به گزارش
جهانبین نیوز؛ به نقل از منطقه آزاد؛ متأسفانه در دانشگاهها شاهديم، اکثر افراد دنبال يک جملهاند: «استاد! خسته نباشيد!».
دانشجويان هر چه زودتر بتوانند خسته نباشيد را به استاد بفهمانند و کلاس را تمام کنند، شادتر هستند؛ اما غافل از اينکه دير يا زود از تمام آن خسته نباشيدها پشيمان ميشوند.
اين دانشجويان معمولاً سطح کلاس را پايين نگه ميدارند. يکي از اساتيد ميگفت: در درس مباحث ويژه، روز اول پرسيدم که ميخواهيد در اين دوره به شما C# درس بدهم؟ در حالي که دانشجويان ترم قبل C# را گذرانده بودند. یکي از دانشجويان زرنگ گفت: استاد، ما C# را ترم قبل گذراندهايم، يک مبحث جديد بگوييد. متأسفانه همه دانشجوها ريختند سر او و اعتراض و کتک و ضرب و شتم و به من ميگفتند: استاد، اين آقا ميخواهد الکي سطح کلاس را بالا ببرد. فقط براي اينکه درس سادهتر شود و نمره بگيرند، به کل قيد يک مبحث جديد را زدند.
مشکلات نرم افزاري هم اين روزها در دانشگاه شهرکرد باعث شده تا دانشجويان در ترم جاري با مشکل انتخاب واحد مواجه باشند. يکي از اين دانشجويان در گفتگويي گفت: لطفا اين جريان يک هفته عقب افتادن انتخاب واحدها و سرکلاس رفتن ها را هم به اساتيد خبر بدين که نشه مثل چند ترم قبل که به خاطر مشکل پيدا کردن انتخاب واحد و اجبار براي انتخاب واحد دوباره و سه باره و عقب افتادن شروع کلاس، روز اولي که ما طبق تقويم رفتيم سر کلاس، بعضي از اساتيد اومدن و با مقصر دونستن ما حسابي با حرفاشون گلبارونمون کردن بعضي ديگه هم کلا همه را حذف ميخواستن بکنن که البته خوشبختانه بخير گذشت اما ما باز هم گلبارون شديم. جريان هم از اين قرار بود که به ما گفته بودن از هفته ي بعد بيايد اما ليست اسامي که رد کرده بودن واسه اساتيد از همون تاريخ اوليه بوده که بعد اصلاحش کرده بودن.
عليرضا غلامي کارشناس ارشد مديريت آموزشي و رئيس اداره دانشجويي و فرهنگي آموزشکده فني و حرفه اي خواهران شهرکرد در گفگتو با منطقه آزاد در خصوص زمان بندي کلاسهاي دانشگاهي و هدر رفت زمان مفيد دانشجويان گفت: برنامه زمان بندي انتخاب واحد و شروع کلاس ها تقريبا به صورت متمرکز از سوي دانشگاه هاي مرکز اعلام مي شود. مرکز اصلي دانشگاه ها در تهران است؛ البته تقريبا همه دانشگاه ها با برنامه وزارت علوم از نظر برنامه زمان بندي و شروع و پايان ترم هماهنگ هستند.
وي ابراز داشت: در عمل بسته به امکانات نرم افزاري و سيستم هاي آموزش، دوري و نزديکي دانشگاه ها و پراکندگي دانشجويان در عمل تفاوت هاي فاحشي ديده مي شود که از دو منظر قابل بررسي است: يکي نظارت مديران و دوم حضور و استقبال دانشجويان. به نظر مي رسد بيشتر ناهماهنگي و عدم جلسات مفيد آموزشي بر عهده دانشجويان است.