به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «
جهانبین نیوز»، شهید ایرج بابانژاد فرزند محمدآقا اول فروردین 1340 در شهرکرد به دنیا آمد. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و از طرف بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و یکم اسفند 1363 در مرز ایران و عراق به شهادت رسید.
بسمالله الرحمن الرحیم
شهید قبل از شهادت خود در وصیتنامه خود توصیههای بسیار مهم و عبرت گیر به رشته تحریر درآورده است که میخوانید:
وصیتنامهٔ بندهٔ ناچیز خداوند، سلام بر امام عصر بزرگ و منجی و موعود عزیز و آنکه قلبها بانام مقدسش آرام میگیرد و مظلومان و ستمدیدگان چشم بر قدوم مبارکشان دوختهاند و دلسوختگان و دلباختگان خاندان عصمت و طهارت کویر دل را با دریای معرفتش سیراب میکنند و فرماندهی رزمندگان و خصم کافران است و سلام بر نایب عزیزش فرشته نجات امت اسلام بندهٔ خاص خداوند هم او که خدای عزوجل بر ما منت نهاد و افتخار برگرفتن سلاح در رکابش را نصیبمان نمود و عاشقان الله و رهروان روحالله.
اکنون آزمایشی دیگر در پیش است. آزمایشی که شاید بهمراتب سختتر از قبل است در حالی قلمبهدست گرفتهام که پس از نزدیک به پنج سال از گذشت جنگ تحمیلی و تحمل سختیها و وارد آمدن مصیبتهای جانگداز بر ملت ما هنوز پیکار حق و باطل بهشدت ادامه دارد. یکطرف این میدان دشمنی جانی و بیانصاف و بهدوراز انسانیت، که دست جنایتش قلب ملت مظلوم را بدرد آورده.
دشمنی که خیانت و کشتار و ددمنشی را به اوج رسانیده. نه از زدن شهرها و تخریب اماکن مسکونی ابا دارد و نه از به خاک و خون کشیدن مردم بیپناه، دشمنی که در اوج رذالت و پستی در نیمههای شب اطفال شیرخوار را معصومانه طعمهٔ آتش کینهٔ خود میکند و جنایتکاری که نظیرش در تاریخ کمتر دیدهشده و در یککلام کمر به نابودی اسلام و خاموش کردن نور انقلاب اسلامی بسته است؛ اما در طرف مقابل این میدان لشکر خدا وجود دارد و عزیزترین و مخلصترین دردانههای ملت ایران و ذخیرههای اسلام سلاح بر دوش گرفته و ذکر خدا و یاد الله به سلاحشان جهت داده قلم از ذکر اوصافشان عاجز و در یککلام بگفتهٔ امام و مرادشان این جوانان الهی شدهاند. در این جنگ آزادیبخش نه گرفتن و تسخیر سرزمین وجود دارد و نه دستیابی به منافع اقتصادی بلکه در این جنگ حساب اسلام و آنطرف پلیدی در کار است.
در این جنگ نه صدام بلکه صد صدام وجود دارد که همه به نام یک صدام جنایت میکنند. بنابراین عزیزانی که این نوشته به سمعشان برسد امروز روز نشستن و در لاک خود فرورفتن نیست! امروز، روز گرم شدن به زندگی شخصی و غافل ماندن از جنگ نیست.
امروز روز امتحان و آزمایش است و فردا روز نتیجه گرفتن با کمبودها و مشکلاتی که ابرقدرتها به وجود آوردهاند مقابله کنید و تحمل نمایید و به استقبال شدائد و مشکلات بروید وبدانید که خدا شمارا دوست دارد و به شما عنایت دارد که سختیها و معضلات برایتان به وجود آورده بکوشید که از این امتحان بزرگ الهی سربلند بیرون آیید بدانید که بقول مولا علی (ع): حلاوت الدنیا مرارت الاخرت و مرارت الدنیا حلاوت الاخرت، دست از حمایت امام برنداریم و نغمههای نفاق را بشکنید با توطئههای اخلاقی دشمن که میکوشد روح معنویت مردم را بگیرد مقابله کنید.
جوانان عزیز و حزبالله بیشتر به خود بپردازند و اعمال و افعال را بیشتر خدایی کنند تا دعوتشان مؤثرتر باشد. از کبر و غرور بکاهند و بر تواضعشان بیفزایند و در همه کار به امامشان اقتدا کنند. خواهران حزبالله بدانند که آنچه امروز خطر بزرگی است برای آیندهٔ جامعه؛ امریکا و صدام و جنگ نظامی نیست امروز طرح توطئههای اخلاقی و رواج بیبندوباری و رعایت نکردن حجاب کامل اسلامی در رأس برنامههای دشمن قرار دارد این روزنهٔ نفوذ را باعفت و تقلید به احکام اسلامی ببندید و آنگونه باشید که الگویتان زهرای مرضیه بوده است.
امت شهیدپرور نماز باشکوه جمعه و دعای کمیل و دلجویی از خانوادههای شهید را فراموش نکنید در تقویت جبهههای جنگ بکوشید و پیروزیهای بهدستآمده را که خونبهای شهدای عزیز است نگذارید کاری نکنید که خدایناکرده قلب امام امت به درد آید و در همهٔ کارها خدا را شاهد و ناظر اعمال خود بدانید ان الله بصیر بالعباد.
و اما چندجملهای هم با خانواده و فامیلم، پدرومادر زجرکشیدهام سلامم را بپذیرید.
من خود میدانم که فرزند شایستهای برای شما نبودهام! میدانم که حق فرزندی را ادا نکردهام! از شما معذرت میخواهم پدر عزیز و مادر ارجمندم شما خوب میدانید که من اگر شمارا ترک کردم و عازم میدان جنگ شدم تنها و تنها به خاطر رضای خدا و مصلحت این جامعه بود. من نمیتوانم در خانه بنشینم و شاهد شهادت رسیدن برادران دیگرم باشم. امر، امر امام و اطاعتش واجب برای شما؛ این سند افتخار باقی میماند که شما فرزندتان را به یاری امام زمان (عج) فرستادید و آنچه از دستتان برمیآمد تقدیم کردید.
این راهی است که آگاهانه انتخاب کردم و شما هم حتماً راضی به رأی خدا هستید. پس درراه خدا صبر کنید و خودتان را رنج ندهید از همهٔ شما مخصوصاً پدر بسیار عزیزم و مادر رنجکشیدهام و برادر عزیزم و همشیرههایم حلالیت میطلبم. اگر در حقتان ظلمی کردم مرا ببخشید از همه اقوام خویشان معذرت میخواهم که نتوانستم از آنها خداحافظی کنم انشاءالله که همگی این حقیر را عفو کنند.
انتهای پیام/1030ج