طبق یافته های جدید مطالعاتی، مقاومت انسولین به دلیل چاقی و عدم تحرک بدنی با کاهش سریع تر عملکرد شناختی نیز همراه است.
۰
تاریخ انتشاردوشنبه ۲۱ فروردين ۱۳۹۶ - ۱۱:۰۹
کد مطلب : ۳۴۰۲۹
طبق یافته های تحقیقاتی؛
مقاومت انسولین با کاهش سریع تر عملکرد شناختی همراه است
به گزارش جهانبین نیوز؛ طبق تحقیقات هم افراد دیابتی و هم غیردیابتی دارای مقاومت انسولین با تسریع زوال شناختی در عملکرد و حافظه مواجه هستند.
به گفته محققان این یافته ها جالب توجه است چراکه به شناسایی گروه افراد مواجه با افزایش ریسک زوال شناختی و دمانس (زوال عقل) در سنین بالاتر کمک می کند.
محققان اذعان می کنند که مقاومت انسولین می تواند با تغییر در سبک زندگی و مصرف برخی داروهای حساس به انسولین پیشگیری و درمان شود. ورزش کردن، حفظ رژیم غذایی سالم و متعادل، و کنترل وزن به پیشگیری از مقاومت انسولین کمک می کند و در نتیجه از مغز در مقابل افزایش سن حفاظت می کند.
مقاومت انسولین مشکلی است که در آن، سلول ها در واکنش عادی به هورمون انسولین ناموفق هستند. این مقاومت از جذب آسان گلوکز از طریق سلول های ماهیچه، چربی و کبد ممانعت می کند. در نتیجه بدن نیاز به میزان بالاتر انسولین برای انتقال گلوکز به سلول هایش دارد.
بدون وجود انسولین کافی، گلوکز اضافی در جریان خون بجا می ماند که در نهایت منجر به بروز علائم پیش دیابت، دیابت و سایر اختلالات جدی سلامت می شود.
محققان این مطالعه گروهی در حدود ۵۰۰ بیمار مبتلا به بیماری قلبی-عروقی را به مدت دو دهه تحت نظر داشتند. محققان با استفاده از HOMA (ارزیابی مدل هموستاز) مقاومت انسولین مبناء بیماران را اندازه گیری کردند.
بعد از ارزیابی عملکرد شناختی این بیماران متوجه شدند افراد دارای بالاترین شاخص HOMA در معرض ریسک بالای عملکرد ضعیف شناختی قرار داشتند و روند زوال شناختی شان تسریع شده بود.
منبع: مهر
انتهای پیام/1026ج
به گفته محققان این یافته ها جالب توجه است چراکه به شناسایی گروه افراد مواجه با افزایش ریسک زوال شناختی و دمانس (زوال عقل) در سنین بالاتر کمک می کند.
محققان اذعان می کنند که مقاومت انسولین می تواند با تغییر در سبک زندگی و مصرف برخی داروهای حساس به انسولین پیشگیری و درمان شود. ورزش کردن، حفظ رژیم غذایی سالم و متعادل، و کنترل وزن به پیشگیری از مقاومت انسولین کمک می کند و در نتیجه از مغز در مقابل افزایش سن حفاظت می کند.
مقاومت انسولین مشکلی است که در آن، سلول ها در واکنش عادی به هورمون انسولین ناموفق هستند. این مقاومت از جذب آسان گلوکز از طریق سلول های ماهیچه، چربی و کبد ممانعت می کند. در نتیجه بدن نیاز به میزان بالاتر انسولین برای انتقال گلوکز به سلول هایش دارد.
بدون وجود انسولین کافی، گلوکز اضافی در جریان خون بجا می ماند که در نهایت منجر به بروز علائم پیش دیابت، دیابت و سایر اختلالات جدی سلامت می شود.
محققان این مطالعه گروهی در حدود ۵۰۰ بیمار مبتلا به بیماری قلبی-عروقی را به مدت دو دهه تحت نظر داشتند. محققان با استفاده از HOMA (ارزیابی مدل هموستاز) مقاومت انسولین مبناء بیماران را اندازه گیری کردند.
بعد از ارزیابی عملکرد شناختی این بیماران متوجه شدند افراد دارای بالاترین شاخص HOMA در معرض ریسک بالای عملکرد ضعیف شناختی قرار داشتند و روند زوال شناختی شان تسریع شده بود.
منبع: مهر
انتهای پیام/1026ج