نابودی هنرهای دستی در نگاه بغض آلود مسئولین!/ عرصه صنایع دستی، میدان رونق تولید ملی !

به گزارش جهانبین نیوز ؛ استان چهارمحال و بختیاری از زمان های گذشته تا به امروز در زمینه صنایع دستی دارای ظرفیت های قابل توجهی است که با سبک خاص خود این هنرها را به نمایش می گذارند.

گلیم بافی، نمد مالی, قالی بافی، خاتم کاری و ... از مهم ترین هنرهای صنایع دستی در این استان است که توسط هنرمندان در حوزه های شهری، روستایی و عشایری تولید می شوند.

اما  در چند سال اخیر برخی از مشکلات اقتصادی و نداشتن آشنایی کامل با این هنر صنایع دستی استان را با چالش روبه روبه کرده است.

یکی از مشکلات عدیده این هنر در آن است که مردم به خاطر بالا بودن قیمت صنایع دستی تمایلی به خرید کردن اینگونه محصولات را ندارند و مشکل دیگر را می توان در این جستجو کرد که تورهای خارجی به این استان آورده نمی شود و همین امر موجب می شود هنرهای صنایع دستی این استان گمنام بمانند.

همچنین کم‌توجهی دولت به این مقوله صنایع دستی و مشکلات مربوط به تأمین مواد اولیه، بازاریابی و فروش محصول،  شناسایی نکردن بازارهای هدف، دسته بندی های نامناسب، نداشتن برند مشخص، نبود بخش خصوصی توانمند در زمینه صادرات، نبود استراتژی‌های حمایتی از صنعتگران و البته ضعف فرهنگ‌سازی بین مردم و در عین حال تغییر مداوم قیمت ها از مهم ترین عواملی است که گریبانگیر  هنرهای صنایع دستی این استان شده است.

 

با وضعیت اقتصادی این روزها،  خرید صنایع دستی در اولویت آخر مردم قرار گرفته است

نسرین صانعی کارشناس فرش در گفتگو با خبرنگار جهانبین نیوز ؛ اظهار کرد: بنده پس از چهار سال تحصیل در دانشگاه حدود دو سال است در بازار فروش فرش کار میکنم و فعالیتم دست‌بافته‌های سنتی یا همان عشایری است و آموزش انواع گلیم، مثل گلیم ساده یا چاک‌دار، گلیم تک‌رو یا رندی، یه تعدادی نقشه‌ هم به بافندگان برای بافت می‌دهیم.

وی تصریح کرد: دست‌بافته‌ها تماما از پشم است، گلیم‌ها چله، پودش و نخی که بافت می‌شود از پشم و مواد طبیعی است.

صانعی با اشاره به اینکه تا کنون حمایت مالی از سوی هیچ دستگاهی نشده ام تصریح کرد:  متاسفانه تا کنون از سوی هیچ دستگاهی حمایت مالی نشده ام و تنها با گرفتن یک وام خود اشتغالی شروع به کار کرده ام.

وی  با اذعان بر اینکه سرمایه اولیه در این کار 50 میلیون تومان بوده است افزود: در حال حاضر هم  این بازارچه صنایع دستی زیر نظر اداره صنایع دستی است و بنا به در خواست  بنده  بر اساس مقررات و تخصصی که باید فرد درخواست کننده داشته باشد این مکان در اختیار م قرار گرفته شده است.

صانعی با تاکید بر اینکه با این اوضاع اقتصادی و وضع معیشتی موجود صنایع دستی در واقع در اولویت آخر قرار می‌گیرد اظهار کرد: یعنی مردم دغدغه خوراک، پوشاک، مسکن دارند و چون صنایع دستی کالای لوکس محسوب می‌شود جز اولویت‌های آخر است‌.

وی با اشاره به اینکه  بخشی از کار را خودمان تولید می‌کنیم بیان داشت:  در واقع ما هم تولید کننده و هم خریدار هستیم چراکه یک سری کارها صرفه اقتصادی ندارند و از آنجایی که تولید برای خودش چرخه دارد برای من تازه کار نمی‌صرفد و تنها یه بخشی و کارهای خاص را خودمان می‌بافیم.

برای فروش محصولاتم مجبور به صادارات آن هستم

صانعی با اذعان بر اینکه   تقریبا از صد در صد مشتری در حدود ۵ درصد از استان خودمان هستن  اظهار کرد: مردم این استان کننده کار هستند تمایل به خرید ندارند و تنها مشتری های ما مسافران هستند که به دلیل مکان نامناسب بازارچه و عدم تبلیغات مناسب و گسترده این مکان ناشناخته است و من تنها برای فروش محصولات مجبور به ارسال محصولات با بقی استان ها هستیم و  فقط برخی از  کارها رو به استان تهران ارسال می‌کنم.

وی بیان داشت: متاسفانه استقبال در فروش مردمی خوب نیست، فقط شرکت‌ها برای صادرات  محصولات ما را خریداری می کنند ، تا پارسال استقبال در تهران خوب بود چون هم علاقه دارند و هم ارزش کار صنایع دستی را  می دانند اما متاسفانه امسال به خاطر شرایط اقتصادی مشتری های ما کاهش هم پیدا کرده است.

صانعی یادآور شد: در حال حاضر با شرایط فعلی بازار فروشی نیست و تا سفارشی نباشد نمی‌شود کار کرد و این کار را گسترش داد .

وی با تاکید بر اینکه من یک سرمایه‌دار نیستم و نمی‌توانم سرمایه خودم را در این بخش بگذارم بیان داشت:  من نیاز دارم یک فروشی باشد تا ما به ازای آن تولید داشته باشم وقتی فروش ندارم عاقلانه نیست توسعه بدم، من ۱۰ دار قالی دارم که در حال حاضر ۸ دار قالی کار نمی‌کنند یا چیزی که می‌بافیم به درد بازار نمی‌خورد.

این کارشناس فرش در خصوص تهیه مواد اولیه فرش  و قیمت آن به خبرنگار ما گفت: مواد اولیه را از شهرکرد تهیه می‌کنیم، بخشی ار خامه را تهیه و خودمان می‌دهیم برای رنگ ولی خب شرایط با توجه به چند برابر شدن مواد اولیه خیلی سخت است، و علاوه بر افزایش قیمت مواد اولیه دستمزد بافنده هم طبیعتا باید افزایش پیدا کند اما نمی‌شود چون بازار کالای تولیدی که قیمت آن با توجه به این شرایط بالا رفته را بپذیرد.

صانعی بیان داشت: من تلاش کردم تا جایی که امکان دارد در کارم تنوع باشد که هر کدام طرفداران خاص خودش را دارد اما متاسفانه که  تا الان با بنده هیچ همکاری نبوده ولی با سایر همکاران در این حوزه بله،  البته ادارات خرید خودشان را بین تولید کنندگان پخش نمی‌کنند و از یک نفر می‌خرند.

متاسفانه تا کنون در هیچ نمایشگی شرکت نکرده ام

وی ادامه داد: گاهی اوقات پیشنهاد شرکت در نمایشگاه های سطح شهر به من می دهند اما من به عنوان یک تولید کننده جوان قطعا ایده‌های جدیدتری دارم اما متاسفانه هیچ موقع نشده به بنده برای نمایشگاه‌های بزرگتر پیشنهاد بدهند.

صانعی یادآور شد: بنده به نسبت سال گذشته  کارم را تا حدودی به مردم و مسئولین معرفی کرده ام و کارآموز هم دارم اما  نسبت به وقتی که می‌گذارم درامدی ندارم .

وی با اشاره به اینکه ما نیازمند حمایت مسئولین هستیم  یادآور شد: فرش در روزگاری دومین کالای صادراتی محسوب و ارزآوری بسیاری داشت اما وضع الان فرش واقعا ناراحت کننده است و این امر حمایت مسئولین را می طلبد.

صانعی عنوان کرد: مسائل سیاسی یک گوشه قضیه است اما ناکار آمدی برخی مسؤولان بخشی مهمی از قضیه  و اینکه فردی که در راس مسئله قرار می‌گیرد خودش را بیشتر در نظر می‌گیرد ،  ما باید کاری کنیم همه نفع ببرند و رشد کنند.

وی  تصریح کرد:  بافنده جوان نداریم و آموزش‌های ارائه شده خوب نیستید از عوامل نگران کننده در حوزه فرش است همیشه کیفیت ،فدای کمیت می‌شود.

صانعی عنوان کرد: انگار فراموش کردیم که بافنده باید کار کند تا ما هم بتوانیم کار کنیم.
وی درپایان خاطر نشان کرد: برخی مشکلات ریشه‌ای است باید برای حل آن بالاخره از یک جایی شروع کرد ، امیدوارم این مسائل حل شود.

تبلغات صنایع دستی از سوی سازمان های مربوطه ضعیف است

یکی دیگر از تولید کنندگان نمد و گلیم در خصوص عملکرد ضعیف در تبلیغات و نظارت از سوی سازمان مربوطه ابراز نارضایتی کرد و ابیان داشت: با وجود اینکه یکی از عواملی که در حوزه کاری ما و به خصوص در این مکان، بسیار تاثیرگذار بوده، تبلیغات است، هیچگونه اقدامی صورت نگرفته و این در حالی است که ما هر روز تنها شاهد رفت و آمد و تردد افراد از مقابل این بازارچه هاستیم.

وی تصریح کرد: در سال گذشته قول هایی در این خصوص به ما داده شد و قرار بر این بود که در فصل تعطیلات و روزهای مناسبتی تعطیل که حجمه ورود مسافران به استان زیاد است، در ابتدای شهر و پارک ورودی شهر غرفه هایی برای ما در نظر گرفته شود تا حداقل بتوانیم از این رو کسب درآمد کنیم اما متاسفانه این بار هم تنها  وعده هایی شنیدم که  سر خرمن بود.

قدرت خرید مردم کاهش پیدا کرده است

وی بیان داشت:  رونق کار ما تنها در تابستان و گاهی در تعطیلات است البته ناگفته نماند که قدرت خرید مردم نیز بسیار پایین آمده و گاهی کم کاری از سوی خود تولید کنندگان است.

وی افزود: من به این معتقدم که دیگر نمی توان دل به حرف های برخی از مسئولان داد و خودمان باید گلیم خود را از آب بیرون بکشیم.

وی یاداور شد: با وجود اینکه همت خود تولیدکنندگان در تبلیغات زیاد نیست اما با این فروش کم و هزینه های سرسام‌آور برای ما به صرفه نیست تا بتوانیم هزینه ای برای تبلیغات کنیم.

این هنرمند ادامه داد: از نظر بنده هر رشته ای هنری نیازمند کارشناس است، حال این کارشناس چه در آموزش، چه در تولید، چه در تهیه مواد اولیه، فروش، بازاریابی، تبلیغات و... بسیار نیاز است.

دل نسوزاندن مسئولان هنر صنایع دستی چهارمحال و بختیاری را به یغما می برد
این هنرمند گفت: متاسفانه با این روند پیش رو  و این حجم از بی خیالی و بی حمایتی مسئولان و عدم همکاری و دل نسوزاندن، این هنر را در استان به یغما می دهند.

کمیت جای کیفیت  هنر صنایع دستی  را گرفته است

این هنرمند گفت: با توجه به اینکه این شهر به شهر گلیم کشور نام گرفته است اما جای تاسف دارد که  الیاف جای نمد اصل را گرفته و دیگر کمتر کسی به کیفیت اهمیت می دهد.

وی افزود:  برای مثال برای تفاوت  قیمت ناچیز، جای مواد اصلی،  مواد درجه 2 و 3  را تولید می کنند و کسی هم نمی داند که این الیافی که جای نمد اصل تحویل می گیرند فقط برای 20 تا 30 هزار تومان تفاوت به اندازه یک سال نیز کارایی ندارد.

وی عنوان کرد: من هم دیگر نمی توانم با وجود این معضل سابقه کاری خودم را خراب کنم و کیفیت محصولات خودم را زیر سوال ببرم.

وی در پایان خاطر نشان کرد: متاسفانه برخی های فقط به فکر سودآوری برای خود هستند و برای این هنر دل نمی سوزانند و گمان میبرم تا چند سالی دیگر هیچ تولید با کیفیت مطلوبی در این زمینه نداشته باشیم.

به گزارش جهانبین نیوز ؛ بايد بخش خصوصي فعال و مورد اطمينان و مورد وثوق هنرمندان نيز در  چهارمحال و بختیاری فعاليت خود را آغاز كند.

دولت نيز بايد به هنرمندان صنايع‌دستي اعتماد كند و واگذاري‌ها را در بخش صنايع‌دستي به اتحاديه صنف صنايع‌دستي بسپارد؛ اتحاديه‌اي كه نبايد پاي هيچ دلالي در آن باز شود.

براي راه انداختن فرهنگ استفاده از صنايع‌دستي در استان نيز جز نظارت بر كيفيت و قيمت تمام‌شده محصولات صنايع‌دستي راهي وجود ندارد.

مردم بايد به محصول صنايع‌دستي این استان  اعتماد كنند؛ چه به لحاظ بهداشت، چه به لحاظ قيمت. محصول صنايع‌دستي  در شرايط خاص كنوني كه اقتصاد مقاومتي درنظر گرفته شده است بايد براي ورود به خانه‌هاي مردم با محصولات خارجي رقابت كند.

صنايع‌دستي ايران نيز در شرايط كنوني نيازمند استانداردسازي براي ورود به خانه‌هاي مردم است.

انتهای پیام/1029ج