بيکار شدن تکنسين هاي آتش نشاني شهر اردل نشان از ايجاد اشتغال در دولت تدبير و اميد است.
به گزارش جهانبین نیوز به نقل از هفت چمشه، مهمترين مشکل موجود در شهرستان اردل موضوع بيکاري است و اين مهم، جز با فعال کردن راه اندازي شهرک صنعتي و توسعه بخش کشاورزي و احداث سد بهشت آباد اين شهرستان حل نخواهد شد.
نرخ بيکاري شهرستان اردل علارقم اینکه يکي از شهرستانهاي توانمند استان درهمه بخشهاي اقتصادي به ويژه بخش کشاورزي است از ديگر شهرستان هاي استان بيشتر است.
عزت الله اسدي تکنسين آتش نشاني که دوسالي در آتش نشاني شهر اردل مشغول بوده است، صبح امروز در گفت و گو با هفت چشمه ضمن گلايه از شهردارجديد شهراردل به دليل اخراجش از آتش نشاني گفت: از زمان استقرار شوراي شهر جديد و روي کار آمدن سرپرست جديد شهرداري به ما گفتهشد که شهرداري توانايي پرداخت حقوق شما را ندارد و بايد اخراج شويد که بدون پرداخت ۳ ماه از حقوقمان ما را اخراج کردند.
اسدي افزود:در حال حاضر به جز مسئول آتش نشاني شهر اردل هيچکدام از نيروهايي که در آتش نشاني فعاليت مي کنند تخصص ندارند و بايد از رئيس ستاد بحران شهرستان اردل پرسيد؛ اگر جايي دچار سانحه آتش سوزي شود بدون تخصص داشتن نيروهاي آتش نشاني چه کسي پاسخگوست؟
وي افزود: اين گلايه را از شهردار محترم دارم که چرا در فصل تابستان که احتمال آتش سوزي در شهر بيشتر است ما را به کار گيري مي کنند اما با شروع فصل زمستان اخراجمان مي کنند،اين ظلم است به ما؛ اميدواريم در اين خصوص تصميم بهتري گرفته شود و رئيس ستاد بحران شهرستان اردل نظارت بيشتري به اين موضوع داشته باشند.
کسي صداي ما بيکاران جامعه را نمي شنود؟
ايمان اميدي يکي ديگر از تکنيسن هاي آتش نشاني که ۶ ماه در آتشنشاني شهر اردل مشغول به فعاليت بود و با به روي کار آمدن شهردار جديد اخراج شد کلام خود را با نقد از مسئولين شهرستان آغاز کرد و افزود: نبود کار در شهرستان اردل باعث گرايش جوانان بسياري به سمت اعتياد شده و مسئولين فقط آمار مي دهند که مشکل بيکاري نيست.
اميدي افزود: مدتي در آتش نشاني شهر اردل مشغول بودم که يکباره با تغيير شهردار جديد اولين تصميم شهردار اخراج تکنسين هاي آتش نشاني شهر اردل بود و با توجه به اينکه اين مرکز يکي از حساس ترين مراکز شهر و حتي شهرستان در مواقع بحران مي باشد در حال حاضر افرداي مشغول هستند که هيچ تخصصي ندارند و اين زنگ خطري است براي مديران شهرستان.
وي بيان کرد:کسي صداي ما بيکاران جامعه را نمي شنود؟ همه ما با انگيزه بسيار در پي ادامه تحصيل بوديم اما پس از گذران دوران تحصيل بايد از بيکاري رنج ببريم.