شمس الدين محمد ملقب به خواجه حافظ شيرازي و مشهور به لسان الغيب از مشهورترين شعراي تاريخ ايران و از تابناک ترين ستارگان آسمان علم و ادب ايران زمين است که تا نام ايران زنده و پا برجاست نام وي نيز جاودانه خواهد بود.
۰
به گزارش جهان بین نیوز به نقل از خبرنگار بام ايران خبر شمس الدين محمد ملقب به خواجه حافظ شيرازي و مشهور به لسان الغيب از مشهورترين شعراي تاريخ ايران و از تابناک ترين ستارگان آسمان علم و ادب ايران زمين است که تا نام ايران زنده و پا برجاست نام وي نيز جاودانه خواهد بود.
با وجود شهرت اين شاعر گرانمايه در خصوص دوران زندگي حافظ به ويژه تولد او اطلاعات دقيقي در دست نيست ولي به حکم شواهد و قراين ظاهراً شيخ در حدود سال ۷۲۶-۷۲۷ ه ق در شيراز که به آن صميمانه عشق مي ورزيده است به دنيا آمد.
اطلاعات چنداني از خانواده و اجداد خواجه حافظ در دست نيست. ظاهراً پدرش بهاءالدين نام داشته و دوران سلطنت اتابکان فارس از اصفهان به شيراز هجرت کرده است. مادر شمس الدين زني کازروني بوده است. شمس الدين در دوران کودکي يتيم مي شود و براي امرار معاش چند وقتي در نانوايي به خميرگيري مي پردازد.
با تمام مشکلات به دليل علاقه وافري که به علم آموزي داشت به مکتب روي آورد و پس از سپري نمودن علوم و معلومات معمول زمان خويش به محضر فضلا و علماي آن زمان زادگاهش رفت و کمتر از بيست ساله بود که به يکي از مشاهير علم و ادب ديار خويش مشهور گشت.
حافظ علاوه بر اندوخته هاي علمي و ادبي قرآن را به ۱۴ روايت از حفظ داشت و با صداي خوش مي خواند از اين رو نام حافظ را براي خويشتن برگزيد.
الفاظ و اصطلاحات شعر حافظ
شعر حافظ در فضاي اسلامي غوطه ور است. از کوثر قرآني و دين محمدي(ص) سيراب مي شود و از چراغ مصطفوي نور مي گيرد. ديوان حافظ مملو از الفاظ و تعبيرات قرآن است.
علاوه بر اين در اشعار او اصطلاحات مربوط به تصوف، عرفان، فلسفه، کلام، تفسير، حديث، فقه و همچنين واژگان مربوط به موسيقي، نجوم، طب، گل و گياه و معماري و... به مقدار فراوان به چشم مي خورند.
گاهي الفاظ در لفاف ابهام پيچيده مي شوند و خصلت اصطلاحي آنها در پرده مي مي ماند. اين الفاظ و اصطلاحات دريکديگر گره مي خورند و بافتي پر دوام با نقش و رنگهاي بديع از انها به وجود مي آيد.
پيام والاي شعر حافظ
پيام والاي حافظ همانا تقديس و تسبيح عشق به حق تعالي است. او مي گويد عشق به خداوند جوهر هستي است و به جز عشق همه چيز فاني است.
در عشق به پروردگار متعال بي تناسبي، کثرت، حرص، حد و کرانه، بي نوايي و نقص وجود ندارد و اگر در سخن حافظ سازوارگي، وحدت، ايجاز بي کرانگي، غنا و کمال ملاحظه مي شود به اين خاطر است که او بوي عشق را با تمام وجود حس کرده است. حافظ از دولت عشق به خداوند لسان الغيب شده است.
ديدگاه مقام معظم رهبري نسبت به حافظ
مقام معظم رهبري در ۲۸ آبان سال ۱۳۶۷ در کنگره بزرگداشت ششصدمين وفات حافظ فرمودند: حافظ درخشان ترين ستاره فرهنگ فارسي است. در طول اين چند قرن اخير تا امروز هيچ شاعري به قدر حافظ در اعماق و زواياي ذهن و دل ملت ما نفوذ نکرده است.
او شاعر تمام قرن هاست و همه قشرها از عرفاي مجذوب جلوه هاي الهي تا اديبان و شاعران خوش ذوق تا رندان و تمام مردم عادي و معمولي هر کداو در حافظ سخن دل خود را يافته اند و به زبان او شرح وصف حال خود را سروده اند.
شاعري که ديوان او تا امروز هم پر فروش ترين کتاب و هم پر نشرترين کتاب پس از قرآن است و ديوان او در همه جاي کشور و در بسياري از خانه ها با قداست و حرمت در کنار کتاب الهي گذاشته مي شود.
شاعري که لفظ و معنا و قالب و محتوا را با هم به اوج رسانده است و در هر مقوله اي زبده ترين و معجزترين و شيرين ترين گفته ها را دارد.
مجتبي صالحي فر
با وجود شهرت اين شاعر گرانمايه در خصوص دوران زندگي حافظ به ويژه تولد او اطلاعات دقيقي در دست نيست ولي به حکم شواهد و قراين ظاهراً شيخ در حدود سال ۷۲۶-۷۲۷ ه ق در شيراز که به آن صميمانه عشق مي ورزيده است به دنيا آمد.
اطلاعات چنداني از خانواده و اجداد خواجه حافظ در دست نيست. ظاهراً پدرش بهاءالدين نام داشته و دوران سلطنت اتابکان فارس از اصفهان به شيراز هجرت کرده است. مادر شمس الدين زني کازروني بوده است. شمس الدين در دوران کودکي يتيم مي شود و براي امرار معاش چند وقتي در نانوايي به خميرگيري مي پردازد.
با تمام مشکلات به دليل علاقه وافري که به علم آموزي داشت به مکتب روي آورد و پس از سپري نمودن علوم و معلومات معمول زمان خويش به محضر فضلا و علماي آن زمان زادگاهش رفت و کمتر از بيست ساله بود که به يکي از مشاهير علم و ادب ديار خويش مشهور گشت.
حافظ علاوه بر اندوخته هاي علمي و ادبي قرآن را به ۱۴ روايت از حفظ داشت و با صداي خوش مي خواند از اين رو نام حافظ را براي خويشتن برگزيد.
الفاظ و اصطلاحات شعر حافظ
شعر حافظ در فضاي اسلامي غوطه ور است. از کوثر قرآني و دين محمدي(ص) سيراب مي شود و از چراغ مصطفوي نور مي گيرد. ديوان حافظ مملو از الفاظ و تعبيرات قرآن است.
علاوه بر اين در اشعار او اصطلاحات مربوط به تصوف، عرفان، فلسفه، کلام، تفسير، حديث، فقه و همچنين واژگان مربوط به موسيقي، نجوم، طب، گل و گياه و معماري و... به مقدار فراوان به چشم مي خورند.
گاهي الفاظ در لفاف ابهام پيچيده مي شوند و خصلت اصطلاحي آنها در پرده مي مي ماند. اين الفاظ و اصطلاحات دريکديگر گره مي خورند و بافتي پر دوام با نقش و رنگهاي بديع از انها به وجود مي آيد.
پيام والاي شعر حافظ
پيام والاي حافظ همانا تقديس و تسبيح عشق به حق تعالي است. او مي گويد عشق به خداوند جوهر هستي است و به جز عشق همه چيز فاني است.
در عشق به پروردگار متعال بي تناسبي، کثرت، حرص، حد و کرانه، بي نوايي و نقص وجود ندارد و اگر در سخن حافظ سازوارگي، وحدت، ايجاز بي کرانگي، غنا و کمال ملاحظه مي شود به اين خاطر است که او بوي عشق را با تمام وجود حس کرده است. حافظ از دولت عشق به خداوند لسان الغيب شده است.
ديدگاه مقام معظم رهبري نسبت به حافظ
مقام معظم رهبري در ۲۸ آبان سال ۱۳۶۷ در کنگره بزرگداشت ششصدمين وفات حافظ فرمودند: حافظ درخشان ترين ستاره فرهنگ فارسي است. در طول اين چند قرن اخير تا امروز هيچ شاعري به قدر حافظ در اعماق و زواياي ذهن و دل ملت ما نفوذ نکرده است.
او شاعر تمام قرن هاست و همه قشرها از عرفاي مجذوب جلوه هاي الهي تا اديبان و شاعران خوش ذوق تا رندان و تمام مردم عادي و معمولي هر کداو در حافظ سخن دل خود را يافته اند و به زبان او شرح وصف حال خود را سروده اند.
شاعري که ديوان او تا امروز هم پر فروش ترين کتاب و هم پر نشرترين کتاب پس از قرآن است و ديوان او در همه جاي کشور و در بسياري از خانه ها با قداست و حرمت در کنار کتاب الهي گذاشته مي شود.
شاعري که لفظ و معنا و قالب و محتوا را با هم به اوج رسانده است و در هر مقوله اي زبده ترين و معجزترين و شيرين ترين گفته ها را دارد.
مجتبي صالحي فر