۰
بیش از یک دهه پیش، وقتی واشنگتن، متحدان خود را تهییج کرد تا با بهانه‌ای واهی به افغانستان حمله کنند بسیاری از کارشناسان مسایل منطقه نسبت به رؤیاهای دور و دراز آمریکا برای این بخش از جهان هشدار دادند. شاید عمده سران ممالک عضو ناتو تصور می‌کردند آمریکا براستی در تعقیب تروریسم و برای سرکوبی «القاعده» و «بن لادن» به این لشکرکشی مفصل و تحمل هزینه‌های سنگین پیامد آن تن داده است. امروز و در پی گذشت یک دهه از آن تاریخ، هر روز حقایق تازه‌ای از مقاصد این لشکرکشی آشکار می‌شود.
گروهک «ریگی» زیرسایه همین پایگاه‌های منطقه‌ای آمریکا در افغانستان متولد شد، جان گرفت. پایگاه‌هایی که در پیمان نامه استراتژیک آمریکا با دولت کابل، بر حفظ آنها تا مدتهای مدید در این کشور تأکید شده است. امروز حرف از نقشه‌های واشنگتن برای کمک به تأسیس کشور جعلی دیگری در جنوب شرق افغانستان و غرب پاکستان به میان آمده است. محل حمایت از تمام این شیطنتها، پایگاه‌های آمریکا در خاک افغانستانند. این رفتار بیش از همه خود افغانها و همسایگان آنها بویژه پاکستان و ایران را تهدید می‌کند. باید دید در حالی‌که حامد کرزی همواره به همسایگان اطمینان می‌دهد که از خاک آن کشور هیچ اقدامی علیه آنها نخواهد شد، در برابر این دخالتهای آشکار چه پاسخی دارد؟ هر چه هست انتشار چنین اخباری باید مسؤولان خارجی و امنیتی کشور را مصمم‌تر کند، به جای کشمکشهای جناحی به فکر حراست از تمامیت اراضی کشور و مبارزه با شیطنتهای آمریکا برای دست‌اندازی به خاک پاک این سرزمین باشند. (منبع:شهر خبر)