پس از شهادت به یگانگی او و شهادت به رسالت پیامبر اسلام و شهادت به ولایت علی ابن ابیطالب و فرزندانش علیه‌السلام و با درود و سلام به پیشگاه منجی عالم بشریت امام عصر (عج) و نائب برحقش امام امت و با درود و سلام بر امت اسلام ملت ایران.

اول وصیت خودم را بامعنای چند آیه از قرآن شروع می‌کنم. خداوند کریم می‌فرماید: ای اهل ایمان در پیشرفت کار خود صبر و مقاومت پیشه کنید و به ذکر خدا و نماز توسل جوئید که خدا یاور صابران است و در آیه‌ای دیگر می‌فرماید و البته شما به‌سختی ها چون ترس و گرسنگی و نقصان اموال و آفات زراعت بیازماییم و بشارت و مژده آسایش از آن سختی‌ها صابران راست ملت ایران در این شرایط که قرار داریم و اکنون‌که در موضع امتحان الهی قرارگرفته‌ایم باید خوب متوجه باشیم که به نحو احسن بتوانیم از عهده امتحان الهی برآییم.

اگر اکنون ازنظر اقتصادی در مشکلات هستیم و مشکلات فشار می‌آورد ولی باید صبر کرد و با این مشکلات دست‌وپنجه نرم کرد وهمان طور که پیامبر اسلام در مدت سه سال در شعب ابیطالب باآن‌همه سختی‌ها و مشکلات دست‌وپنجه نرم کرد.

دنیا باید بداند که ملت ایران ملتی می‌باشد که مشکلات و سختی‌ها را تحمل می‌کند و حاضر به دراز کردن دست به‌سوی آمریکا و شوروی نیست زیرا که خداوند در قرآن اهل ایمان را بشارت داده و فرموده است که ما شمارا به سختی‌ها و مصائب امتحان می‌کنیم؛ و سفارش دیگر من به ملت این است که‌ای ملت قهرمان تنها راه نجات شما اسلام و پیروی همه‌جانبه از امام عزیز و قرار گرفتن در خط امام که همان روش انبیاء و ائمه معصومین است می‌باشد.

وصیت من به همسالانم این است که‌ای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد مبادا در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد.

مبادا در حال بی‌تفاوتی بمیرید که علی‌اکبر حسین (ع) درراه حسین (ع) و باهدف شهید شد. وای روحانیون متعهد و مسئول به معرفی هر چه دقیق‌تر اسلام و قرآن بپردازید و بابیان احکام الهی و عمل به آن‌ها، این نسل تشنه را اشباع کنید و این نونهالان عزیز جامعه را از غرق شدن در منجلاب مکتب‌های غیر اسلامی نجات دهید و اما شما برادران طلبه هم بحثم اگر می‌خواهید عضو مفید و مؤثری برای اسلام و جامعه باشید.

لازم است پایه فقاهت را تحکیم کرده و صاحب‌نظر باشید. اگر خدای‌نخواسته درس نخوانید حرام است در مدرسه بمانید.

نمی‌توانید از حقوق شرعی محصلین علوم اسلامی استفاده کنید و باید هر قدمی که برای تحصیل علم برمی‌دارید قدمی هم برای کوبیدن خواسته‌های نفسانی، تقویت قوای روحانی، کسب مکارم اخلاق، تحصیل معنویات و تقوی بردارید.

خدا را شکر می‌کنم که مرا توفیق داد که به عهدی که در مراسم هفته را درم بسته بودم وفا کنم و خون خود را تقدیم اسلام کنم و تاآخرین‌نفس راه برادرم را ادامه دهم؛ اما وصیت من به‌پیر و مادر و برادران و خواهرانم، شمارا سفارش می‌کنم به تقوای الهی و ترس از خدا و به ملازمت و فرمان او به آباد داشتن دل خود به یاد او و به چنگ زدن به ریسمان الهی و باید وصیت کنم شمارا که در دنیا مسافر وار زندگی کنید و دل به دنیا نبندید که متاع دنیا اندک است.

پیامبر به ابوذر می‌گوید ای اباذر در دنیا چون غریبان یا رهگذران باش و خود را همواره از خفتگان در گور بدان و بپرهیز که مرگ به هنگام غفلت گریبانت را بگیرد. وصیت دیگر من اینکه در امام بیشتر دقیق شوید وسعی کنید عظمت او را یابید و خود را تسلیم او سازید و صداقت و اخلاص خود را همچنان حفظ کنید اگر فیض شهادت نصیبم گشت.

آنانی که پیرو خط سرخ امام خمینی نیستند و به ولایت او اعتقاد ندارند برمن نگریند وبر جنازه من حاضر نشوند؛ اما باید که دماء شهدا آنان را نیز متحول سازد و به رحمت الهی نزدیکشان کند.

مادر عزیزم میدانم داغ از دست دادن فرزند برای مادر بسیار مشکل است آن‌هم مادری که داغ بزرگ‌ترین فرزندش علی‌اکبر را دیده است اگر بگویم مرا فراموش کنید میدانم که امکان‌پذیر نیست ولی مادر عزیز عمر دنیا کوتاه است بالاخره آدمی روزی آمده و روزی می‌رود (انالله وانا الیه‌راجعون) پس چه‌بهتر که مرگم درراه خدا و خدمت به اسلام باشد و چه خوب که انسان جان خود را در برابر تحصیل رضایت حق و بهشت جاودان در کنار مقربان درگاه الهی بفروشد.

مادر جان می‌خواستم قلم را بروی کاغذ سفید حرکت دهم که دستم لرزید و نگاهم به دورها افتاد و خاطرات شیرین زنده گشت.

مادر مرا ببخش و در نمازهایت دعایم کن تا با اباعبدالله (ع) محشور شوم مادر عزیزم یادم آمد آن روزی را که برادر شهیدم می‌خواست به جبهه بیاید شما لباس‌هایش را کوتاه کردی و لباس رزم بر تنش پوشیدی و قرآن بالای سرش گرفتی و روانه میدان کردی، فراموش نمی‌کنم و از خداوند برای شما می‌خواهم که با فاطمه زهرا و خدیجه کبری محشور شوی مادر جان صبر را پیشه ساز و بر مرگ فرزندت افتخار کن که فرزندت به مرگ طبیعی نمرد پدر جان خداوند به شما جزای خیر دهد که در طول این مدت فرزند بزرگ کردی و درراه اسلام و قرآن آن‌ها را فدا نمودی، پدر عزیزم اگر من در این راه فدا شدم شما هیچ‌گونه نگرانی نداشته باش زیرا شما امانتی را که خداوند در این روزبه شما واگذار کرده به طریق صحیح به صاحبش برگرداندی و هرگاه به یاد من افتادی، آیه انالله واناالیه راجعون را بخوان اما شما خواهرانم، شما باید حجاب خودتان را حفظ کنید که حجاب شما تیری است که نفوذش بیشتر از خون من است.

خواهرانم و برادرانم، فرزندان خودتان را از کوچکی صحیح تربیت کنید و به آن‌ها قرآن بیاموزید و آن‌ها را با قرآن و نهج‌البلاغه انس بدهید.


انتهای پیام/1030ج