مديرکل تبليغات اسلامي استان چهار محال و بختياري گفت: معلم قرآن تعليم‌دهنده حبل‌الله و اتصال‌دهنده جامعه به خداوند است، او کسي است که جامعه را با حبل‌الله المتين و چنگ زدن به قدرت لايزال الهي آشنا مي‌کند و اين يک برکت و عظمت براي حاملان قرآن کريم است.
۰
تاریخ انتشارپنجشنبه ۶ آبان ۱۴۰۰ - ۱۲:۱۰
کد مطلب : ۴۸۹۴۳
آيين تجليل از فعالان قرآني شهرستان لردگان
جدايي انسان از قرآن به‌معناي جدايي از دست خداوند است
به گزارش خبرنگار جهانبین نیوز، حجت‌الاسلام والمسلمين مهدي طاهري، مديرکل تبليغات اسلامي استان، در آيين تجليل از فعالان قرآني شهرستان لردگان که با حضور امام جمعه و مسئولان اين شهر در مسجد حضرت ابوالفضل(ع) محله حاجي‌آباد لردگان برگزار شد، با اشاره به روايتي به‌نقل از کتاب فضل القرآن اصول کافي، اظهار کرد: مضمون روايت اين است که در روز قيامت جمعي را در ميان گروه‌هاي مختلف عبور مي‌دهند که نه از شهداي بري و نه از شهداي بحري‌اند بلکه حاملان قرآن کريم هستند؛ اينان با توجه و انس و الفت با قرآن کريم در دنيا، مشمول شکوه رسول خدا(ص) از امتش در پيشگاه خداوند نمي‌شوند که: يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا (فرقان/۳۰)، بارالها تو آگاهي که امت من اين قرآن را به کلي متروک و رها کردند.
وي با طرح اين پرسش که معلم قرآن را چگونه بايد توصيف کرد؟ ادامه داد: خداوند متعال به تصريح آيات آغازين سوره مبارکه الرحمن، خودش را معلم قرآن معرفي مي‌کند؛ با يک نگاه واژگاني به اين آيات شريفه، اين پرسش مطرح مي‌شود که چرا خداوند در معرفي خود به‌عنوان معلم قرآن از صفت رحمانيت استفاده مي‌کند؟
طاهري با تصريح اينکه رحمان پس از اسم جامع و اعظم خداوند يعني الله، وسيع‌ترين صفت خداوند است، افزود: به‌کار بردن صفت رحمانيت با توجه به وسعت معناي آن در مورد هيچ کسي جز ذات اقدس پروردگار موضوعيت ندارد و صحيح نيست. در اين آيات متوجه يک شيوه تربيتي قرآن مي‌شويم که خداوند متعال وقتي با برخي از اهالي دين و ديانت سخن مي‌گويد ضرورتا با صفت رحمان با آنان مواجهه نمي‌کند، خداوند نسبت به مؤمنان رئوف و رحيم است اما صفت رحمان را در قبال آنان استفاده نکرده است.
مديرکل تبليغات اسلامي استان ادامه داد: موضوع صفت رحمانيت از جمله در آيات آغازين سوره مبارکه الرحمن، خلقت و آفرينش و از حوزه تکوين است. تکوين يعني آنکه اختيار بشر در آن راهي ندارد، براي نمونه انسان هيچ نقشي در مايع بودن يا ترکيبات آب ندارد، خداوند آب را براي همه عالم اعم از مومن و غيرمومن و بلکه انسان و غير انسان خلق کرده و اين مصداق رحمانيت خداوند متعال است، لذا خداوند در مواجهه تربيتي با انسان، مخاطبش انسان خاص نيست و رحمت رحمانيه الهي شامل تمام عالم مي‌شود.
طاهري در خصوص تعبير رحمت در قرآن کريم توضيح داد: قسمي ناظر به رحمت‌هايي که با انزل همراه هستند و در دو مورد يعني باران و قرآن به‌کار رفته است. باران از حوزه رحمانيت خداست و وقتي مي‌بارد همه از آن بهره‌مند مي‌شوند، قرآن کريم نيز براي همه است اگرچه تنها بخشي از عالم از آن استفاده کنند اما پيامبر(ص) خطاب به ابوذر غفاري فرمودند: أرسلني إلي كافةً النّاس، يعني براي همه انسان‌ها رسالت يافتم.
وي تفاوت نزول باران و نزول قرآن کريم را يادآور شد و گفت: به تعبير بزرگان رحمت باران رحمت انداختني است همچون سنگي که از بالاي کوه به پايين پرتاب مي‌کنيم، اما رحمت قرآن رحمت آويختني است مانند طنابي که از بالاي کوه آويزان مي‌کنيم تا پايين بياييم. لذا قرآن کريم يک سر ريسمان را در دست خداوند قرار مي‌دهد، چرا که قرآن الْعُرْوَة‌ِ الْوُثْقَي‌َ و حَبْلَ اللَّهِ الْمَتينَ و دستگيري اطمينان‌بخش است که هر کسي به آن تمسک جويد تحت‌الحفظ و ايمن خواهد بود. جدايي انسان از قرآن به‌معناي جدايي از دست خداوند است.
طاهري بيان کرد: معلم قرآن تعليم‌دهنده حبل‌الله و اتصال‌دهنده جامعه به خداوند است، او کسي است که جامعه را با حبل‌الله المتين و چنگ زدن به قدرت لايزال الهي آشنا مي‌کند و اين يک برکت و عظمت براي حاملان قرآن کريم است.
مديرکل تبليغات اسلامي استان گفت: از جامعه قرآني استان انتظار مي‌رود که طبق رسم پنج‌شنبه‌هاي قرآني ساعت و دقايقي از عمرمان را نذر قرآن کنيم و مؤسسات و خانه‌هاي قرآن و اهالي قرآن و آحاد جامعه بخشي از وقت خود را با انجام کارهاي قرآني نذر قرآن کنند تا مشمول شکايت پيامبر(ص) در روز قيامت نباشيم.
انتهاي پيام./630 ل
وي با طرح اين پرسش که معلم قرآن را چگونه بايد توصيف کرد؟ ادامه داد: خداوند متعال به تصريح آيات آغازين سوره مبارکه الرحمن، خودش را معلم قرآن معرفي مي‌کند؛ با يک نگاه واژگاني به اين آيات شريفه، اين پرسش مطرح مي‌شود که چرا خداوند در معرفي خود به‌عنوان معلم قرآن از صفت رحمانيت استفاده مي‌کند؟
طاهري با تصريح اينکه رحمان پس از اسم جامع و اعظم خداوند يعني الله، وسيع‌ترين صفت خداوند است، افزود: به‌کار بردن صفت رحمانيت با توجه به وسعت معناي آن در مورد هيچ کسي جز ذات اقدس پروردگار موضوعيت ندارد و صحيح نيست. در اين آيات متوجه يک شيوه تربيتي قرآن مي‌شويم که خداوند متعال وقتي با برخي از اهالي دين و ديانت سخن مي‌گويد ضرورتا با صفت رحمان با آنان مواجهه نمي‌کند، خداوند نسبت به مؤمنان رئوف و رحيم است اما صفت رحمان را در قبال آنان استفاده نکرده است.
مديرکل تبليغات اسلامي استان ادامه داد: موضوع صفت رحمانيت از جمله در آيات آغازين سوره مبارکه الرحمن، خلقت و آفرينش و از حوزه تکوين است. تکوين يعني آنکه اختيار بشر در آن راهي ندارد، براي نمونه انسان هيچ نقشي در مايع بودن يا ترکيبات آب ندارد، خداوند آب را براي همه عالم اعم از مومن و غيرمومن و بلکه انسان و غير انسان خلق کرده و اين مصداق رحمانيت خداوند متعال است، لذا خداوند در مواجهه تربيتي با انسان، مخاطبش انسان خاص نيست و رحمت رحمانيه الهي شامل تمام عالم مي‌شود.
طاهري در خصوص تعبير رحمت در قرآن کريم توضيح داد: قسمي ناظر به رحمت‌هايي که با انزل همراه هستند و در دو مورد يعني باران و قرآن به‌کار رفته است. باران از حوزه رحمانيت خداست و وقتي مي‌بارد همه از آن بهره‌مند مي‌شوند، قرآن کريم نيز براي همه است اگرچه تنها بخشي از عالم از آن استفاده کنند اما پيامبر(ص) خطاب به ابوذر غفاري فرمودند: أرسلني إلي كافةً النّاس، يعني براي همه انسان‌ها رسالت يافتم.
وي تفاوت نزول باران و نزول قرآن کريم را يادآور شد و گفت: به تعبير بزرگان رحمت باران رحمت انداختني است همچون سنگي که از بالاي کوه به پايين پرتاب مي‌کنيم، اما رحمت قرآن رحمت آويختني است مانند طنابي که از بالاي کوه آويزان مي‌کنيم تا پايين بياييم. لذا قرآن کريم يک سر ريسمان را در دست خداوند قرار مي‌دهد، چرا که قرآن الْعُرْوَة‌ِ الْوُثْقَي‌َ و حَبْلَ اللَّهِ الْمَتينَ و دستگيري اطمينان‌بخش است که هر کسي به آن تمسک جويد تحت‌الحفظ و ايمن خواهد بود. جدايي انسان از قرآن به‌معناي جدايي از دست خداوند است.
طاهري بيان کرد: معلم قرآن تعليم‌دهنده حبل‌الله و اتصال‌دهنده جامعه به خداوند است، او کسي است که جامعه را با حبل‌الله المتين و چنگ زدن به قدرت لايزال الهي آشنا مي‌کند و اين يک برکت و عظمت براي حاملان قرآن کريم است.
مديرکل تبليغات اسلامي استان گفت: از جامعه قرآني استان انتظار مي‌رود که طبق رسم پنج‌شنبه‌هاي قرآني ساعت و دقايقي از عمرمان را نذر قرآن کنيم و مؤسسات و خانه‌هاي قرآن و اهالي قرآن و آحاد جامعه بخشي از وقت خود را با انجام کارهاي قرآني نذر قرآن کنند تا مشمول شکايت پيامبر(ص) در روز قيامت نباشيم.
انتهاي پيام./630 ل