قوميت و مليت معناي بسيار نزديکي به هم دارند و هنگامي که اکثريت ملت ايران داراي يک پيشينه فرهنگي و تاريخي و اسطوره‌هاي مشترک، فرهنگ مشترک، جشن‌ها و آيين‌هاي مشترک، دين مشترک، خوراک و پوشش مشترک هستند و حتي داراي زبان‌هاي گوناگون ولي با يک ريشه مي‌باشند به جز يک يا دو مورد، چرا بايد بپذيريم که يک ملت يکپارچه را تحت نام‌هاي استعمار ساخت و تفرقه‌آميز تکه تکه کنيم؟
۰
تاریخ انتشارپنجشنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۱:۵۲
کد مطلب : ۲۸۸۵۵
یادداشت/
قوم و قوميت در ايران ساخته استعمار است
به گزارش جهانبین نیوز؛ به نقل از کوهرنگ خبر، اسماعيل محمدحسيني حاجيور در ياداشتي نوشت:
اختلاف لهجه مليت نزايد بهر کس ملتي بايک زبان کمتر به ياد آرد زمان
قوم و قوميت در ايران ساخته استعمار است
گروه‌هايي که از لحاظ زبان، مذهب، رنگ، پوست و نژاد با گروه‌هاي ديگر جامعه تفاوت داشته باشند، گروه‌هاي قومي قلمداد مي‌شوند.
قوميت و مليت معناي بسيار نزديکي به هم دارند و هنگامي که اکثريت ملت ايران داراي يک پيشينه فرهنگي و تاريخي و اسطوره‌هاي مشترک، فرهنگ مشترک، جشن‌ها و آيين‌هاي مشترک، دين مشترک، خوراک و پوشش مشترک هستند و حتي داراي زبان‌هاي گوناگون ولي با يک ريشه مي‌باشند به جز يک يا دو مورد، چرا بايد بپذيريم که يک ملت يکپارچه را تحت نام‌هاي استعمار ساخت و تفرقه‌آميز تکه تکه کنيم؟
تاريخ‌نويسان غربي به عمد تفاوت زبان و گويش و لهجه ايرانيان را قوميت ناميده و باعث چنددستگي ميان ايرانيان شدند، در صورتي که با اين تعريف‌ها تمام ملت ايران يک قوم هستند.
نامگذاري اين قوميت‌ها که ساخته دست بيگانگان مي‌باشد براي ايرانيان نه تنها دستاوردي ندارد بلکه بيشتر مورد استفاده همان بيگانگان قرار مي‌گيرد.
باتوجه به اين تعاريف تنها علت نامگذاري ايرانيان به قوميت‌هاي گوناگون نه تفاوت نژادي بوده و نه مذهبي و نه فرهنگي بلکه فقط يک تفاوت کوچک زباني علت اين نامگذاري اشتباه بوده است.
حال که قوم و قوميت را پذيرفته‌ايم
آيا با تمسخر و توهين به اقوام مي‌توان کشوري واحد را رقم زد، اقوام ايران همان طور که تاريخ ما نشان مي‌دهد هميشه سد محکمي در برار دشمنان هستند و دشمن نيز به همين جهت تفرقه‌اندازي ميان اقوام را يکي از اهداف مهم خود مي‌داند تا بتواند به اهداف شوم خود دست يابد، ما بايد اقوام را به وحدت و يکپارچگي دعوت کنيم.
وحدت از مقولات اساسي و حياتي است که از ابتداي پيروزي انقلاب، مورد توجه جدي رهبران و نخبگان جامعه بوده است، گره خوردن اين مقوله با کيان نظام جمهوري اسلامي و امنيت ملي و نيز چالش‌هاي فراوان آن سبب شده است تا همواره حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبري، طي دوران سي ساله انقلاب، همه گروه‌ها و افراد ملت را به وحدت و همدلي و سازش با يکديگر دعوت کرده، پيوسته از وحدت به عنوان يکي از نيازهاي ضروي جامعه ياد کنند.
نامگذاري سال 1386 با عنوان اتحاد ملي و انسجام اسلامي از سوي رهبر آگاه و عظيم‌الشان انقلاب اسلامي تائيدي بر اين مدعاست.
از مهم‌ترين عواملي كه در ايجاد نظم و ثبات در جامعه چند قومي ايران نقش اساسي داشته و محور اتحاد اقوام شده‌اند مي‌توان به نمونه‌هاي زير اشاره كرد:
الف) عامل مذهب و دين و به عنوان نيرومندترين علم همبستگي و وحدت ملي
ب)مليت و حس ايراني بودن
ج) آداب و رسوم مشترک
د)دشمن مشترک
هـ ) منافع ملي مشترک
ي) رهبري واحد
ز) قانون اساسي مشترک
لزوم اتحاد اقوام و توجه به قوميت‌ها در سياست‌گذاري دولت
دشمن به خوبي مي‌داند که با دامن زدن به برخي از اختلافات طبيعي موجود ميان اقوام ايراني مي‌تواند شکاف‌هاي عميقي را در بين لايه‌ها اجتماعي اين کشور ايجاد کرده و بهترين فضا را براي شکل‌گيري و سازماندهي اهداف شوم خود در درون جامعه اسلامي فراهم آورد و اين همان برنامه هميشگي دشمنان اين سرزمين مي‌باشد.
لذا در زمان حاضر اتحاد اقوام به عنوان يک فضيلت استراتژيک مطرح است که به راحتي مي‌تواند تفرقه‌افكني‌هاي دشمنان را نقش‌برآب کند.
در طول حيات چندساله جمهوري اسلامي به ندرت مساله موضوعي با درجه اهميتي مثل مساله قوميت‌ها وجود داشته است، گستردگي جغرافيايي ايران زمين، تنوع تکثير اقوام زبان‌ها و آداب و رسوم و مهم‌تر از همه قرار گرفتن قوميت‌ها در مجاورت مرزها و حضور فعال قوم اكثريت (مخالفان نظام) درآن سوي مرزها، به طور کلي دست دردست هم داده‌اند که پرداختن به اين مو ضوع اهميتي چند برابر داشته باشد.
اقوام، نقطه استراتژيک اتحاد ملي هستند و دشمن تمام تمرکز خود را در حال حاضر، بر اقوام و عدم اتحاد آنها قرار داده است و هم‌اکنون هيچ ابايي از انجام هر کاري بر عليه اين اتحاد ندارد.
از عوامل داخلي و خارجي استفاده مي‌کند و حتي رسانه جمعي ايران را به کار مي‌گيرد تا بتواند اقوام را به جان هم انداخته و انسجام ملي را خدشه‌دار کند.
اعطاي حقوق قوميت‌ها در چارچوب اساسي، از عواملي است که باعث وحدت ملي مي‌شود، بايد منافع ملي به صورتي تعريف شوند که تمام قوميت‌ها به يک اندازه نسبت به آن احساس مشترک داشته باشند، چراکه در دوران هشت سال دفاع مقدس همه اقوام در راه دفاع از آب و خاک خود شهيد داده‌اند نقطه ديگر اينکه اهتمام به آزادي‌هاي قومي و احترام به فرهنگ بومي آنها باعث مي‌شود که شايسته‌سالاري و حقوق طبيعي آحاد مردم رعايت شود.
اگر به هر دليلي در جامعه اين احساس بوجود آيد که قوميت‌ها نمي‌توانند از حقوق کامل شهروندي خود بهرمند شوند در اين صورت بسيار طبيعي است که ميل آنان به مفاهيمي چون وحدت ملي، ترجيح منافع ملي بر منافع قومي و فردي... کاهش خواهد يافت و اين شرايط، زمينه را براي دخالت بيگانگان و افراد فرصت‌طلب در امور داخلي مهيا خواهد کرد.
در شرايط فعلي و باتوجه به فعاليت‌هاي نرم دشمنان لازم است، که سياستمدارن در اخذ تصميمات خود کمال توجه را به بحث قوميت‌ها داشته و در اجراي اصل عدالت در مورد آنها از هيچ کوششي فروگذار نکنند.
نويسنده و محقق: اسماعيل محمدحسيني حاجيور کوهرنگ
انتهاي پيام1026ج /610ک
اختلاف لهجه مليت نزايد بهر کس ملتي بايک زبان کمتر به ياد آرد زمان
قوم و قوميت در ايران ساخته استعمار است
گروه‌هايي که از لحاظ زبان، مذهب، رنگ، پوست و نژاد با گروه‌هاي ديگر جامعه تفاوت داشته باشند، گروه‌هاي قومي قلمداد مي‌شوند.
قوميت و مليت معناي بسيار نزديکي به هم دارند و هنگامي که اکثريت ملت ايران داراي يک پيشينه فرهنگي و تاريخي و اسطوره‌هاي مشترک، فرهنگ مشترک، جشن‌ها و آيين‌هاي مشترک، دين مشترک، خوراک و پوشش مشترک هستند و حتي داراي زبان‌هاي گوناگون ولي با يک ريشه مي‌باشند به جز يک يا دو مورد، چرا بايد بپذيريم که يک ملت يکپارچه را تحت نام‌هاي استعمار ساخت و تفرقه‌آميز تکه تکه کنيم؟
تاريخ‌نويسان غربي به عمد تفاوت زبان و گويش و لهجه ايرانيان را قوميت ناميده و باعث چنددستگي ميان ايرانيان شدند، در صورتي که با اين تعريف‌ها تمام ملت ايران يک قوم هستند.
نامگذاري اين قوميت‌ها که ساخته دست بيگانگان مي‌باشد براي ايرانيان نه تنها دستاوردي ندارد بلکه بيشتر مورد استفاده همان بيگانگان قرار مي‌گيرد.
باتوجه به اين تعاريف تنها علت نامگذاري ايرانيان به قوميت‌هاي گوناگون نه تفاوت نژادي بوده و نه مذهبي و نه فرهنگي بلکه فقط يک تفاوت کوچک زباني علت اين نامگذاري اشتباه بوده است.
حال که قوم و قوميت را پذيرفته‌ايم
آيا با تمسخر و توهين به اقوام مي‌توان کشوري واحد را رقم زد، اقوام ايران همان طور که تاريخ ما نشان مي‌دهد هميشه سد محکمي در برار دشمنان هستند و دشمن نيز به همين جهت تفرقه‌اندازي ميان اقوام را يکي از اهداف مهم خود مي‌داند تا بتواند به اهداف شوم خود دست يابد، ما بايد اقوام را به وحدت و يکپارچگي دعوت کنيم.
وحدت از مقولات اساسي و حياتي است که از ابتداي پيروزي انقلاب، مورد توجه جدي رهبران و نخبگان جامعه بوده است، گره خوردن اين مقوله با کيان نظام جمهوري اسلامي و امنيت ملي و نيز چالش‌هاي فراوان آن سبب شده است تا همواره حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبري، طي دوران سي ساله انقلاب، همه گروه‌ها و افراد ملت را به وحدت و همدلي و سازش با يکديگر دعوت کرده، پيوسته از وحدت به عنوان يکي از نيازهاي ضروي جامعه ياد کنند.
نامگذاري سال 1386 با عنوان اتحاد ملي و انسجام اسلامي از سوي رهبر آگاه و عظيم‌الشان انقلاب اسلامي تائيدي بر اين مدعاست.
از مهم‌ترين عواملي كه در ايجاد نظم و ثبات در جامعه چند قومي ايران نقش اساسي داشته و محور اتحاد اقوام شده‌اند مي‌توان به نمونه‌هاي زير اشاره كرد:
الف) عامل مذهب و دين و به عنوان نيرومندترين علم همبستگي و وحدت ملي
ب)مليت و حس ايراني بودن
ج) آداب و رسوم مشترک
د)دشمن مشترک
هـ ) منافع ملي مشترک
ي) رهبري واحد
ز) قانون اساسي مشترک
لزوم اتحاد اقوام و توجه به قوميت‌ها در سياست‌گذاري دولت
دشمن به خوبي مي‌داند که با دامن زدن به برخي از اختلافات طبيعي موجود ميان اقوام ايراني مي‌تواند شکاف‌هاي عميقي را در بين لايه‌ها اجتماعي اين کشور ايجاد کرده و بهترين فضا را براي شکل‌گيري و سازماندهي اهداف شوم خود در درون جامعه اسلامي فراهم آورد و اين همان برنامه هميشگي دشمنان اين سرزمين مي‌باشد.
لذا در زمان حاضر اتحاد اقوام به عنوان يک فضيلت استراتژيک مطرح است که به راحتي مي‌تواند تفرقه‌افكني‌هاي دشمنان را نقش‌برآب کند.
در طول حيات چندساله جمهوري اسلامي به ندرت مساله موضوعي با درجه اهميتي مثل مساله قوميت‌ها وجود داشته است، گستردگي جغرافيايي ايران زمين، تنوع تکثير اقوام زبان‌ها و آداب و رسوم و مهم‌تر از همه قرار گرفتن قوميت‌ها در مجاورت مرزها و حضور فعال قوم اكثريت (مخالفان نظام) درآن سوي مرزها، به طور کلي دست دردست هم داده‌اند که پرداختن به اين مو ضوع اهميتي چند برابر داشته باشد.
اقوام، نقطه استراتژيک اتحاد ملي هستند و دشمن تمام تمرکز خود را در حال حاضر، بر اقوام و عدم اتحاد آنها قرار داده است و هم‌اکنون هيچ ابايي از انجام هر کاري بر عليه اين اتحاد ندارد.
از عوامل داخلي و خارجي استفاده مي‌کند و حتي رسانه جمعي ايران را به کار مي‌گيرد تا بتواند اقوام را به جان هم انداخته و انسجام ملي را خدشه‌دار کند.
اعطاي حقوق قوميت‌ها در چارچوب اساسي، از عواملي است که باعث وحدت ملي مي‌شود، بايد منافع ملي به صورتي تعريف شوند که تمام قوميت‌ها به يک اندازه نسبت به آن احساس مشترک داشته باشند، چراکه در دوران هشت سال دفاع مقدس همه اقوام در راه دفاع از آب و خاک خود شهيد داده‌اند نقطه ديگر اينکه اهتمام به آزادي‌هاي قومي و احترام به فرهنگ بومي آنها باعث مي‌شود که شايسته‌سالاري و حقوق طبيعي آحاد مردم رعايت شود.
اگر به هر دليلي در جامعه اين احساس بوجود آيد که قوميت‌ها نمي‌توانند از حقوق کامل شهروندي خود بهرمند شوند در اين صورت بسيار طبيعي است که ميل آنان به مفاهيمي چون وحدت ملي، ترجيح منافع ملي بر منافع قومي و فردي... کاهش خواهد يافت و اين شرايط، زمينه را براي دخالت بيگانگان و افراد فرصت‌طلب در امور داخلي مهيا خواهد کرد.
در شرايط فعلي و باتوجه به فعاليت‌هاي نرم دشمنان لازم است، که سياستمدارن در اخذ تصميمات خود کمال توجه را به بحث قوميت‌ها داشته و در اجراي اصل عدالت در مورد آنها از هيچ کوششي فروگذار نکنند.
نويسنده و محقق: اسماعيل محمدحسيني حاجيور کوهرنگ
انتهاي پيام1026ج /610ک