به گزارش جهانبین نیوز به نقل از خبر آنلاین گرفتار در گرداب عبارتی که حال و هوای این روزهای دولت باراک اوباما چهل و چهارمین ریس جمهوری امریکا را در آستانه فصل گرم انتخابات نشان می دهد. با اینهمه رئیس جمهور دموکرات امریکا این روزها مردی است ایستاده در آستانه فصلی سرد. کاخ سفید هنوز از شوک تحولات جهان عرب بیرون نیامده که باز نام خاورمیانه و شمال افریقا خواب شب را بر ساکنان آن حرام می کند. تا دیروز سیل تغییرات در کشورهایی چون تونس ، مصر و لیبی مختص انقلاب بود و برکناری مهره های بله قربان گوی امریکا و امروز امریکاستیزی و سوزانده شدن پرچم امریکا و رژیم صهیونیستی در کنار هم برگی نو در تقویم تحولات حضور عموسام در منطقه رقم می زند.
جرقه ماجرا از مصر زده شد. پس از حمله ناگهانی مسلمانانی که شعارهایی در تقبیح توهین به رسول اکرم سرمی دادند به سفارتخانه امریکا در قاهره بود که از اصل داستان رونمایی شد. بهانه اعتراض فیلمی بود موهن و البته بسیار آماتورانه که در آن به ساحت رسول اسلام توهین شد.فیلمی که در پشت پرده آن ظاهرا یک قبطی مسیحی است و هزینه ساخت آن را افراطیون اسلام یتز پرداخت کرده اند. مصر ابتدای داستان بود. لیبی دومین کشوری که درست مانند یک سال پیش که از مصر در انقلاب الگو گرفت، تن به موج اعتراض ها سپرد . اما در بنغازی لیبی موج اعتراض ها به خشونت و مرگ سفیر امریکا و سه دیپلمات دیگر منتهی شد. با کشته شدن مرد شماره یک امریکا در لیبی بود که مقام های امریکایی از اوباما تا وزیر امور خارجه یعنی خانم هیلاری کلینتون پشت تریبون قرار گرفتند. هنوز خبر کشته شدن سفیر مخابره نشده بود که اوباما همصدا باهیلاری کلینتون توهین به مقدسات را تقبیح کرده و البته زبان به مذمت این فیلم گشودند.
مرگ سفیر بازی را تا حدی در بازار سیاست داخلی امریکا تغییر داد. کمتر از دو ماه تا انتخابات ریاست جمهوری امریکا زمان باقی مانده و رقیب اوباما یعنی میت رامنی جمهوری خواه در حرکتی ناشیانه سعی کرد نتیجه داستان رخ داده در امریکا را به نفع خویش و سبد انتخاباتی اش مصادره کند. وی درست در حال و هوایی که دستگاه دیپلماسی امریکا گرفتار اما و اگرهای تایید و تکذیب این حرکت شده بود در تکان دادن مهره ها تعجیل به خرج داده و تلاش کرد با یک حرکت اوباما را کیش و مات کند. وی به صراحت سیاست های واشنگتن در قبال لیبی را به باد انتقاد گرفته و از بی کفایتی ها سخن گفت. درست در ساعاتی که رامنی در حال حمله و اوباما در حال دفاع بود، دامنه این تحولات از مصر و لیبی به لبنان،یمن، افغانستان ، پاکستان ، اندونزی، ایران و حتی پایتخت های کشورهای اروپایی رسید.در لبنان سید حسن نصرالله با موضع گیری زیرکانه خود از مسلمانان خواست تا به اعتراض اما در آرامش ادامه دهند. در افغانستان دامنه این اعتراض ها به حملات انتحاری و هدف قرار دادن امریکایی ها منتهی شد.در استرالیا نیز آتش خشم مسلمانان شعله ور شد. کشورهای غربی که به بهانه آزادی بیان از محکوم کردن این ماجرا و البته داستان های مشابه سرباز می زنند، روند پایان دادن به فعالیت سفارتخانه های خود در کشورهای مسلمان به بهانه حفظ جان دیپلمات های خود را آغاز کردند.اسلام هراسی، اسلام ستیزی ، اسلام خط قرمز مسلمانان و واژگانی از این دست در ده روز اخیر چاشنی فعالیت های سیاسی بسیار و البته طعم تحلیل های منطقه ای فراوان بودند. از کسانی که ساخت و انتشار این فیلم را پروژه ای صهیونیستی برای تحت تاثیر قرار دادن انتخابات امریکا و برگرداندن وزنه به سوی جمهوری خواهان می دانستند تا آنها که چندان نقشی برای این مساله در کارزار انتخاباتی قائل نبودند. از آنها که این داستان را جرقه ای برای تغییر خط مشی غرب و امریکا در سوریه خواندند تا کسانی که با به یاد آوردن اشتباهات ناتو و امریکا در لیبی ، روند حمله به کشوری ثانی به بهانه آزادی و دموکراسی سازی را نقدی منصفانه زدند.
در این میاناعزام نیروهای امریکایی و جنگنده های بدون سرنشین به سمت لیبی بسیاری از کارشناسان مسائل منطقه را به این فکر واداشت که آیا امریکا این بار به بهانه کشته شدن سفیر خود در بنغازی لیبی – که مادر انقلاب علیه قذافی به حساب می آید- به سومین کشور مسلمان در فاصله کمتر از 11 سال حمله می کند؟ درست در روزهایی که رفتارهای یکی به میخ و یکی به نعل گونه محمد مرسی رئیس جمهوری منتخب مصر، موجی از پیش بینی ها در خصوص آینده رابطه قاهره با واشنگتن را به ذهن متبادر می کرد، حمله به سفارت امریکا در مصر تعاریف جدیدی از این رابطه را رو کرد. باراک اوباما که تلاش کرد مانع از سیاه شدن رابطه با رئیس جمهوری نادیده مصر شود، در تماسی تلفنی از وی خواست کنترل اوضاع را در دست بگیرد و به زبان بی زبانی به وی هشدار داد.اگر تا چند روز نخست این تحولات ،رسانه های غربی و امریکایی تلاش می کردند به نوعی مقصر این حوادث را در خارج از مرزهای خود بیابند اکنون پیکان برنده ترین انتقادها به سمت سیاست خارجی و یارگیری های نادرست امریکا در منطقه و جهان اسلام نشانه رفته است. مهر توقیف کوبیدن بر پرونده فعالیت سفارتخانه های اروپایی و امریکایی در کشورهای مسلمان تنها مرهمی موقت بر زخمی است که هر روز عمیق تر و جانکاه از دیروز می شود. نه خاورمیانه و نه کشورهای شمال آفریقا مناطقی نیستند که کاخ سفید به راحتی بار و بنه در آنها بسته و از منافع استراتژیک خود چشم پوشی کند. شاید گذشت زمان اندکی از التهاب این تب در میان مسلمانان بکاهد اما بی شک کار برای چهل و پنجمین رئیس جمهور امریکا در جهان اسلام سخت تر شد.