به گزارش جهان بین نیوز به نقل از بلاغ
آورده اند كه در نزديكي منزل مرحوم شاه آبادي، دكتري منزل داشت كه تحت تأثير فرهنگ غربي براي دخترش يك معلم موسيقي استخدام كرده بود و طبعاً نواختن وقت و بي وقت آلات موسيقي موجب سلب آرامش همسايه ها مي شد. مرحوم شاه آبادي براي دكتر پيغام فرستاد كه دست از اين كار بردارد و موجبات آزار همسايه ها را فراهم نكند، اما جواب دكتر آن بود كه من دست از اين كار برنخواهم داشت و تو نيز هر آن چه مي خواهي انجام بده!
ابتكار مرحوم شاه آبادي آن بود كه به مردم گفت: از اين پس هر كس از كنار مطب اين دكتر عبور مي كند، وارد مطب شود و با زبان نرم و ملايم دكتر را از اين كار باز بدارد.
مردم نيز طرح مرحوم شاه آبادي را اجرا كردند ديري نگذشت كه دكتر خود را با مخالفت افكار عمومي مواجه و به قول معروف هوا را ابري ديد. براي مرحوم شاه آبادي پيغام فرستاد كه شما با پشتوانه ي مردمي كار خود را انجام دادي. اگر به مراجع قضايي مراجعه مي كردي، به راحتي جوابشان را مي دادم، امّا اين شيوه را پيش بيني نكرده بودم.
ظرفیت عظیم مسئولیت همگانی, عامل بازدارنده و نیروی توانمندی است که ابزار مهمی برای عموم مردم به منظور مواجهه با مشکلات به شمار میرود.به بیان دیگر آحاد جامعه باید با بکارگیری دقیق و هوشمندانه این پتانسیل,باری از دوش دستگاههای حکومتی و نظارتی برداشته و صد البته کیفیت اثرگذاری اقدامات برخواسته از این مسئولیت همگانی,عمیق تر از تجربه های مشابه خواهد بود.
درست است که سازمانهای نظارتی ,ساز و کارهائی برای اعمال نظارت بر بخش های مختلف تولیدی و خدماتی در کشور هستند,اما جامعه نیز میتواند با اتخاذ تدابیر مناسب در قالب فریضه نهی از منکر در این عرصه ورود پیدا کرده و بدین ترتیب دست یابی به هدف را تسهیل نماید.
اما باید پذیرفت افکار عمومی تاکنون از این توانمندی غافل شده و با معطل گذاشتن این ظرفیت عظیم,بار مسئولیت های خود را تماما بر عهده دستگاههای اداری و اجرائی نهاده است.غافل از اینکه خود نیز میتواند در رسیدن به اهداف مورد نظر,یاریگر دولت باشد.
یکی از بارزترین نمونه هائی که در شرایط فعلی میتواند حجم مشکلات موجود را به حداقل برساند,مسائل اقتصادیست.تردیدی نیست که بخشی از افزایش قیمت های بوجود آمده ناشی از تحریم های ناجوانمردانه دولت های غربی بوده و اتفاقا غیرت ایرانی اقتضا میکند که در هیچ شرایطی زیر بار این زورگوئی نرفته و به هر طریق ممکن مشکلات را پشت سر نهاده و با تقویت کمی و کیفی تولیدات داخلی بر این مشکل فائق آید.
لذا سکوت توام با رضایت ملت در برابر گران شدن گروهی از کالا و خدمات همچون مواد اولیه صنایع و پتروشیمی,داروها و ... تنها در این راستا قابل توجیه است که مردم قهرمان ایران در واقع به این طریق تامین بخشی از هزینه های اولیه برای تولید نمونه های داخلی از این محصولات را فراهم نموده و به تولید کنندگان این مجال را میدهند تا با تقویت منابع مالی خود,گام های بزرگتری برداشته و کشور را از واردات بعضی محصولات بی نیاز سازند.
صد البته انتظار ملت از این تولید کنندگان آن است که اعتماد مردم را بی پاسخ نگذاشته و پس از به حرکت درآمدن چرخ های تولید داخلی,بدون اینکه سطح کیفی تولیدات دچار کاهش شود,قیمت فروش آن را متعادل نمایند.
در این میان عده ای سودجو و منفعت طلب این فرصت را یافته اند که با استعمار توامان دو قشر مصرف کننده و تولید کننده,محصولات تولید داخل همچون چای و برنج و تنقلات و ... که قیمت آنها هیچ ارتباطی به تحریم ها ندارد را با همان نرخ قبلی از تولیدکنندگان خریداری نموده و با افزایش قیمتی بی سابقه و غیر منطقی در بازار عرضه و جو روانی جامعه را به هم بزنند.
حال که دستگاههای نظارتی در کنترل گرانی های بی دلیل برخی فرآورده های داخلی در عمل توفیقات قابل توجهی بدست نیاورده اند,چرا از پتانسیل مسئولیت همگانی غافل شده ایم؟درباره محصولاتی که اتفاقا پای ثابت سفره پروتئینی خانوار ایرانی نبوده و یا لااقل برای رسیدن به هدفی بزرگتر در کوتاه مدت قابل حذف هستند,چرا واکنشی از سوی مردم صورت نمیگیرد؟
روزی را مجسم کنید که مردم به نشانه اعتراض به بدخواهان داخلی از خرید اقلام غیرضروری همچون آجیل شب عید خودداری نموده و با به فعلیت رساندن این ظرفیت بزرگ به فرصت جویان جرات تکرار اینگونه اقدامات را ندهند.
قبول کنیم بخشی از انگیزه دلالان و واسطه های سودجو برای افزایش بی رویه محصولات تولید داخل این است که هیچگاه واکنش مناسبی از سوی مردم ملاحظه نکرده و با همان حجم خرید قبلی و یا بلکه بیشتر مواجه شده اند.این گروه در واقع از حسن نیت و درایت مردم در تحمل هوشمندانه آثار تحریم سوء استفاده کرده و در این آب گل آلود به دنبال صید ماهی برای خود هستند.
شک نکنیم تا زمانی که ملت در برابر این دسته از فرصت طلبان از سلاح مسئولیت همگانی بهره نبرده و به همان سیره قبلی به خرید ادامه دهد,تلاش دستگاههای نظارتی نیز به جائی نخواهد رسید.
کافیست مردم ایران با انگیزه برابری و برادری با خانواده های محروم که بحق با این قیمت ها توانائی تامین آجیل شب عید را ندارند و صد البته با قصد روسیاه کردن بدخواهان داخلی,از خرید آجیل و تنقلاتی که قیمت آنها افزایش سرسام آور یافته اند,خودداری نموده و به انتظار نتیجه این اقدام هماهنگ بنشینند که بی تردید کاهش خیره کننده نرخ این محصولات را در پی خواهد داشت.(منبع:http://www.blogh.ir/local-1297/%D8%A2%D8%AC%DB%8C%D9%84-%D9%88-%D8%AA%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D8%AE%D8%B1%DB%8C%D8%AF.html)