۰
plusresetminus
تاریخ انتشارسه شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۱ - ۱۱:۳۲
کد مطلب : ۲۷۸۲

"تقديم به كساني كه درد را مي شناسند" آيا كسی صدای دردناك محرومان را می‌شنود؟

"تقديم به كساني كه درد را مي شناسند" آيا كسی صدای دردناك محرومان را می‌شنود؟
به گزارش جهانبین نیوز به نقل از خبرگزاري دانشجويان ايران حركت از جاده‌های پر پيچ و خم و گردنه‌ای طولانی و هراس‌انگيز به‌سوی محروميت، گردنه‌ای كه هر لحظه خطر سقوط و مرگ را به ذهن انسان خطور می‌دهد، به روستايی نزديك شديم كه در يكی از مناطق محروم استان چهارمحال و بختياری قرار دارد، استانی كه با وجود قابليت‌ها و توانمندی‌های كم‌نظير و شاید بی‌نظير در كشور، متأسفانه از محروميت خاص و قابل ملاحظه‌ای رنج می‌برد اما طبق سخنان علی‌اصغر عنابستانی، استاندار این استان، چهارمحال و بختياری با اين همه قابليت كه دارد حيف است كه محروم ناميده شود، محروم مسئولانی هستند كه نتوانستند از اين همه قابليت استان برای ارتقای سطح زندگی مردم استفاده كنند. آمدم، چون آمدن در فهرست فطرتم حك شده است و اكنون قلمم تشنه نوشتن است، اما ای كاش من رسالتم را گم نكنم و تا قلبم با تمام ناگفته‌هايش از حركت باز نايستاده بنويسم. مانده‌ام سرگردان و حيران در اين وانفسا به طوری كه حتی گاهی معنای واقعی پناه هم فراموشم می‌شود! ما بسياری از قسمت‌های مهم زندگی مان را در ذهن خود داريم اما من می‌خواهم بنويسم ... چرا كه برای نوشتن هيچ‌گاه دير نيست. اينجا فراموش می‌كنی خودت را، اينكه، كه هستی و كجايی؟ اينجا مرد و زن، پير و جوان، كوچك بزرگ همه كار می‌كنند، اما باز هم فقر، چشمگير است و شايد اين فقر ناشی از اكتفا كردن به نان شب است، ولی آنچه بيداد می‌كند مسائل فرهنگی است كه متأسفانه هنوز پيشرفتی در راستای حل اين مسئله حاصل نشده است. آنان مسلمانند اما از احكام دين بی‌خبرند و ندانسته به آنچه خود می‌دانند اكتفا كرده‌اند. هياهوی زيادی در ذهنم برپاست آيا كسی صدای دردناك محرومان را می‌شنود؟ درگيرم در خود و باز ندانسته ساده‌باورانه اميدوار می‌شوم كه مسئولان خدمتگزار برای رفع محروميت خواب راحت را از خود می‌گيرند و دردها را می‌بينند و مرحمی بر زخم‌های محرومان خواهند گذاشت؛ چراكه پيامبر اكرم(ص) نيز در سخنانی می‌فرمايند: به حاكمان پس از خودم توصيه می‌كنم كه خدا را به ياد داشته باشيد و نگذاريد پشت درهای بسته حكومت، اغنيا فقرا را پاره پاره كنند. همچنين در سخنانی ديگر می‌فرمايند: جامعه‌ای كه در آن حق فقير از غنی بدون لكنت زبان گرفته نشود اسلامی نيست. آيا كسی هست كه بارقه‌های اميد را بر دلشان جاری و بی‌كسی‌شان را درك كند و از خودش بگذرد، تلاش را معنا كند و در عمل رفع فقر و محروميت را محسوس كند؟ مسئولانی مانند شهيد رجايی كه در مورد مستضعفان گفته است: شما بايد هر وقت من را می‌بينيد، بپرسيد چه می‌كنی؟ و حتی سر من فرياد بكشيد؛ البته فريادی برادرانه و همچون اعضای يك خانواده كه برای مستضعفان چه كرده‌ای؟ آری، در اين مناطق دانشجويانی ولايی حضور يافته‌اند برای درك درد، حضوری خالص، اينان نه تنها در عرصه‏‌هاى علمى و خنثى‌كردن نقشه‏‌هاى رنگارنگ و تشويش‌آفرين و كينه‌توزانه دشمنان، بلكه هر كجا كه بتوانند اخلاص، توانمندى و ابتكار خود را به نمايش بگذارند، حضور ميابند و دغدغه‌‏ها، نگرانى‏‌ها و آشفتگى‏‌ها چون برفى كه در برابر آفتاب تابستان قرار گيرد در برابر آنان، از بين مى‌‏روند و به جايش امنيت، آرامش، اميد، رشد و توسعه هويدا مى‏‌شود. جوانانی خالص كه با تأسی به توصيه مقام معظم رهبری و به‌منظور ادامه راه هجرت‌كنندگان دوران انقلاب و دفاع مقدس و به‌منظور خدمتگزاری به مردم جامعه و درك حال و هوای نوجوانان دوران دفاع مقدس به مناطق محروم سفر كرده‌اند و طبق فرموده امام خمينی(ره)، تنها كسانی با ما تا آخر خط می‌مانند كه درد فقر و محروميت را چشيده باشند. هميشه در نگاه اول، كودكان جلب توجه می‌كنند؛ كودكانی آفتاب سوخته اما با چهره‌ای خندان. كودكانی چند كه با دبه‌هايی بزرگ برای بردن آب از چشمه به خانه‌هايشان، سنگينی را بر شانه‌های نحيف خود احساس می‌كردند. دختری 5 ساله كه جای اشك‌های كودكانه‌اش بر صورتش نقش بسته بود با الاغ برای بردن آب آمده بود درحالی كه دختران شهر در اين سن بدون هيچ دغدغه‌ای به دنبال بازی‌های كودكانه‌اند. آری چيزهايی ديدم كه نه خود توان گفتن دارم و نه قلمم توان نوشتن ... آری، امروز جای هيچ عذر و دليلی در پيشگاه پروردگار نمانده است ... در روستای ده كهنه بخش فلارد شهرستان لردگان، گوشه‌ای مردی از فرزندش سخن می‌‌گفت، فرزندی كه به دليل جاده نامناسب روستا و عدم دسترسی به امكانات درمانی فلج شده و از كودكانی می‏‌گويد كه از شدت سرمای هوا و در مسير رفتن به روستايی ديگر برای تحصيل، در برف جان خود را از دست داده‌اند و از جوانانی كه جوانيشان را به شبی خطرناك پيوند می‌زنند! دهيار روستای ده كهنه از رنج و محنت روستاييان می‌گفت، از جاده‌ای كه اگر درست بود و 15 دقيقه زودتر به مركز درمانی می‌رسيد بچه‌اش فلج نمی‌شد، از نبود مدرسه‌ای كه اگر بود نوجوانانی معصوم در راه كسب علم در سرمای استخوان‌سوز جان خود را از دست نمی‌دادند. مراد رييسی با بيان اينكه تاكنون 400 خانوار به دليل مشكلات عديده از روستا مهاجرت كرده‌اند، اظهار كرد: جاده علی‌آباد تا امامزاده حسن(ع) به طول 11 كيلومتر نياز به بازسازی دارد كه متأسفانه هنوز در راستای بازسازی آن اقدامی صورت نگرفته است. وی همچنين به مشكلات آب روستا اشاره و تصريح كرد: چند سال اجرای طرح انتقال آب روستای امام حسن(ع) به ده كهنه به پيمانكاری سپرده شده است كه متأسفانه هيچ گونه پيشرفتی نداشته است كه از خدابخشی مديركل آب و فاضلاب روستايی انتظار می‌رود در راستای حل اين مشكل اقدمات لازم را انجام دهد. رييسی ادامه داد: خود نيز چند بار برای پيگيری اين مشكل به آب و فاضلاب روستايی استان مراجعه كردم اما نتيجه‌ای جز برخورد نامناسب و جاری شدن اشك من نداشت. اما مگر نه اين است كه مولای متقيان امام علی(ع) فرموده‌اند: در مواجهه مردم با دولتمردان، درشتی و ناهمواری سخنان برخی از محرومان و گرفتاران طبيعی است و اين از شدت و فشار تنگناهای معيشتی و فقر و محروميت سخت اقتصادی ناشی می‌شود كه طاقت و توان آنان را ربوده و كاسه صبرشان را لبريز كرده است. در نظام سياسی و حكومتی اسلام وظيفه دولتمردان و كارگزاران در اين گونه موارد سعه صدر و حوصله فراوان و پرهيز از تندخويی و عصبانيت است و همين امر است كه كارها را در مجرای صحيح قرار می‌دهد و از بروز مشكلات جديد جلوگيری می‌كند. مسئول گروه جهادی دانشگاه آزاد بروجن نيز در گفت‌وگو با ايسنا با اشاره به ساخت خانه عالم و غسال‌خانه در روستای ده كهنه، اظهار كرد: 52 ميليون تومان برای احداث اين مكان‌ها با كمك خيران هزينه شده است. قاسم سامانيان، به برگزاری كلاس‌های فرهنگی برای مردم روستای ده كهنه اشاره و تصريح كرد: برگزاری كلاس‌های قرآن، احكام، توزيع كتاب و همچنين خاطره‌گويی از شهدا از جمله برنامه‌های فرهنگی در اين روستا است. اين دانشجوی جهادی شركت در اين اردو را تبعيت از سفارش مقام معظم رهبری‌ دانست و خاطرنشان كرد: حضور در مناطق محروم گامی در راستای حل بخشی از مشكلات مردم اين مناطق است و اميد می‌رود تأثيرات مثبتی را به دنبال داشته باشد. وی با اشاره به تأسف بار بودن وضعيت فرهنگی روستای ده كهنه، عبور از سونامی فرهنگی را وابسته به روحيه جهادی مسئولان و دانشجويان دانست و افزود: مردم اين روستا از لحاظ دينی بسيار ضعيف هستند به طوری كه دين را به‌عنوان چيز جديدی می‌دانستند و خوشبختانه با فرهنگ‌سازی و تلاش دانشجويان جهادی در وضعيت روستا تغيير محسوسی به‌وجود آمده است. سامانيان حمايت مسئولان از اردوهای جهادی را نامطلوب دانست و اظهار كرد: متأسفانه تاكنون پيگيری‌های گروه جهادی برای حل مشكلات روستا به نتيجه‌ای نرسيده است ولی چنانچه مسئولان نيز جهادی شوند بسياری از مشكلات حل می‌شود. اين دانشجو به مشكلات روستا از لحاظ امكانات اشاره و تصريح كرد: دور بودن مسير برای دستيابی به امكانات، تعطيل بودن خانه بهداشت روستا و نداشتن آب لوله كشی از مهم‌ترين مشكلات اين روستا است. به گفته وی، استمرار فعاليت‌های جهادی در طول سال نه تنها فضای اين اردوها را زنده نگه می‌دارد بلكه نتايج اين فعاليت‌ها را نيز ماندگارتر می‌كند. آری، اين حضور پرنشاط و ريشه‌دار و رشددهنده در تمامى عرصه‏‌هاى فكرى، علمى و فرهنگى است كه می‌تواند شرافت، استقلال و استوارى ملتى را در پرتوی قرآن و عترت ترسيم كند، يك حركت خودجوش بسيجى است كه استمرار آن در گستره زمان و مكان ضرورتى اجتناب‏‌ناپذير است. من می‌نويسم، اما شنيدم كه مردی گفت شما هم مثل قبلی‌ها آمديد اما ما را چه سود؟ نگرانم كه اين حضور نتيجه‌ای در پی نداشته باشد، قلمم تأثير نگذارد، پشتی نلرزد و عاقلی را به فكر فرو نبرد ... 
         
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

خبرهای مارا در پیام رسان های زیر دنبال کنید

تاريخ:

جمعه ۵ بهمن ۱۴۰۳

ساعت:

۰۴:۰۶:۳۲

24 Jan 2025